Znowu piszę wiersze do Pani!/Dlaczego/ Sama do końca nie wiem tego/ Jakaś niewidzialna siła/ Do tego pisania mnie przymusiła/ Bo tak już jest z samotnymi kobietami/ Że chciałyby się z kimś podzielić troskami/ Samotne kobiety jeżeli radości mają/ To one bardzo rzadko się zdarzają/ Przemilczę swoje cierpienia/ Niechaj Pan Bóg w radości je przemienia/ Bardzo bym chciała/ Aby Szanowna Pani to przeczytała/ Aby samotni ludzie to usłyszeli/ I też do Szanownej Pani napisać chcieli.
Zdradzę Wam/ Dobrze że Siostrę mam/ Razem się modlimy/
Pomóż w rozwoju naszego portalu
I razem wszystkiego co dobre Szanownej Pani życzymy.
Reklama
Władysława
Wiersze Pani Władysławy ukazały się w Almanachu poetyckim z Tarnowskich Gór. A do mnie pisze ona regularnie listy, i też – wierszem. Więc chciałam się pochwalić, jaką to mam wspaniałą i wierną Korespondentkę... To takie miłe, jak sobie pomyślę, że gdzieś tam, na drugim krańcu Polski, czasami ktoś o mnie pamięta, o mnie wspomni. Ja też jestem „samotną kobietą” i dokładnie wiem, o czym myśli Pani Władysława, gdy pisze o tym. Tyle że ja nie mam siostry, a brat już nie żyje. I tylko taka jest między nami różnica, Pani Władysławo!
Aleksandra
