Radom: Rycerze Kolumba od 3 lat pomagają uchodźcom z Ukrainy
Nie zatrzymuje się fala dobra wobec ukraińskich uchodźców, którą od trzech lat podtrzymują Rycerze Kolumba z Radomia. Pomagają nie tylko modlitwą, ale i poprzez realizację wielu dzieł miłosierdzia.
Rycerze Kolumba z diecezji radomskiej, w ciągu ostatnich 36 miesięcy przygotowali i wysłali 30 tys. paczek żywnościowych do potrzebujących rodzin w Ukrainie. Ponadto 1,5 tys. dzieci otrzymało kurtki zimowe.
- Te trzy lata od rozpoczęcia wojny w Ukrainie są dla nas wyjątkowym czasem. Na własne oczy przekonaliśmy się, że nasze rycerskie ideały były i nadal są realizowane na co dzień. I tak się właśnie dzieje. Od początku wojny nieustannie pomagamy Ukrainie. Nie ustajemy w tym, by realizować zachętę papieża Franciszka, abyśmy nie zatrzymywali się w pomaganiu. Pomagamy tak długo, jak to będzie konieczne - powiedział Andrzej Anasiak, były delegat stanowy zakonu w Polsce, a obecnie Najwyższy Kustosz Rycerzy Kolumba na świecie.
Rycerze Kolumba z diecezji zamojsko-lubaczowskiej przeżywali dzień formacji, którego tematem była rodzina w nauczaniu św. Jana Pawła II.
Spotkanie odbyło się w sanktuarium św. Marii Magdaleny w Biłgoraju. Zakon Rycerzy Kolumba to największa na świecie rzymskokatolicka organizacja świecka o charakterze charytatywnym. Obecnie zrzesza ponad 2 mln członków. Zakon rozpoczął oficjalną działalność w 1882 r. z inicjatywy amerykańskiego księdza, Michaela J. McGivneya, który został beatyfikowany 31 października 2020 r. Nazwa organizacji upamiętnia postać Krzysztofa Kolumba. Członkami mogą zostać jedynie mężczyźni będący praktykującymi katolikami. Natomiast do działań włączają się całe rodziny. Naczelnymi zasadami zakonu są: miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm. W 2005 r., za namową Jana Pawła II i na zaproszenie wystosowane m.in. przez kardynała Józefa Glempa i kardynała Franciszka Macharskiego, Rycerze Kolumba przybyli do Polski i rozpoczęli działalność, zakładając sześć pierwszych rad z końcem 2006 r. W 2020 r. w Polsce liczba Rycerzy Kolumba sięga około 6 500 osób działających w 200 parafiach na terenie 30 diecezji.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? W kolejnym dniu naszego katechizmu odpowiedź na pytanie - czy jeśli sakramentu udziela człowiek niegodny, to traci on swoją moc?
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
