Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Małżeństwo na serio

„Tak na serio” – pod tym szyldem od 19 do 27 maja w różnych miejscach Bielska-Białej odbywały się wykłady, warsztaty i kursy skierowane do małżonków, narzeczonych oraz osób zainteresowanych tą tematyką

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Oprócz prelekcji w programie spotkań znalazła się nauka tańca prowadzona przez animatorów ze Szkoły Tańca „Cubana” i pokaz gotowania mistrza kuchni Remigiusza Rączki. Każdą z tych propozycji dopełniała Msza św. i modlitwa za powołania do małżeństwa, za pary sakramentalne w kryzysie, za rozwiedzionych, za starających się o dziecko, za bojących się wypowiedzieć sakramentalne „tak” oraz za samych małżonków. Liturgię w tych intencjach sprawowano w kościołach NMP Królowej Świata i św. Józefa.

Mądra miłość

Inaugurujący wykład pt. „Jak mądrze kochać i lepiej zrozumieć swoje dziecko” 19 maja w siedzibie Radia „Anioł Beskidów” poprowadzili Henryk i Marzeny Piechotowie. – Czyny mówią głośniej niż słowa. Jeśli chcemy dziecko doprowadzić do dojrzałości, to sami musimy pracować nad swoim postępowaniem. Musimy być przejrzyści. To, co robimy, musi wyrażać się w czynach – podkreślali prelegenci.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kolejne odsłony wykładów oscylowały wokół tematów przyczynowego leczenia niepłodności (dr n. med. Przemysław Binkiewicz), komunikacji niwelującej kłótnie (Beata i Marcin Janikowie), podsycania miłości pośród codziennego rozgardiaszu (Natalia i Maciej Białobrzewscy „Drużyna B”).

– Im większa jest przepaść między nami, tym głośniej mówimy, tym agresywniejszych słów używamy. Pierwszym krokiem do jej zakopania jest usłyszenie drugiej osoby, zaciekawienie się nią, wsłuchania się w to, czego pragnie – tłumaczyła B. Janik.

Zdrowe gotowanie

Z kolei Remigiusz Rączka podsumował swą kulinarną lekcję słowami: – Bycie w związku to jest praca. Nie ma idealnych par. Jak ktoś się nie kłóci, to w ogóle nie żyje. W domu czasem musi zaiskrzyć, aby po burzy ozon w powietrzu był świeższy. Swój wywód przypieczętował chłodnikiem z botwinką i czosnkiem oraz deserem z kaszą jaglaną i truskawkami. Zaapelował jednocześnie do zebranych, aby przy zakupach kierowali się „zasadą pięciu”.

Reklama

– Nie kupujcie niczego, co w składzie ma więcej niż 5 składników. Na przykład w kiełbasie ma być mięso, sól, pieprz, czosnek. Jeśli zastosujecie tą zasadę to powolutku będziecie oczyszczać swój organizm – apelował mistrz kuchni. – Kto nie lubi smakołyków? Im lepsze jedzenie, tym humor lepszy i lepsza atmosfera. Dlatego kuchnia jest tak ważna w życiu małżeńskim – spuentował pokaz kulinarny salwatorianin ks. Wiesław Ogórek. A przyglądający się gotowaniu Roman Czubała dorzucił: – Żyjemy w czasach, w których trzeba szukać dotarcia do ludzi. Każdy pomysł, który prowadzi nas do Pana Boga, choćby przez gotowanie, jest bardzo dobry.

Na serio

Za organizacją całego cyklu stała grupa osób działających pod szyldem: „Tak na serio”. Spotykają się oni nieregularnie przy parafii NMP Królowej Świata w Cygańskim Lesie. Więcej na ich temat można znaleźć na Facebooku.

– Taniec, gotowanie, wykłady. Staramy się zagwarantować dużą różnorodność, aby było z czego wybierać. Wyszliśmy z założenia, że wartości chrześcijańskie można propagować na wiele sposobów. Po raz trzeci więc zdecydowaliśmy się wyjść z naszą inicjatywą do osób zatroskanych o jakość swojego małżeństwa – podsumowała Anna Wilinger, jedna z organizatorek.

2018-06-06 12:20

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

I przyrzekli sobie miłość

Niedziela wrocławska 24/2018, str. VI

[ TEMATY ]

małżeństwo

Anna Buchar

Podziękowanie ks. Rusnakowi

Podziękowanie ks. Rusnakowi

– Przy tym ołtarzu ślubowało sobie „miłość, wierność i uczciwość małżeńską...” już ponad 1000 par z Dolnego Śląska, innych regionów, a także z zagranicy. Rocznie przybywa ok. 40 kolejnych – mówi ks. Ryszard Staszak, proboszcz parafii w Sulistrowicach

Ksiądz Ryszard Staszak jest inicjatorem święta rodzin, które od 2000 r. odbywa się w Sanktuarium NMP Matki Dobrej Rady w Sulistrowiczkach. To coroczne spotkanie par, które zawarły związek małżeński w Sanktuarium. Małżonkowie odnawiają swoje przyrzeczenia, a biskup udziela im specjalnego błogosławieństwa. Przez lata błogosławieństwa udzielał śp. bp Józef Pazdur, który zawsze wspierał pomysły ks. Staszaka. Także ten o budowie kościoła w Sulistrowiczkach. – W 1992 r. zwróciłem się do bp. Józefa Pazdura o zezwolenie na budowę świątyni. Otrzymałem je, a rok później biskup poświęcił plac pod budowę kościoła. Budowaliśmy go przez 7 lat. W 2000 r. budowlę konsekrował kard. Henryk Gulbinowicz. I od samego początku zainicjowałem w niej spotkania rodzin – zaznacza ks. Ryszard Staszak. – W ubiegłym roku abp Józef Kupny zrobił mi niespodziankę i wydał dekret ustanawiający kościół Matki Bożej – sanktuarium diecezjalnym. Pięknie wpisało się to w 45. rocznicę moich święceń kapłańskich – dodaje proboszcz wspólnoty.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Prezydent: dziękuję strażakom za służbę ludziom i Rzeczypospolitej

2024-05-04 15:06

[ TEMATY ]

prezydent

Karol Porwich/Niedziela

Prezydent Andrzej Duda

Prezydent Andrzej Duda

Prezydent Andrzej Duda podziękował w sobotę strażakom za służbę ludziom i Rzeczypospolitej. Podczas centralnych obchodów Dnia Strażaka przypomniał, że tylko w 2023 r. strażacy podjęli pół miliona interwencji, podczas których udzielali wszechstronnej pomocy.

Prezydent wraz z małżonką Agatą Kornhauser-Dudą wzięli w sobotę udział w Centralnych Obchodach Dnia Strażaka, które odbyły się na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W uroczystości uczestniczyli również m.in. marszałek Sejmu Szymon Hołownia oraz szef MSWiA Marcin Kierwiński.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję