Reklama

Niedziela Łódzka

Walczą o młodych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pabianicki wikary wraz ze wspólnotą Dobrego Pasterza z parafii św. Mateusza od blisko dwóch tygodni modlą się pod sklepami z dopalaczami, prosząc o duchową opiekę i błogosławieństwo dla klientów sklepów – młodych ludzi, którzy marnują sobie życie, zażywając narkotyki. Proszą też, by Bóg posłał do ludzi rozprowadzających dopalacze i je produkujących symbolicznie Ducha Świętego, by się nawrócili i zrozumieli, że sprzedają śmierć, że niszczą młodym kariery, szczęście, że niejeden rodzic przez nich wylewa łzy. Modlą się także za skorumpowanych polityków, policję, urzędników, którzy mają na sumieniu samobójstwa młodych ludzi, ich zrujnowane zdrowie.

W niedzielę 28 maja w mieście, które jest polskim zagłębiem potocznie nazywanych dragów, planowany jest marsz antydopalaczowy. Ks. Michał Misiak chce walczyć o dusze młodych ludzi, chce też swoją akcją zwrócić uwagę decydentów na problem. Bo żadne zakazy prawne, obowiązujące w naszym państwie, nie przekładają się na życie. Podkreśla, że sześć sklepów sprzedających dopalacze, z których po modlitewnej krucjacie dwa się wycofały, to nie jedyne zagrożenie. Używki można nabyć w Internecie, więc z Pabianic na całą Polskę rozsyłane są paczki. Wszystko za pośrednictwem Poczty Polskiej i firm kurierskich. A na obrzeżach miasta mieszkają producenci, których dochody ze sprzedaży idą w miliony złotych.

Wszystko zaczęło się od modlitwy i wewnętrznego przynaglenia. Ks. Michał usłyszał, że ma wziąć stolik i pójść pod sklep z dopalaczami. Spędził tam ponad cztery godziny, modląc się na różańcu, czytając Pismo Święte, odmawiając brewiarz. W tym czasie przewinęło się blisko 50 młodych, klientów punktu. Wtedy zrozumiał, że maksyma św. Jana Bosko, która towarzyszy mu od lat: „Trzeba być z młodymi, bo wtedy mniej grzeszą”, ma być także w ten sposób realizowana. Ruszył więc swoją młodzież ze wspólnoty Dobrego Pasterza. Odtąd spotykają się codziennie pod punktami sprzedaży dopalaczy. Modlą się za młodych – 20-30-latków, przychodzących do sklepów, i za nastolatków, którzy kupują narkotyki u dilerów, ale i za tych, którzy zabijają polską młodzież. To pospolite wielkie ruszenie spotkało się z ogromnym wsparciem mieszkańców Pabianic, zwykłych ludzi, którzy na widok modlitewnych patroli przystają, zdejmują czapki, czynią znak krzyża i deklarują pomoc. Ks. Michała wspiera też proboszcz parafii św. Mateusza. Wikary rozmawia z klientami sklepów – widać po nich wielkie zagubienie i pustkę, ale też wewnętrzne pragnienie dobra i Boga – podkreśla. – Widać, że nikt nie pokazał im, że jest furtka, że nie są potępieni – dodaje. Zdarzyła się także sytuacja, w której człowiek handlujący dopalaczami zadeklarował, że już nie będzie ich rozprowadzał. Teraz wspiera działania księdza. Jak zakończy się pabianicka akcja? Czy modlitewna krucjata poruszy serca i sumienia odpowiedzialnych i przymykających oko na szkodliwą działalność? Czy poruszy tych, którzy sami nie biorąc, robią pieniądze na krzywdzie drugiego człowieka? Czy młodzi zrozumieją, że nie w dragach trzeba szukać szczęścia? O to trzeba się modlić. Dlatego apelujemy do naszych czytelników – choćby duchowo, wesprzyjcie pabianicką akcję.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2016-05-24 13:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Klęcząc przed św. Stanisławem Kostką

Byłeś zawsze, Święty Stanisławie, tak blisko polskiej młodzieży. Zwłaszcza chłopców, którzy przyjmowali Cię za patrona, modlili się do Ciebie, naśladowali Twoje cnoty. Tak często bowiem kapłani opowiadali o Tobie, przypominali, jak pieknym duchowo byłeś młodzieńcem. Kochałeś czystość i bardzo miłowałeś Matkę Najświętszą...
Jesteś jednym z najmłodszych świętych Kościoła. Kochała cię Polska, zwłaszcza młoda. Moje pokolenie przychodziło do Ciebie 13 listopada - do 1969 r. to wtedy obchodziło się Twoje święto. Później przeniesiono je na 18 września, żeby młodzież na początku roku szkolnego mogła polecać się Bogu przez Twoje wstawiennictwo. Cieszyliśmy się na dzień, w którym możemy się z Tobą spotkać. Jakże wiele teatrzyków szkolnych i świetlicowych w sposób artystyczny prezentowało walory Twojego młodzieńczego życia. Te przedstawienia stawiały nas na nogi, inspirowały do tego, by starać się być blisko Pana Boga, Matki Najświętszej, by naśladować Twoje święte kroki.
W sposób zdecydowany odpowiedziałeś na Boże powołanie. Wiedziałeś, że tylko w Zakonie Jezuitów w Rzymie możesz się odnaleźć i tam realizować cel swojego życia. Dlatego wyruszyłeś w daleką podróż. Podziwialiśmy Cię jako niestrudzonego wędrowca. Przecież trasa Wiedeń - Rzym to setki kilometrów. Nasi mistrzowie i opiekunowie stawiali Cię za przykład męstwa, odwagi, przedsiębiorczości, zdecydowania, siły woli i charakteru. To wspaniałe cechy młodzieńca, który będzie w przyszłości kimś wielkim.
Imponowałeś nam, Święty Stanisławie, swoją osobowością. Byłeś absolutnie najbliższym nam świętym. Nikt Ci nie dorównywał. Zresztą nie chcieliśmy, żeby Cię ktoś przewyższał, żeby był ponad Tobą. Ty byłeś naszym wzorem - ale i naszym kolegą. Uczyłeś nas zachowywania Bożych przykazań, cnotliwego życia, uczyłeś wstrzemięźliwości. Dzięki przykładowi, jaki braliśmy z Ciebie, stawaliśmy się lepsi. Byliśmy gotowi stanąć przy Chrystusie pod płaszczem Najświętszej Maryi Panny, by iść do nieba. To było coś naprawdę pięknego.
Potem przyszły dziwne czasy, odszedłeś, Święty Stanisławie, w jakiś cień. Zapomnieliśmy o Tobie, o Twoich cnotach, Twoim przykładzie męstwa, przywiązania do Matki Bożej. To było na pewno także jedno z naszych zaniedbań duszpasterskich, które przypłaciliśmy odejściem wielu młodych od chrześcijańskich ideałów.
Dzisiaj patrzymy na młode pokolenie chłopców i dziewcząt. Oni niejako z natury pragną dobra, oni nie są źli. W tylu jednak przypadkach został zamazany ich sposób patrzenia na Boży świat. Ktoś na ich drodze do dorosłości poprzestawiał ich myślenie, uprzedził ich do Jezusa. Bo zapominają dzisiaj Polacy, co powiedział Chrystus: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5, 8). To znaczące błogosławieństwo Jezusa było Twoją własnością, nasz Święty Patronie. Czyste serce, piękna dusza - piękny człowiek. Taki właśnie byłeś i dlatego przyciągałeś do siebie niczym magnes...
Ty już wiesz, Święty Stanisławie, co znaczy oglądać Boga. Chcemy Cię dziś prosić, żebyś współczesnemu młodemu człowiekowi przybliżył widzenie Boga. Żebyś mu pomógł oczyścić serce, by umiał zobaczyć Boże królestwo i zachwycić się nim. Bo to królestwo Boga, który jest Stworzycielem wszystkiego, który chce nas zbawić i który nas uświęca.
Święty Stanisławie, wzorze niewinności, ozdobo Kościoła, uproś polskiej młodzieży choć cząstkę takiej miłości Boga, jaką Ty do Niego pałałeś, także właściwe odbieranie ponęt tego świata, które tylko rozbudzają pychę i próżność.
„O Stanisławie, spojrzyj dzisiaj z nieba
Na miłość naszą, wszak ratować trzeba
Te serca z Tobą spójnią krwi związane,
Te dusze drogie, może już zbłąkane.
Ratuj nas, ratuj, Kostko Stanisławie,
Mów do Maryi w braci Twojej sprawie”...
Z pieśni do św. Stanisława Kostki:
„Jasna Jutrzenko narodu polskiego”.

CZYTAJ DALEJ

Papież spotkał się ze 100 księżmi z diecezji rzymskiej

2024-05-03 20:01

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/ALESSANDRO DI MEO

Papież Franciszek udał się do historycznej bazyliki Świętego Krzyża Jerozolimskiego na spotkanie z księżmi posługującymi w centrum Rzymu. Księża z 38 parafii diecezji rzymskiej spotkali się z papieżem w historycznej bazylice, w której znajdują się relikwie Krzyża Świętego.

Papież przybył punktualnie o 16.00. Pozdrowiła go po drodze niewielka grupa wiernych, zgromadzonych już od godziny 15.00.

CZYTAJ DALEJ

Drogi miłości

2024-05-03 20:56

ks. Jakub Nagi

Brat

Brat

Jak podkreśla ks. Krystian Winiarski, prefekt WSD w Rzeszowie, film rzeszowskich alumnów ma służyć najpierw refleksji nad życiowym powołaniem, które dla chrześcijan jest przede wszystkim powołaniem do świętości. W życie każdego człowieka wpisane jest także powołanie szczegółowe: do małżeństwa, kapłaństwa, życia konsekrowanego, a może do samotności, które też wymaga rozeznania, odkrycia i decyzji, by tą konkretną drogą iść przez życie.

„Pytania, emocje, rozterki, lęk przed podjęciem decyzji. To wszystko towarzyszy młodemu człowiekowi, który zastanawia się jaką życiową drogę wybrać, czy odpowiedzieć na powołanie, także to do kapłaństwa. O tym chcieli opowiedzieć swoim kolegom klerycy, którzy rozpoczynają swoją formację w seminarium” – wyjaśnia ks. Krystian Winiarski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję