Reklama

Turystyka

Wakacje na rowerze?

Czemu nie, skoro paliwo coraz droższe, drogi zakorkowane, powietrze gęste od spalin, a zamiast lasów i łąk – blokowiska i asfalt...

Niedziela Ogólnopolska 27/2022, str. 40-41

[ TEMATY ]

rower

szlak rowerowy

rowerzyści

Studio Graficzne „Niedzieli”

Kilka z wielu szlaków rowerowych wiodących przez Polskę

Kilka z wielu szlaków rowerowych wiodących przez Polskę

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tego lata chcemy zaprosić Czytelników do spojrzenia na Polskę z nieco innej perspektywy. Przez kilka tygodni w ramach cyklu „Wakacje z Niedzielą” będziemy proponować zwiedzanie ojczyzny na piechotę, na rowerze, przy użyciu kajaka czy łódki... Odkryjemy razem często mniej popularne, ale równie urokliwe szlaki znaczone perełkami architektury drewnianej i odkryjemy miejsca kultu innych wyznań. Odwiedzimy cudami słynące źródełka, przejdziemy się też polskim odcinkiem słynnego Camino de Santiago.

Jak się okazuje, Polaków nie trzeba przekonywać do jeżdżenia na rowerze. Pokochaliśmy dwa kółka na równi z Holendrami, Duńczykami czy Niemcami. Obliczono niedawno, że jakieś 60% polskich gospodarstw domowych ma własny rower. Rosnąca popularność bicykli ma niewątpliwie związek ze wspomnianą ceną paliwa, ale większość młodych woli rower, bo po prostu lubi ten środek transportu, ponieważ łatwiej w dużych miastach poruszać się właśnie tak. Nie bez znaczenia jest też argument ekologiczny – nie kopcimy, więc wpływamy pozytywnie na klimat.

Trzeba też przyznać, że nasz kraj zrobił spory krok w kierunku ułatwienia życia rowerzystom – miasta stają się przyjazne dwu kółkom, a cały kraj przecinają wzdłuż i wszerz trasy rowerowe, poprowadzone tak, by omijać zapchane autami drogi, a pokazać najpiękniejszą twarz Polski – czyli jej naturalne piękno, ciekawą przeszłość czy miejscami unikalną już architekturę. Nie bójcie się więc ruszyć na szlak. W zasadzie wszędzie znajdziecie dogodną infrastrukturę – jest gdzie przenocować, dobrze zjeść, zregenerować siły. Dużych szlaków jest kilka – najdłuższy biegnie wzdłuż wschodniej krawędzi Polski. Ale są też takie jak np. wokół jezior czy parków krajobrazowych – w sam raz na weekendowy wypad.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Na początku dobrze jest stanąć w prawdzie i poznać własne możliwości: jaki odcinek jesteś w stanie pokonać dziennie, by rower nie pokonał ciebie? Jeśli nie jeździsz często, nie porywaj się z motyką na słońce; chodzi o to, żebyś następnego dnia był zdatny do życia. Z drugiej strony – nie panikuj. Niech nie przeraża cię odcinek np. 30. czy 40-kilometrowy. Wiele razy zabieraliśmy znajomych na weekendowe wypady i po powrocie byli zdumieni, że zdołali przejechać 50 km bez zadyszki i zakwasów. Ważna uwaga: każdy ze szlaków opisanych niżej jest odpowiedni zarówno dla wyrobionych rowerzystów, jak i dla tych początkujących czy rodzin z dziećmi. To od was zależy, jaki odcinek zamierzacie przejechać, ile macie czasu i jaką kondycję. To co? Ruszamy...

Polska na dwóch kółkach

Dużych szlaków rowerowych jest, według wielu różnych źródeł, ok. czternastu, choć liczba ta może ulec zmianie. Na wschodzie mamy słynny wśród rowerzystów Green Velo, który wiedzie przez najcenniejsze przyrodniczo miejsca w Polsce. Zaczyna się na Żuławach Wiślanych nad Nogatem, potem biegnie w dół – do Elbląga i dalej wzdłuż Zalewu Wiślanego. Można nim dojechać aż na Suwalszczyznę, mijając po drodze bajkowe Warmię i Mazury. Można też wystartować na Podlasiu – jechać leśnymi drogami Puszczy Augustowskiej, przez parki narodowe: biebrzański, białowieski i narwiański. Zabrani w te rejony rowerzyści z USA nie mogli wyjść z podziwu, że w niewielkiej Polsce są tereny tak dzikie, nietknięte cywilizacją, i tak zachwycające krajobrazowo.

Green Velo to także Roztocze – południowo-wschodni malowniczy zaułek Polski. Można zacząć np. w Zwierzyńcu. Potem jechać spokojnie przez rozległe tereny tamtejszego parku narodowego, niemal cały czas przez monumentalny stary las, odpocząć w Krasnymstawie – i zobaczyć kaplice na wodzie... I tak niespiesznie dojechać na kolację do Majdanu Sopockiego. Odcinek nie jest wyczerpujący, a jest mocno urokliwy. Balsamiczne powietrze i cisza gratis...

Wolicie morze?

Reklama

Zapraszamy na Velo Baltica – to fragment europejskiego szlaku rowerowego zwanego EuroVelo 10. Wiedzie on przez takie miejsca, jak: Świnoujście, Międzyzdroje, Dziwnów, Rewal, Kołobrzeg, Mielno, Darłowo, Ustkę, Łebę, Władysławowo, Gdynię czy Sopot. Trzeba lepszej rekomendacji?

Nie liczcie jednak na to, że pojedziecie cały czas trasą z widokiem na Bałtyk. Co nie znaczy, że zabraknie obrazków zapierających dech – dla nas unikatowa była możliwość znajdowania niemal dzikich, pustych plaż, które pojawiały się po drodze właśnie dlatego, że jechało się rowerem. Velo Baltica jest świetnie oznakowaną trasą, płaską jak stół, więc nadaje się świetnie dla początkujących i dzieciaków. Nie musicie zabierać rowerów z domu, wokół znajdziecie masę wypożyczalni i serwisów rowerowych. Warto też rozważyć opcje z PKP – można załadować rowery w pociąg i podjechać blisko Velo Baltica np. na tylko krótki wypad.

Polskich rzek dyrektorowa

Reklama

A może tak pojechać wzdłuż Wisły? Wiślana Trasa Rowerowa w sumie liczy – uwaga – 1,2 tys. km. Biegnie od Wisły w Beskidach do Wyspy Sobieszewskiej w Gdańsku. Trasa nie jest całkiem gotowa, ale sporo jest odcinków bezpiecznych dla rowerów, czyli z dala od ruchliwych tras; wiedzie drogami gruntowymi w lasach i na terenach rolniczych. Oczywiście, wybierzcie tylko jakiś mały odcinek, a jest z czego wybierać, bo droga wzdłuż Wisły to Polska w pigułce. Z wysokości siodełka podziwiamy urokliwe Beskidy, Małopolskę czy Śląsk. Przez ten ostatni biegnie jeszcze jedna ciekawa trasa – Żelazny Szlak Rowerowy. Wart obejrzenia, zwłaszcza gdy sądzicie, że Śląsk to zatrute powietrze i poprzemysłowe, lekko zardzewiałe krajobrazy. Zaręczamy, że wycieczka po okolicach Godowa, Jastrzębia-Zdroju czy Zebrzydowic sprawi, że zmienicie zdanie. Śląsk jest zielony, klimatyczny i ma swoje tajemnice. Przy okazji możecie zajrzeć na małe jasne do czeskiej Karwiny i Piotrowic.

Zamiast spływu

Palmę pierwszeństwa, jeśli chodzi o urodę, dzierży podobno Velo Dunajec, choć wielu z nas na podium uparcie lokuje Bałtyk. Obłędne widoki Pienińskiego Przełomu Dunajca nikogo jednak nie pozostawią obojętnym. Jazdę można zacząć też w Zakopanem i zakończyć dopiero w Wiśle – to dla ambitnych. Można też ograniczyć kilometry do okolic Nowego Targu i Gorlic albo wybrać się na wycieczkę dookoła Jeziora Czorsztyńskiego. Zdecydowanym numero uno są drogi rowerowe biegnące wzdłuż Dunajca. Polecamy trasę ze Szczawnicy w kierunku Słowacji – jest odpowiednia zarówno dla początkujących, jak i dla rodzin z dziećmi. Jedzie się tak blisko brzegu rzeki, że można usłyszeć śpiewne zawołania flisaków i piski uczestniczek spływów.

Szlak Wokół Tatr

Objechać Tatry – to dopiero wyzwanie. Nim jednak wybierzecie się na ten odcinek, radzimy mocno popracować nad kondycją. Szlak Wokół Tatr to wspólny polsko-słowacki projekt, którego realizacja ciągle trwa. Po szlaku zdecydowanie lepiej jeździ się w Polsce, po stronie sąsiada z roku na rok sytuacja się poprawia, więc generalnie polecamy go nawet tym mniej wprawionym rowerzystom. Najbardziej wysportowani zaczną zapewne w okolicach Suchej Góry Orawskiej (Suchej Hory) na Słowacji, żeby skończyć za Kacwinem, przy granicy ze Słowacją. Część szlaku poprowadzono po dawnej trasie kolei wąskotorowej – z dala od hałaśliwych tras. Jest to więc idealny odcinek do pokonania przez rodziny z dziećmi.

2022-06-29 06:11

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na rowerze też wierzę

To to hasło-rymowanka znajduje się na logo Rowerowej Pielgrzymki Diecezji Kieleckiej, obchodzącej w tym roku jubileusz pięciolecia. W ciągu tych lat wytworzyło się zintegrowane środowisko pielgrzymkowej wspólnoty rowerowej, zaś sama pielgrzymka stała się jednym z największych, jeśli nie największym w Polsce przykładem tego typu pątniczego wędrowania do Czarnej Madonny w jasnogórskim wizerunku. Potrwa od 16 do 19 sierpnia.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Rozmowa z Ojcem: Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

2025-05-31 10:00

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

Karol Porwich/Niedziela

Abp Wacław Depo

Abp Wacław Depo

Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję