Obecność Zmartwychwstałego Chrystusa we Wspólnocie Kościoła

Umiłowani w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu człowieka!

W II Niedzielę Wielkanocną, zwaną Niedzielą Miłosierdzia Bożego, kieruję do Was pasterskie słowo, które zgodnie z modlitwą kolekty mszalnej jest „wezwaniem do umocnienia i ożywienia wiary”. W czasie wielkanocnym, który przeżywamy, czytania biblijne mówią nam o obecności i działaniu Chrystusa we wspólnocie Kościoła. Zmartwychwstały Pan poprzez Dzieje Apostolskie jest z nami, przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.

U źródeł biblijnych

Pierwsze czytanie ukazuje nam Jezusa, który przez ręce Apostołów udziela swej mocy: „Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludzi”. Zastanawia wiara tych, którzy wynoszą chorych na ulice, aby choć cień przechodzącego Apostoła Piotra padł na nich. Zdumiewa również fakt, że wszyscy chorzy zostali uleczeni zarówno duchowo, jak i cieleśnie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W odczytanym dzisiaj fragmencie Apokalipsy słyszymy, że Jezus woła donośnym głosem: „Jam jest Pierwszy i Ostatni... Byłem martwy, a oto jestem żyjący”. Zwróćmy uwagę, że Chrystus nie tylko przeszedł przez śmierć, On ją zwyciężył swoją miłością miłosierną. Dlatego ma „klucze śmierci i Otchłani”.

Przechodząc do rozważania Ewangelii według św. Jana, widzimy Jezusa nie tylko ukazującego się Marii Magdalenie, niewiastom i Apostołom, ale przychodzącego z pierwszym darem wielkanocnym, jakim jest odpuszczenie grzechów i dar pokoju. To wszystko zaś dokonuje się w mocy Ducha Świętego, który doprowadza do całej prawdy o Jezusie i czyni Apostołów świadkami aż po krańce świata. Potrzebne było swoiste wyzwanie św. Tomasza wobec Jezusa, gdyż zaowocowało ono błogosławieństwem wiary: „Szczęśliwi, którzy nie widzieli, a uwierzyli”...

Zadania Roku Miłosierdzia

W tym błogosławieństwie Chrystusa Zmartwychwstałego możemy się odnaleźć jako wspólnota Kościoła pielgrzymującego przez czas i granice geograficzne. Zwłaszcza w tym roku, gdy dziękujemy Bogu za łaskę Chrztu Narodu Polskiego od 1050 lat.

Reklama

Ta rocznica nie tylko przypomina o odwadze wiary Mieszka I, który najprawdopodobniej przyjął chrzest w samą Wigilię Wielkanocną 966 r. Skłania nas także do dziękczynienia za wszystkie „zanurzenia chrzcielne w życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa” naszych przodków, a na końcu i nas samych. Jednym z zadań przeżywanego w tym roku Jubileuszu Chrztu było i jest poznanie daty własnego Chrztu, a zarazem potwierdzenie duchowej łączności z Chrystusem żyjącym w Kościele i świadczenie o Nim codziennym życiem. Rocznica ma spełniać się poprzez odnowienie przyrzeczeń, które dotykają wiary i stałej gotowości do przezwyciężania wszystkiego, co się sprzeciwia Duchowi Świętemu. W dniu 3 maja bieżącego roku będziemy wraz z całym Episkopatem Polski ponawiać Akt zawierzenia Bogu przez Serce i dłonie Maryi Królowej Polski naszej teraźniejszości i przyszłości.

Kolejnym naszym zadaniem jest duchowe i materialne przygotowanie się do apostolskiej pielgrzymki Ojca Świętego Franciszka do naszej Ojczyzny i na Jasną Górę, a konkretnie w dniu 28 lipca 2016 r., w godzinach przedpołudniowych. Dziękujemy już dzisiaj za gotowość duszpasterzy, wspólnot zakonnych i rodzin, zarówno na przyjęcie w parafiach do swoich domów młodych całego świata, jak również zorganizowanie pielgrzymki na Jasną Górę. Dajmy świadectwo wiary poprzez realizację słów Chrystusa: „Bądźcie miłosierni jak Ojciec”.

Owocny czyn miłosierdzia

Wszystkie dobre uczynki wypływają z przykazania miłości Boga i bliźniego. Ta miłość stanowi znak rozpoznawalny życia chrześcijańskiego, zwłaszcza w naszych rodzinach i parafiach. W dobie współczesnego kryzysu prawdy i sprawiedliwości społecznej każdy wysiłek zmierzający do tego, aby życie człowieka uczynić bardziej ludzkim, przez „nową wyobraźnię miłosierdzia” jest celowy i potrzebny. Przywołajmy bardzo konkretny przykład. W przytulisku „Oaza” dla kobiet bezdomnych i matek z dziećmi naszej Caritas Archidiecezjalnej znajdują się 63 osoby, w tym 23 dzieci. Istnieje pilna potrzeba utworzenia nowych miejsc tymczasowego zamieszkania dla przebywających tam kobiet i ich dzieci. Widząc tę potrzebę, Caritas Archidiecezjalna zaprasza wszystkich ludzi dobrej woli do wsparcia finansowego tego dzieła, aby pomóc przystosować pomieszczenia biurowe w jednym z budynków przy ulicy Staszica na mieszkania dla kobiet w stanie błogosławionym i kobiet z małymi dziećmi. Otrzymane środki materialne pomogą zorganizować między innymi: sanitariaty, pralnię, świetlicę dla niemowląt oraz zaplecze kuchenne. Będzie to nasz wkład do owocnego przeżywania Roku Miłosierdzia.

