Reklama

Niedziela Podlaska

Woda nawrócenia

Niedziela podlaska 12/2017, str. 8

[ TEMATY ]

pustynia

Bożena Sztajner/ Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dramatycznie przedstawia się obraz ziemi spękanej wskutek długotrwałej suszy. Bez odrobiny wilgoci wszystko usycha, a ludzie i zwierzęta przemieszczają się o setki kilometrów w poszukiwaniu wody. To, co charakteryzuje chociażby niektóre rejony Afryki, może stać się udziałem praktycznie każdego kraju – pod każdą szerokością geograficzną. Konieczność wody dla życia jest bezdyskusyjna, ale ten zewnętrzny symbol pozwala nam też lepiej zrozumieć, co dzieje się w sferze ducha, gdy zabraknie łaski Bożej...

Bunt ludu wędrującego przez pustynię był kolejnym aktem nieposłuszeństwa wobec woli Pana. Zwątpienie w Jego obecność rodziło się, gdy Izraelici odczuli na własnej skórze, czym jest pragnienie i skrajne wyczerpanie. A przecież wystarczyło poprosić, nie zaś oskarżać Wybawiciela o nieczułość na ludzką biedę! Największym strapieniem Boga było to, że wędrowcom ciągle przypominał się Egipt i że tę „ziemię niewoli” traktowali jak „utracony raj”. Wolność gotowi byli w jednej chwili zamienić na pełne garnki pożywienia i obfitość napoju... Pragnienie musiało bardzo mocno dokuczać również Jezusowi i Jego uczniom, skoro zdecydowali się prosić o pomoc Samarytan (wrogów!). Scena przy studni w Sychar pozwala nam przenosić przyziemne skojarzenia na wyżyny Ewangelii: oto zwykła woda staje się symbolem duchowego daru, który prowadzi do zbawienia, a studnia, z której czerpie się ożywczy napój, wyobraża samego Jezusa – niewyczerpane źródło łaski. By w pełni skorzystać z mesjańskiego daru, trzeba stanąć w prawdzie, czyli uświadomić sobie swoje pragnienie. Samarytanka pozwala, by obraz jej grzesznego postępowania, ujawniony przez Nauczyciela, stał się początkiem nawrócenia i podjęciem misji świadka wobec swoich krajan („Powiedział mi wszystko, co uczyniłam!”). Trzeba było, żeby inni mieszkańcy Sychar przyszli do Jezusa i przekonali się już naocznie, że On naprawdę „jest Zbawicielem świata”. Dla św. Pawła najdobitniejszym świadectwem udzielonej przez Boga łaski stał się fakt, że „Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami”. Tylko Jezus może sprawić, że zostaną zaspokojone całkowicie największe ludzkie pragnienia!

Pustynia serca człowieczego: katolik, który raz albo dwa razy do roku odwiedza kościół, spowiada się i przyjmuje Komunię św.; słucha wprawdzie Słowa Bożego, ale nie próbuje nawet według niego postępować. Co tę pustynię może ożywić? Tylko spotkanie z Jezusem – Źródłem łaski; spotkanie, które nie jest pojedynczym epizodem, lecz stałą praktyką („Beze Mnie nic nie możecie uczynić!”); szczególne spotkanie, gdy oczami wiary możemy zobaczyć wiecznie otwarte Źródło – przebite Jezusowe Serce...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2017-03-16 08:02

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Żniwa na pustyni

Niedziela Ogólnopolska 35/2024, str. 58-59

[ TEMATY ]

Egipt

pustynia

Adobe Stock, montaż: A. Wiśnicka

Piramidy, pustynne krajobrazy, palące słońce i ciepłe morze – to pierwsze skojarzenia z Egiptem. Kraj, tak chętnie wybierany na wakacyjne podróże, rozpoczął budowę rolniczego megaprojektu, nazwanego „Nową deltą Nilu”.

Kraj faraonów jest jednym z najbardziej zatłoczonych miejsc na świecie – to najludniejsze państwo arabskie z przyrostem naturalnym, którego Polska i inne kraje Europy mogą tylko pozazdrościć. Jeszcze 30 lat temu nad Nilem żyło nieco ponad 62 mln osób, dziś Egipt może się poszczycić populacją przekraczającą 107 mln obywateli. Tamtejsze Ministerstwo Zdrowia i Ludności szacuje, że na egipskich porodówkach co 15 sekund rodzi się nowe dziecko. W takim tempie wystarczą zaledwie trzy dekady, by Egipcjan było więcej niż np. Rosjan. Gospodarka państwa jednak nie nadąża za lawinowym wzrostem populacji. Szczególnie wrażliwym sektorem jest egipskie rolnictwo. Na pola uprawne nadaje się nie więcej niż 4% powierzchni tego afrykańskiego państwa, są to tereny skupione wokół Nilu (aż 70% gruntów ornych znajduje się w delcie najdłuższej rzeki świata, a 20% w jej dolinie), rzeki, która sprawia, że egipskie pola są bardzo żyzne i zapewniają plon częściej niż raz w roku. Nie zmienia to jednak faktu, że przestrzeni pod uprawy zaczyna brakować. Dlatego coraz częściej egipscy decydenci patrzą pożądliwym wzrokiem na pustynię, która zajmuje ponad 90% obszaru kraju, chcąc zaorać ją na pola uprawne. Czy plany transformacji obszarów pustynnych w grunty orne są mrzonką?
CZYTAJ DALEJ

Agenci CBA weszli do obiektów Fundacji Lux Veritatis

2024-12-05 12:45

[ TEMATY ]

O. Tadeusz Rydzyk

Lux Veritatis

Karol Porwich/Niedziela

O. Tadeusz Rydzyk

O. Tadeusz Rydzyk

Rzecznik MSWiA Jacek Dobrzyński poinformował w czwartek, że agenci CBA weszli do obiektów Fundacji Lux Veritatis w Warszawie, Toruniu i Wrocławiu, gdzie zabezpieczają dokumenty dotyczącego przekroczenie uprawnień przez byłego ministra kultury.

"Na polecenie Prokuratury Regionalnej w Rzeszowie agenci CBA wykonują dzisiaj czynności procesowe w obiektach Fundacji Lux Veritatis w Warszawie, Toruniu i Wrocławiu. Zabezpieczane są dokumenty do śledztwa dotyczącego przekroczenie uprawnień przez byłego Ministra Kultury" - napisał na platformie X Dobrzyński.
CZYTAJ DALEJ

Taizé: zmarł brat Charles-Eugène, bliski współpracownik brata Rogera

2024-12-06 21:53

[ TEMATY ]

Taize

Łukasz Krzysztofka

W nocy z 3 na 4 grudnia 2024 r., w 87. roku życia, po długiej chorobie zmarł w Taizé brat Charles-Eugène, bliski współpracownik założyciela Wspólnoty, brata Rogera. Modlitwa dziękczynna za jego życie odbędzie się w poniedziałek 9 grudnia o godz. 15.00 w Kościele Pojednania w Taizé - poinformowała ta ekumeniczna wspólnota zakonna. Był jej członkiem od 1958 roku.

Charles-Eugène Magnin urodził się w Szwajcarii w 1938 r. w Saint-Sulpice w kantonie Neuchâtel. Jako młody student teologii dołączył do Wspólnoty z Taizé w 1958 roku. Kontynuując studia teologiczne, mieszkając między Taizé a Neuchâtel, pracował nad badaniami swojego profesora Jeana-Louisa Leuby nad soborami powszechnymi w myśli Reformatorów. W 1961 r. przeniósł się do Taizé i związał się ze wspólnotą na całe życie. W 1962 r. spędził pół roku w parafii kolegiaty w Neuchâtel, po czym w 1963 r. został ordynowany na pastora w Le Locle.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję