Reklama

Niedziela Małopolska

Taki jest młody Kościół

Tu kształtowały się serca setek młodych krakowian. Obchody 30-lecia Oazy Bronowickiej były okazją do spotkania wielu – byłych i obecnych – członków wspólnoty.

Niedziela małopolska 39/2020, str. I

[ TEMATY ]

ewangelizacja

oaza

KSM

Anna Bandura

Parafia św. Wojciecha w Bronowicach od 30 lat stwarza przestrzeń do rozwoju duchowego dla młodych ludzi

Parafia św. Wojciecha w Bronowicach od 30 lat stwarza przestrzeń do rozwoju duchowego dla młodych ludzi

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Oaza młodzieżowa Ruchu Światło-Życie przy kościele św. Wojciecha w Bronowicach powstała w połowie lat 80. XX wieku. 20 września br. oazowicze, otwierając kolejny rok formacyjny, dziękowali Panu za 30 lat błogosławieństw i łask, których doświadczyli członkowie wspólnoty i ich rodziny.

Mszy św. dziękczynnej przewodniczył były proboszcz parafii ks. prał. Józef Caputa. Homilię wygłosił diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie archidiecezji krakowskiej ks. Ryszard Gacek. – Przyjdź do mojej winnicy, przyjdź na oazę! Te słowa Jezusa usłyszało tylu młodych ludzi na przestrzeni ostatnich 30 lat! Ile z tych osób może o tym zaświadczyć? Ilu z nas doświadczyło nawrócenia we wspólnocie Ruchu Światło-Życie? Ilu doświadczyło przemiany serca? Za to trzeba Bogu dzisiaj podziękować – apelował kapłan.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Liturgię pięknym śpiewem tradycyjnie uświetnili oazowicze, którzy posługują muzycznie na niedzielnych Mszach św. o godz. 9. – Oprawa muzyczna pozwala ludziom lepiej przeżyć Eucharystię. Staramy się, poprzez naszą służbę, stwarzać przestrzeń do rozwoju duchowego dla innych – mówi Marysia Patynowska. Dodaje, że członkowie wspólnoty podejmują też wiele innych dzieł: – Mamy dużo akcji przy kościele, po prostu jesteśmy dla parafii. Bóg pokazuje nam konkretne ścieżki i od nas zależy, co z tym zrobimy! Dlaczego nie rozdawać tego dobra dalej? – pyta retorycznie animatorka.

30 lat oazy w Bronowicach.

Podziel się cytatem

Reklama

Młodym bliskie są słowa papieża Franciszka, który w czasie Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janeiro powiedział: „Najlepszym narzędziem do ewangelizacji młodego człowieka jest drugi młody człowiek”. Siłę tych słów potwierdza Konrad Nagórzański, który do wspólnoty dołączył dzięki świadectwu swoich rówieśników. – Do mojej szkoły przyszli animatorzy, ludzie w moim wieku, mówili o Bogu, kerygmacie, o tym, co robią w oazie. Zainteresowałem się tym – mówi Konrad, od 8 lat członek Oazy Bronowickiej i zachęca do przyjścia na spotkanie formacyjne: – Tu zrozumiałem, na czym polega kontakt z drugim człowiekiem, potrafię lepiej poznać siebie, Boga. Uczę się działać dla Boga i ludzi. Warto przyjść i spróbować.

Spotkania wspólnoty odbywają się w każdy piątek o godz. 19 przy kościele św. Wojciecha w Krakowie (ul. św. Wojciecha 4). Do grupy mogą dołączyć uczniowie 6, 7 i 8 klas szkoły podstawowej, licealiści oraz studenci.

2020-09-23 09:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Integracja na wodzie

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży rozpoczęło wakacje spływem kajakowym 24 czerwca.

Dla młodych diecezjan to nie tylko okazja do relaksu tuż po zakończeniu roku szkolnego, ale i nagroda za ofiarną posługę na rzecz lokalnego Kościoła. Kajaki wypłynęły z Jesiony i kanałem Obry dotarły do Kargowej. Wyprawę zakończono ogniskiem.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Co nam w duszy gra

2024-04-24 15:28

Mateusz Góra

    W parafii Matki Bożej Częstochowskiej na osiedlu Szklane Domy w Krakowie można było posłuchać koncertu muzyki gospel.

    Koncert był zwieńczeniem weekendowych warsztatów, podczas których uczestnicy doskonalili lub nawet poznawali tę muzykę. Warsztaty gospelowe to już tradycja od 10 lat. Organizowane są przez Młodzieżowy Dom Kultury Fort 49 „Krzesławice” w Krakowie. Ich charakterystycznym znakiem jest to, że są to warsztaty międzypokoleniowe, w których biorą udział dzieci, młodzież, a także dorośli i seniorzy. – Muzyka gospel mówi o wewnętrznych przeżyciach związanych z naszą wiara. Znajdziemy w niej szeroki wachlarz gatunków muzycznych, z których gospel chętnie czerpie. Poza tym aspektem muzycznym, najważniejszą warstwą muzyki gospel jest warstwa duchowa. W naszych warsztatach biorą udział amatorzy, którzy z jednej strony mogą zrozumieć swoje niedoskonałości w śpiewaniu, a jednocześnie przeżyć duchowo coś wyjątkowego, czego zawodowcy mogą już nie doznawać, ponieważ w ich śpiew wkrada się rutyna – mówi Szymon Markiewicz, organizator i koordynator warsztatów. W tym roku uczestników szkolił Norris Garner ze Stanów Zjednoczonych – kompozytor i dyrygent muzyki gospel.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję