Gdy w 1978 r. Karol Wojtyła zasiadł na tronie Piotrowym, świat zainteresował się nie tylko jego postacią, ale również jego rodziną, w której ukształtował swoją wiarę i osobowość. Wówczas też po raz pierwszy większość z nas usłyszała o Mundku, jak pieszczotliwie nazywali go rodzice i młodszy brat. Od tamtego czasu minęło kilka dekad, a nadal wielu widzi w nim tylko brata Jana Pawła II – papieża i świętego. Milena Kindziuk, znakomita pisarka i autorka bestsellerowych książek, jako pierwsza odkrywa przed czytelnikami fascynującą postać starszego z braci Wojtyłów, człowieka, który dla misji ratowania ludzi i dla wierności Ewangelii poświęcił swoje młode życie i świetnie zapowiadającą się karierę lekarza. Kto wie, gdyby nie zaraził się szkarlatyną od pacjentki, którą leczył, gdyby nie odszedł przedwcześnie, być może zostałby równie sławną postacią jak jego młodszy brat...
Reklama
Autorka podąża śladami Edmunda, choć nie jest to prosta wędrówka. Dziewięćdziesiąt lat dzielących nas od jego śmierci nie zatarło pamięci o nim – szczególnie w Bielsku-Białej, gdzie pracował w miejscowym szpitalu, ale sprawiło, że bezpośrednich świadków tamtych czasów już nie ma na tym świecie. Również niewiele pozostało materialnych śladów po nim, zaledwie garść zdjęć mieszczących się w małym pudełku. Pomimo tych trudności Milena Kindziuk finezyjnie i wnikliwie rekonstruuje portret człowieka, który był dla młodego Karola pierwszym autorytetem, wzorem do naśladowania. Autorka odkryła wiele istotnych dokumentów, które wypełniają luki w biografii Edmunda. Przeprowadziła liczne rozmowy z ludźmi, którzy rzucają nowe światło na jego postać. Dzięki książce dowiadujemy się nie tylko, kim był starszy brat św. Jana Pawła II, ale również, jak Edmund wpłynął na Karola.
Dobrze pamiętam dzień, w którym siedemnaście lat temu, razem z księdzem infułatem Ireneuszem Skubisiem i z dyrektorem Mariuszem Książkiem, przybyliśmy do nowo mianowanego arcybiskupa warszawskiego Kazimierza Nycza na pierwsze spotkanie z Redakcją „Niedzieli” oraz na wywiad.
Energiczny, pełen werwy i poczucia humoru metropolita przyjął nas radośnie, serdecznie, żartował, był szalenie bezpośredni. Szybko się później okazało, że taki właśnie był styl bycia odchodzącego dziś na emeryturę księdza kardynała. Nie stwarzał dystansu, nie celebrował siebie, chętnie spotykał się z ludźmi, niezależnie od ich światopoglądu. Już na samym początku posługi zaskoczył też księży, gdy do każdego z nich, na całym obszernym terenie archidiecezji warszawskiej, przyjechał osobiście, by się z nim zapoznać, porozmawiać o bieżących problemach, zobaczyć, w jakich warunkach pracuje, jakie ma potrzeby. Później, przy różnych okazjach, doskonale pamiętając imię kapłana i nazwę jego parafii, do tych pierwszych spotkań nawiązywał. Wtedy zrozumiałam, dlaczego prymas Józef Glemp powiedział do mnie wkrótce po ogłoszeniu nominacji swego następcy: „Charakteryzuje się m.in. tym, że… wszystko pamięta! Ma wyjątkowo dobrą pamięć”.
Zachęcamy do odmawiania Nowenny do Matki Bożej rozwiązującej węzły. Już od dziś poświęć kilka minut w Twoim życiu i zwróć swą twarz ku Tej, która zdeptała głowę szatanowi.
Bełkotliwe i populistyczne. Takie było dzisiejsze wystąpienie Donalda Tuska w Parlamencie Europejskim w Strasburgu. Obserwowaliśmy swoistą „cudowną” przemianę Tuska. Gdyby ktoś go nie znał, to może by i uwierzył w te kłamstwa. Całe jego wystąpienie można określić, jako festiwal hipokryzji!
Usłyszeliśmy, że jako przewodniczący Rady Europejskiej Tusk przestrzegał przed nielegalną imigracją. Zapomniał chyba, że właśnie jako szef RE rugał rząd Prawa i Sprawiedliwości, że jeśli nie zgodzimy się na przymusową relokację migrantów to będzie się to wiązało z konsekwencjami, bo takie są zasady w Europie. Zapomniał chyba też, że 11 grudnia 2024 r. w ramach tzw. uzgodnień trzech najbliższych prezydencji UE wraz ze stroną duńską i cypryjską przyjął dokument, który nawołuje do przyjęcia Paktu Migracyjnego oraz szybkiej implementacji Zielonego Ładu. Nie wspomniał też o tym, że Europejska Partia Ludowa, polityczna rodzina Tuska, określa się partią Zielonego Ładu, a jego zapisy porównuje do swoistego przewrotu kopernikańskiego. Choć nie zrobił nic, żeby te dokumenty zatrzymać, dziś wychodzi i bezczelnie kłamie, że jest przeciwnikiem tych rozwiązań, prezentując postawę „za, a nawet przeciw”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