Reklama

Do tego listu dołączam dar modlitwy i pasterskiego błogosławieństwa.

W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen!

Częstochowa, 21 marca 2016.

Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu Człowieka!
W jedności z Ojcem Świętym Benedyktem XVI w dniu 11 października 2012 r. o godz. 18 w Bazylice Archikatedralnej w Częstochowie celebrowałem Mszę św. otwierającą Rok Wiary w naszej archidiecezji. Pragnę podziękować Wszystkim: księżom biskupom, braciom w kapłańskim posługiwaniu, osobom życia konsekrowanego, przedstawicielom ruchów i stowarzyszeń, delegacjom dekanalnym i parafialnym za modlitewną obecność, która stała się osobistym i publicznym wyznaniem wiary. Będziemy je wyrażać dalej w naszych kościołach, wspólnotach rodzinnych, miejscach naszej pracy i życia, aby - jak tego pragnie Ojciec Święty - „każdy z nas silnie odczuł potrzebę lepszego zrozumienia i przekazywania przyszłym pokoleniom daru wiary”.
Według zamysłu Ojca Świętego Benedykta XVI rozpoczęty już Rok Wiary ma rozbudzić w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary w jej pełni i z odnowionym przekonaniem, a także z nową nadzieją na jej spełnienie. Będzie też dobrą okazją, by bardziej celebrować wiarę w liturgii, zwłaszcza Eucharystii. Ona „jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i (...) źródłem, z którego wypływa cała jego moc”. Jednocześnie Papież pragnie, aby świadectwo życia ludzi wierzących było coraz bardziej przejrzyste i wiarygodne. Czas tego Roku jest nam również zadany, aby każdy z nas ponownie odkrył treść wiary wyznawanej, przeżywanej i przemodlonej, i zastanowił się nad samym aktem wiary. W końcu, a może przede wszystkim, Rok Wiary jest wezwaniem do autentycznego i nowego nawrócenia się do Chrystusa Pana, Jedynego Zbawiciela świata („Porta Fidei”, 6-9).
Wobec odejścia, kryzysu wiary wielu chrześcijan i ataków pogańskiego świata, nie możemy - jak mówi Benedykt XVI - zgodzić się na to, aby sól wiary utraciła swój smak, a światło było umieszczone pod korcem (por. Mt 5,13-16). Nie możemy dopuścić do tego, aby zabrakło naszego odważnego głoszenia prawdy o Jezusie i dawania o Nim wiarygodnego świadectwa. Musimy zatem z odnowionym zapałem karmić się Słowem Bożym, wiernie przekazywanym przez Kościół i Chlebem życia, danymi jako wsparcie tym, którzy są Jego uczniami (por. J 6, 51) („Porta Fidei”, 3).
Już dzisiaj, po przekroczeniu progu Roku Wiary, każdy z nas musi stanąć w prawdzie i zapytać siebie samego o osobiste związanie z Chrystusem. Czy nasza wiara jest na tyle dojrzała i silna, abyśmy z radością i entuzjazmem podejmowali dzieło nowej ewangelizacji? Bł. Jan Paweł II wskazywał, iż „czas, w którym przyszło nam żyć, nadal naznaczony jest zapomnieniem i głuchotą wobec Boga”. Dlatego trzeba nam na nowo odkryć, że chrześcijaństwo w swej istocie polega na wierze w Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego oraz na indywidualnym i wspólnotowym spotkaniu z Chrystusem, który ukierunkowuje i prowadzi nasze życie.
W zadaniach Roku Wiary, kolejny następca św. Piotra, Benedykt XVI kładzie nacisk na dwie kwestie. Po pierwsze, by spojrzenie Kościoła skoncentrowane było na Jezusie Chrystusie, a nie na naszych ludzkich planach. Po drugie, by przypomnieć każdemu z nas, że wiara ma konkretną treść. Nie jest jakąś emocją czy odczuciem, którym każdy mógłby nadać takie znaczenie, jakie by mu pasowało. Zawsze bowiem jest to wiara Kościoła, który z woli Chrystusa jest „stróżem i filarem prawdy”.
Jaki więc mamy program na ten Rok Wiary?
Odpowiadając na to pytanie, za bł. Janem Pawłem II, chciałoby się najpierw powiedzieć: „Program jest ten sam, co zawsze, zawarty w Ewangelii i w żywej Tradycji. Jest on skupiony w istocie rzeczy wokół samego Chrystusa, którego mamy poznawać, kochać i naśladować, aby żyć w Nim życiem trynitarnym i z Nim przemieniać historię, aż osiągnie swą pełnię w niebiańskim Jeruzalem” („Novo millennio ineunte”, 29). Ten niezmienny program musi jednak znaleźć przełożenie na priorytety i wskazania duszpasterskie uwzględniające nasze „tu i teraz”. Konkretne wskazania uwzględniające aktualną sytuację Kościoła znajdziemy w dokumencie Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji: „Żyć Rokiem Wiary”, który został przekazany do każdej parafii. Pragnę zwrócić uwagę tylko na niektóre, spośród nich.
Po pierwsze: modlitwa, ze szczególnym wołaniem o dary Ducha Świętego. Ojcowie Synodu Biskupów w Rzymie już w pierwszych dniach obrad zwrócili się z prośbą do Papieża, aby dokonał aktu poświęcenia świata Duchowi Świętemu. Modlitwa bowiem - jak poucza nas Katechizm Kościoła Katolickiego - jest „tajemnicą spotkania dwóch pragnień: Serca Bożego i serca ludzkiego” i jest fundamentalną sprawą dla życia wiarą. Można by rzec: „Powiedz mi, jaka jest twoja modlitwa, a powiem ci, jaka jest twoja wiara”. Jakże znamienne są w tej materii świadectwa wielu młodych ludzi, którzy na pewnym etapie swojego życia stracili wiarę. Gdy jednak podjęli trud modlitwy, odzyskali ją na nowo. W Roku Wiary proszę Was wszystkich i każdego z osobna o wierność codziennej modlitwie w naszych rodzinach, połączoną z wyznaniem wiary, czyli odmawianiem Składu Apostolskiego. Proszę również - zwracajcie się z prośbą do św. Michała Archanioła w obronie Kościoła i przezwyciężenie kłamstwa, i zła w świecie. Szczególnym darem i zobowiązaniem Roku Wiary będą odpusty zupełne, które Stolica Apostolska pod zwykłymi warunkami: stanu łaski uświęcającej, oderwania się od grzechu i modlitwy w intencjach Ojca Świętego - związała z sanktuariami i miejscami kultu Bożego.
Po drugie: słuchanie i głoszenie słowa Bożego. Wiara rodzi się ze słuchania Bożego słowa, które jest interpretowane i głoszone przez Nauczycielski Urząd Kościoła. Cieszymy się, że już od 20 lat mamy nowy Katechizm Kościoła Katolickiego, w którym znajduje się systematyczna i organiczna synteza podstawowych treści wiary. Czytany i studiowany przez nas staje się prawdziwym narzędziem umacniania wiary. Zachęcam, abyśmy w Roku Wiary chętnie i często podejmowali lekturę Pisma Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zwracam się z usilną prośbą do duszpasterzy i wiernych o przeprowadzenie i uczestnictwo w katechezie dorosłych. Niech w naszych parafiach w oparciu o Katechizm będą prowadzone katechezy przygotowujące do przyjęcia kolejnych sakramentów świętych. Zwróćmy też większą uwagę i poczujmy się bardziej odpowiedzialni za korzystanie z bogatych propozycji przygotowanych przez zespoły redakcyjne: naszego Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, Radia „Fiat” i Radia „Jasna Góra”. Katolickie media w dzisiejszej rzeczywistości są niezmiernie ważnym narzędziem głoszenia i umacniania naszej wiary. Przyjmijmy je z wdzięcznością i korzystajmy z nich jak najobficiej.
Po trzecie: wspólnota. Jedną z głównych kategorii, która wyjaśnia nam naturę Kościoła jest wspólnotowość, zjednoczenie człowieka z Bogiem i ludzi pomiędzy sobą. Konkretnym umiejscowieniem Kościoła jest parafia, która coraz bardziej powinna się stawać wspólnotą życia i działania, w której realizują się różne powołania i charyzmaty. Rok Wiary będzie dla nas okazją, byśmy bardziej zaangażowali się w życie parafii i brali za nią odpowiedzialność. Wyrazem tego będzie powołanie nowych Parafialnych Rad Duszpasterskich zgodnie z zatwierdzonym przeze mnie statutem. Statut ten przewiduje również wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej, które we wszystkich parafiach mają się odbyć 18 listopada br. Ponadto, pragnę zachęcić do bezpośredniego udziału w następujących inicjatywach jak: Dni Kultury Wiary przygotowane przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, które już odbywają się w dniach 11-22 października 2012 r. pod hasłem: „Bądźcie solą ziemi i światłem świata” oraz Pielgrzymka Archidiecezji Częstochowskiej do Ziemi Świętej w dniach 9-16 lutego 2013 r. Proszę również, by szczególnym miejscem odnowienia wiary i jej wyznania były rekolekcje adwentowe i wielkopostne, które niech przyjmą formę renowacji Misji Ewangelizacyjnych przeprowadzonych z okazji Peregrynacji Krzyża wraz z relikwiami Krzyża Świętego.
Na wierność łasce Chrztu Świętego i obfite owoce Roku Wiary z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa