Reklama

Wasze świadectwa

Przestrzeń dla ciebie

Z początkiem roku szkolnego i akademickiego jest trochę jak z Nowym Rokiem. Zamykamy jakiś etap życia i wkraczamy w nowy. Wypoczęci po wakacjach, zrelaksowani, pełni energii i optymizmu mamy postanowienia i tak – podobnie jak z tymi noworocznymi bywa – być może nie wszystkie będą zrealizowane, ale nie ma nic istotniejszego od wyznaczania sobie celu i próby realizacji. To, co chcemy ci zaproponować, to nie jakiś długo- bądź krótkoterminowy projekt, który kiedyś się skończy. Zapraszamy cię do przyjaźni z Bogiem na całe życie, a kiedy już zasmakujesz życia z Nim, to przekonasz się, że inne już traci wartość. Dobrym sposobem na zaprzyjaźnienie się z Panem Bogiem, na pogłębianie z Nim relacji jest wspólnota. W grupie zawsze raźniej i milej, choć początki mogą być różne. Przeczytaj, jak to było u Michaliny i Mateusza z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży oraz Sandry i Samuela z Ruchu Światło-Życie. Być może KSM czy oaza to także miejsce dla ciebie...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Potrzebne są moje chęci

Na pierwsze spotkanie oazowe przyszłam „przez przypadek“ w pierwszej klasie gimnazjum i na początku byłam do tego sceptycznie nastawiona. Po pewnym czasie spodobało mi się i po kilku spotkaniach zdecydowałam się pojechać na moje pierwsze rekolekcje ewangelizacyjne, które odbywały się w ferie. Na początku trochę się wahałam, bo do końca nie wiedziałam, co mnie tam czeka, ale w ostateczności pojechałam i nie żałuję. Wtedy pierwszy raz świadomie spotkałam żywego Chrystusa w drugim człowieku oraz we wspólnocie. To doświadczenie całkowicie zmieniło moje podejście do pewnych spraw oraz całe moje życie. Na początku myślałam, że jeśli jest tak super, to będzie tak cały czas... Niestety, szatan nie śpi i każdego dnia jestem w pełni tego świadoma, że czym bliżej jestem Boga, tym bardziej on kusi. Jednak zaufałam Panu i wiem, że to On zawsze daje mi siłę do walki ze złem, tylko ja muszę mieć chęci. Teraz jestem już 6. rok w Oazie i nie żałuję ani chwili tu spędzonej. Chwała Panu!

Sandra Perak

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Z Nim można wszystko

Reklama

W Ruchu Światło-Życie jestem od ok. 4 lat. Na rekolekcjach byłem dwa razy. To czas, który bardzo przybliża do Pana Boga, ponieważ jest wiele różnych punktów w czasie dnia rekolekcyjnego związanych z modlitwą. Najważniejszym dla mnie momentem, przybliżającym do Boga, była Msza św., kolejnym z takich punktów był „namiot spotkania”. To czas osobistego pochylenia się nad Słowem Bożym, kiedy możemy pobyć i porozmawiać sam na sam z naszym Panem jak z przyjacielem. Program 15 dni rekolekcyjnych bierze pod uwagę ciszę po modlitwach wieczornych, dzięki której mogłem jeszcze bardziej otworzyć się na ojcowską miłość Boga do mnie jako Jego syna. Moja osobista relacja z Bogiem po rekolekcjach bardzo się poprawiła. Przed rekolekcjami nie miałem zbytnio potrzeby modlenia się, bo myślałem, że modlitwa mi w niczym nie pomaga. Jednak po rekolekcjach to się zmieniło, zobaczyłem, że modlitwa przybliża mnie bardzo do Pana Boga. Nasz Pan wysłuchuje mnie w każdej sprawie, z jaką do Niego się uciekam.

Polecam wyjazdy na rekolekcje szczególnie młodym osobom i tym, którym drogi się pokrzyżowały, bo z Panem Bogiem można wszystko. Chwała Panu!

Samuel Jasik

Działam dla Boga

Mam 23 lata, mieszkam w Zawierciu i jestem studentem. Członkiem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży jestem od roku, a wstąpiłem do niego krótko po tym, jak się nawróciłem (wcześniej byłem letnim katolikiem). Podczas Światowych Dni Młodzieży byłem wolontariuszem. Kiedy parafie przyjmowały pielgrzymów, wtedy po raz pierwszy miałem okazję spotkać ludzi z KSM-u, a niedługo potem ks. Andrzej (ksiądz asystent KSM w archidiecezji częstochowskiej oraz w naszym oddziale KSM) zapytał mnie, czy nie chciałbym od września przychodzić na spotkania. Moja szybka odpowiedź wywołała lekkie zdziwienie na jego twarzy.

Reklama

Dokładnie rok temu zaczęła się moja przygoda z KSM-em. Początkowo nie było mi łatwo, miałem wątpliwości, czy odnajdę się w tej wspólnocie, czy będę miał wystarczająco czasu, by przychodzić na spotkania itp. Jednak ze spotkania na spotkanie było coraz lepiej, a ja poczułem, że ta wspólnota jest dla mnie odpowiednia. KSM to miejsce, w którym mogę poznawać Pana Boga, poprzez nasze cotygodniowe spotkania stale się formuję. Jest także miejscem, gdzie mogłem spotkać wielu wspaniałych wierzących ludzi, z którymi spędzam mnóstwo czasu, daje mi to duże oparcie, a także pomoc, jeśli mam jakiś problem związany z wiarą. Przez nasze akcje czuję, że mogę działać dla Pana Boga. W pamięci zapadła mi szczególnie jedna – był to zorganizowany dzień św. Mikołaja dla pacjentów szpitala w Zawierciu. Móc zobaczyć radość na twarzach tamtych ludzi było bezcenne.

Oprócz działalności związanej z formacją duchową i ewangelizacją w KSM-ie mam okazję także formować się jako patriota przez spotkania dotyczące historii Polski.

W ramach takich spotkań biorę udział w akcjach związanych z upamiętnieniem wydarzeń historycznych ważnych dla naszego państwa, jak np. obchody Dnia Niepodległości. Poza całą działalnością związaną z formacją, KSM jest dla mnie miejscem, gdzie mogę miło spędzać czas z przyjaciółmi. Jeśli ktoś zastanawia się nad wstąpieniem do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, to powinien czym prędzej wybrać się na najbliższe spotkanie, a na pewno nie pożałuje.

Mateusz Gajek

On mówi do mnie

Moje życie religijne kiedyś to tylko niedzielna Msza św. i odklepanie modlitwy z pamięci. Ale przez ostatni rok wszystko zaczęło się zmieniać. Pojechałam na Lednicę. Dlaczego? – nie wiem do tej pory. Wyjazd był organizowany przez oddział KSM-u w moim mieście. I tak przez cały dzień na Lednicy słyszałam od wszystkich: „Przyjdź na KSM, zobaczysz, że warto”. Byłam ciekawa, co im tak się podoba w tej wspólnocie. W końcu przyszłam na jedno spotkanie, potem drugie i już na każde następne. Początkowo byłam jedynie obserwatorem – patrzyłam z podziwem na to, jak inni modlą się... Ja tak nie potrafiłam. Ale na jednym z Wieczorów Miłosierdzia moje życie, myślenie zmieniło się o 180°. Fragmenty Pisma Świętego, słowa księdza brzmiały tak, jakby były skierowane tylko do mnie. Poczułam, że Bóg zwraca uwagę właśnie na mnie, usłyszałam słowa, że wybacza wszystko i czeka na nas. Dopiero po tym wieczorze poczułam chęć do modlitwy, do rozmowy z Jezusem, pozwoliłam prowadzić się Bogu. Niedługo potem przystąpiłam do Krucjaty KSM – codziennej modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia w intencji KSM-owiczów i zrozumiałam moc wspólnoty. W momencie, gdy wpadam w kryzys wiary, wiem, że każdego dnia ludzie modlą się także w mojej intencji. Ale KSM to nie tylko czas spędzony na modlitwie, angażujemy się w Szlachetną Paczkę, organizowaliśmy w naszym mieście FISHMOB – taniec dla Jana Pawła II, bawimy się na Chrystotekach, a wszystko to, by „przez cnotę, naukę i pracę służyć Bogu i Ojczyźnie”. GOTÓW?

Michalina Urbaniak

2017-09-13 11:20

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gdzie jest dziewięciu? (Łk 17, 11-19)

Pogranicze Samarii i Galilei - miejsce, gdzie ludzie dwóch narodów żyli obok siebie, gdzie byli na siebie skazani. Zadawniona niechęć granicząca z pogardą po obu stronach na terenie przygranicznym zazwyczaj słabnie, bo trzeba handlować, pracować, żyć - razem. Nie ma wyjścia. Nawet trędowaci Żydzi i Samarytanie trzymali się razem. Ich jednak łączyło coś więcej - tragiczny los ludzi, którzy wszystko stracili, za życia byli jak martwi. I nie tylko fizycznie ze względu na to, jak strasznie wyglądali. Trudno wyobrazić sobie, co działo się w sercu mężczyzny, który pewnego dnia dowiedział się, że nigdy już nie przytuli swoich dzieci, nie pocałuje żony, nie pochowa rodziców… Że będzie się z nimi widywał tylko na odległość…Że odtąd będzie spędzał pozostający mu czas w opuszczeniu i osamotnieniu. Tylko jemu podobni będą w pobliżu, nawzajem będą widzieć swój stan i przez to powiększać cierpienie. Najgorsza była nieuchronność. A może to, że idąc trzeba było ostrzegać innych, zdrowych ludzi, krzycząc o sobie: „NIECZYSTY, NIECZYSTY!”. A może to, że kiedy zbliżyłby się do kogoś za bardzo, zostałby potraktowany kamieniem… Tego nie wiemy. Społeczność wtedy nie miała innego sposobu na trąd, niż całkowite izolowanie chorych. Smutne, ale jedyne rozwiązanie. Grecki tekst Ewangelii mówi, że choć dziesięciu trędowatych stało z daleka, to jednak wyszli naprzeciw Jezusowi, nie czekali na Niego, nie spotkali Go przypadkiem. Wyszli naprzeciw, bo czuli, że może od Niego przyjść ratunek. Zaczęli głośno krzyczeć, by się zlitował. Być może wykrzyczeli nie tylko nadzieję, ale i swój ból. Prosili o litość nad swoim ciałem, ale i nad swoim sercem, nad latami bólu, cierpienia i beznadziei, które tak ich przecież zniszczyły. A Jezus jakby oschle, nie odnosząc się do choroby czy cierpienia, mówi tylko: „Idźcie, pokażcie się kapłanom!”. Ale oni już wiedzieli, że będą oczyszczeni z trądu, dlatego poszli bez słowa. Znali przepis prawa, że kto odkryje u siebie oznaki trądu (wiele chorób skórnych wtedy tak nazywano), musi iść do kapłanów, którzy zadecydują, czy wykluczyć go ze społeczności. Ale kto był wyleczony, również szedł do kapłanów, by potwierdzili jego zdrowie i oficjalnie dopuścili do normalnego życia. Jeden z nich, akurat Samarytanin, kiedy orientuje się, że jest zdrowy, natychmiast wraca (pewnie prawo nie miało dla niego aż takiego znaczenia albo może był po prostu przyzwoitszym, mądrzejszym człowiekiem). I nie tylko wraca, żeby podziękować Jezusowi, ale głośno uwielbia Boga, którego miłości doświadczył. Jezus, po krótkiej, gorzkiej uwadze na temat pozostałych, potwierdza PEŁNE uzdrowienie Samarytanina. On jeden doznał również uleczenia serca i nie poniósł przed kapłanów zdrowego ciała z chorą duszą. On doświadczył pewnej tajemnicy: Jezus zawsze daje więcej! „Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy, Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków! Amen”. Tak pisze św. Paweł do Efezjan (por. Ef 3, 20-21). Jezus nie narzeka, że dziewięciu nie przyszło Mu dziękować, boli Go to, że nie mógł ich uzdrowić w pełni, tak, jak tego chciał. Wielka nauka z tego jest taka: oczekuj zawsze więcej, niż prosisz. Nawet jeśli wydaje ci się, że prosisz o wiele lub o cud, spodziewaj się więcej łaski, więcej miłości, pełniejszego uzdrowienia. Niekoniecznie natychmiast. Pamiętaj, że spełnienie twojej prośby przez Jezusa nie kończy czegoś w twoim życiu, ale coś zaczyna!
CZYTAJ DALEJ

Watykan wydał nowy dekret. Chodzi o dyscyplinę intencji Mszy Świętych

2025-04-13 13:38

[ TEMATY ]

Watykan

dekret

dyscyplina intencji

Mszy Święte

BP KEP

Dykasteria ds. Duchowieństwa wydała dekret ws. dyscypliny intencji Mszy Świętych. Dekret został zatwierdzony przez Ojca Świętego Franciszka, w dniu 13 kwietnia 2025 roku, w Niedzielę Palmową. Papież nakazał ogłoszenie dekretu i ustalił, że wchodzi on w życie w dniu 20 kwietnia 2025 roku, w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Dekret podpisał kard. Lazzaro You Heung-sik, prefekt Dykasterii ds. Duchowieństwa.

Publikujemy robocze tłumaczenie fragmentu zawierającego przepisy zawarte w Dekrecie Dykasterii ds. Duchowieństwa ws. dyscypliny intencji Mszy Świętych. Oficjalne tłumaczenie całego dekretu zostanie wkrótce opublikowane w polskim wydaniu L’Osservatore Romano:
CZYTAJ DALEJ

Zakaz fotografowania wchodzi w życie. Za złamanie przepisów mandat, areszt, a nawet konfiskata sprzętu

2025-04-15 09:40

[ TEMATY ]

fotografia

zakaz

Wzór znaku/Dziennik Ustaw

Od przyszłego tygodnia robiąc zdjęcie trzeba będzie się dobrze rozejrzeć. Kilkadziesiąt tysięcy obiektów zostanie bowiem objętych zakazem fotografowania. To efekt wejścia w życie ustawy o obronie ojczyzny. Na liście są obiekty wojskowe, ale nie tylko. Złamanie zakazu będzie surowo karane - informuje Polsat News.

Rejs po Świnoujściu będzie można niebawem utrwalić, ale tylko we wspomnieniach. Zdjęcia będą kategorycznie zakazane.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję