Reklama

Niedziela Przemyska

Rok Życia Konsekrowanego

Szarytki w służbie miłosierdzia

Niedziela przemyska 40/2015, str. 6

[ TEMATY ]

zakony

Archiwum Sióstr Szarytek

siostry szarytki wśród młodzieży

siostry szarytki wśród młodzieży

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, który zapowiedział papież Franciszek, skłania nas wszystkich do głębszej refleksji nad tym przymiotem Boga. Dla nas, Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (zwanych szarytkami), będzie to niezwykle ważne przeżycie – kolejny raz pochylimy się nad naszym charyzmatem, który – jak powiedział św. Jan Paweł II – jest „paląco aktualny”. Nasi założyciele: św. Wincenty à Paulo i św. Ludwika de Marillac mieli odwagę uobecniać Kościół w świecie ubogich i to w taki sposób, by ubodzy w Kościele czuli się rzeczywiście jak u siebie!

Historia ta trwa nieprzerwanie od pierwszej połowy XVII wieku i obejmuje swym zasięgiem coraz to nowe zakątki świata naznaczone ubóstwem materialnym i duchowym. Nasze pierwsze siostry gromadziły się wokół Założycieli na terenie ówczesnej Francji, ale otwartość Wincentego i Ludwiki na Ducha Świętego oraz ich odwaga misyjna sprawiły, że siostry bardzo szybko – bo już w kilka lat po zatwierdzeniu zgromadzenia – zaczęły docierać do innych krajów. Jednym z nich była Polska, gdzie Siostry Miłosierdzia przybyły w roku 1652, na prośbę królowej Marii Ludwiki Gonzagi, by zająć się chorymi, opiekować rannymi żołnierzami oraz wychowaniem dzieci, szczególnie osieroconych. Dziś jesteśmy obecne w 91 krajach świata, na wszystkich kontynentach. Na terenie archidiecezji przemyskiej aktualnie znajdują się 2 domy: w Przeworsku, gdzie głównym dziełem podjętym przez siostry jest dom pomocy społecznej i przedszkole oraz w Rymanowie Zdroju, gdzie siostry także posługują w przedszkolu i w kościele.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Hasło naszego zgromadzenia: „Miłość Chrystusa ukrzyżowanego przynagla nas” ukazuje jego charakter, łączący kontemplację z działaniem. Oto codziennie o poranku w każdej wspólnocie Sióstr Miłosierdzia gromadzimy się w domowych kaplicach, by słuchać naszego Oblubieńca, Mistrza i Pana, a następnie wychodzimy, aby służyć Jemu, który jest obecny w naszych braciach i siostrach; wychodzimy odkrywać Jego oblicze w tych, którzy na pierwszy rzut oka nie mają z Nim nic wspólnego; wychodzimy z doświadczeniem Bożego miłosierdzia, które otrzymujemy same, by to miłosierdzie nieść najbardziej potrzebującym. Tam, gdzie jesteśmy, chcemy stawać się czytelnymi znakami miłości Boga wobec ubogich, niosąc ją dzieciom w przedszkolach, domach dziecka i różnego rodzaju ośrodkach czy placówkach wychowawczych, młodym podczas katechezy i formacji w grupach przyparafialnych, rodzinom dotkniętym różnymi problemami, bezdomnym, chorym, niepełnosprawnym, samotnym, starszym i umierającym... Razem, we wspólnocie dzielimy troski i radości tych, do których Pan nas posyła, a wieczorem, znów u Jego stóp, składamy to wszystko, prosząc Boga o miłosierną miłość, bo przyjdzie taki dzień, że wszyscy będziemy o nią zapytani...

Szczególną misją zgromadzenia jest także szerzenie kultu Niepokalanej i rozpowszechnianie Cudownego Medalika, o którego wybicie Maryja poprosiła naszą siostrę – św. Katarzynę Laboure – podczas objawień w Domu Macierzystym na Rue du Bac w Paryżu. Staramy się dzielić tym darem, będącym streszczeniem Ewangelii, ze wszystkimi napotkanymi ludźmi, aby Dobra Nowina dotarła aż na krańce świata!

Więcej na www.szarytki.pl.

2015-10-01 11:49

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Radosna cisza w wielkim mieście

Niedziela wrocławska 5/2015, str. 5-6

[ TEMATY ]

rok

zakon

zakonnica

zakony

Archiwum Sióstr Karmelitanek Bosych

Życie zakonne zawsze stanowiło dla mnie piękną tajemnicę. Z „habitami” mam do czynienia na co dzień, przebywanie w ich towarzystwie niesie ze sobą wiele radości. Można z nimi pogadać, pośmiać się, pomodlić, pobyć, pójść na spacer, wypić herbatę i zjeść dobre ciasto w klasztornej sali wspólnej. Udało mi się więc uchylić rąbek zakonnej tajemnicy. Co innego, gdy bliskość ograniczona jest klasztorną kratą – tajemnica znów się pogłębia… Zapraszam na wizytę do klasztoru wrocławskiej wspólnoty Karmelitanek Bosych.

CZYTAJ DALEJ

Zgorszenie w Warszawie. Tęczowe "nabożeństwo" z udziałem katolickego księdza

2024-05-20 11:25

[ TEMATY ]

homoseksualizm

Fot. You Tube / Parafia Ewangelicko-Reformowana w Warszawie

W warszawskiej parafii ewangelicko-reformowanej „pobłogosławiono” 10 par LGBT+. W wydarzeniu, oprócz duchownych ewangelickich (w tym ewangelicko-augsburskiej pastor Haliny Radacz) uczestniczył… katolicki kapłan, ks. dr hab. Adam Świerżyński, były prorektor Gdańskiego Seminarium Duchownego, profesor UKSW. W parafii ewangelicko-reformowanej „nabożeństwo” odbyło się z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciwko Homofobii, Bifobii i Transfobii (IDAHOBIT). Na ołtarzu leżała tęczowa flaga, było kazanie, czytania, pieśni. Oprócz warszawskiego kościoła kalwińskiego, organizatorem była… Fundacja Wiara i Tęcza - ta sama, która chciała „edukować” Kościół na Światowych Dniach Młodzieży w 2016 r. w Krakowie. Mamy więc do czynienia z pewnym zawłaszczaniem przestrzeni sacrum i znaczną nadinterpretacją „Fiducia supplicans” - co podaje portal wpolityce.pl.

Śpiewaliśmy pieśni, czytaliśmy fragmenty Pisma Świętego. Halina Radacz z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego wygłosiła kazanie. Był z nami również ks. Adam Świeżyński z Kościoła Rzymskokatolickiego - przekazał pastor Michał Jabłoński z warszawskiej parafii ewangelicko-reformowanej.

CZYTAJ DALEJ

Śp. ks. Tadeusz Kasperek - proboszcz, jakich mało

2024-05-20 22:29

Katarzyna Dybeł

    Emerytowany proboszcz parafii pw. św. Piotra w Wadowicach i honorowy obywatel Miasta Wadowice ks. prałat Tadeusz Kasperek zmarł 17 maja br. w krakowskim szpitalu.

    Charyzmatyczny kapłan, ksiądz z powołania, ceniony i lubiany, obdarzony licznymi talentami, mocną osobowością i determinacją w posługiwaniu tym, których Bóg stawiał na jego drodze. Pełen niewyczerpanej energii i wciąż nowych pomysłów, zawsze otwarty i gościnny, rozmodlony i umiejący rozmodlić innych, gotowy rozmawiać z każdym niezależnie od jego poglądów, twórczy, kochający Kościół – proboszcz jakich mało. Wyjątkowy gospodarz i organizator, dla wielu przyjaciel, duchowy ojciec, spowiednik i mistrz ewangelicznego słowa. Serce i czas miał dla wszystkich, ale w centrum jego duszpasterskiej troski były dzieci i osoby chore, starsze, zmagające się z cierpieniem i niezrozumieniem. Przez ostatnie lata swego życia doświadczył krzyża ciężkiej choroby i kalectwa, który niósł w heroiczny sposób, ofiarując wiele z tego cierpienia w intencji swoich parafian.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję