Reklama

Wiara

Homilia

Dążmy do poznania Pana

Niedziela Ogólnopolska 24/2023, str. 18

[ TEMATY ]

homilia

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pierwsze czytanie mszalne pochodzi ze starotestamentowej Księgi Ozeasza. Prorok Ozeasz działał w drugiej połowie VIII wieku przed Chrystusem na terenie królestwa Izraela. Piętnował powszechne zepsucie swoich rodaków i niestrudzenie wzywał ich do opamiętania i nawrócenia. Widząc, że przywódcy polityczni i religijni wiodą naród do zguby, ukazywał drogę wyjścia, której kierunek wyznaczało prawdziwe poznanie Boga i Jego miłosierdzia. Najpoważniejszą przeszkodę stanowiła postawa pozornego nawrócenia, obrazowo wyrażona w słowach: „Miłość wasza podobna do chmur o świtaniu albo do rosy, która prędko znika”. Od nauczania Ozeasza upłynęło ponad 2,7 tys. lat. Żyjemy w zupełnie innych czasach, a przecież zagrożenia i związane z nimi wyzwania pozostają wciąż te same. Wokół nas mnożą się i są coraz bardziej aroganckie rozmaite przejawy zepsucia, z którymi idzie w parze pogarda wobec woli Bożej, wyrażonej w przykazaniach. A zatem, tak samo jak wtedy, bardzo potrzebni są niezłomni świadkowie Boga, żeby wbrew wszelkim przeciwnościom „ociosywać” rzesze wyznawców, których wiara i postępowanie znalazły się w kryzysie.

Ukazując chrześcijanom wzór wiary godnej naśladowania, św. Paweł w Liście do Rzymian wskazuje na Abrahama, „ojca wierzących”. Jego zawierzenie Bogu było bezgraniczne. Mimo że był posunięty w latach i nie miał syna urodzonego z Sary, swojej żony, „wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów”. Właśnie ta wiara, pozbawiona wahania czy niedowierzania odnośnie do spełnienia się obietnicy Bożej, została mu policzona jako „sprawiedliwość”, czyli zasługa. Sedno postawy Abrahama polegało na tym, że przeszedł od wiary w Boga do zawierzenia Bogu, co znalazło pełne potwierdzenie w całym jego postępowaniu. Tak samo mocna wiara powinna ożywiać chrześcijan wyznających „Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego”. Jej trzon stanowi wyznanie, że Jezus „został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia”. Ponieważ się o tym zapomina albo wręcz się to odrzuca, chorobą naszych czasów jest beznadziejność. Bez zawierzenia Bogu i uznania, kim On naprawdę jest, ludzkie życie staje się bezsensowne i puste. Stale aktualne pozostaje więc wołanie proroka: „Poznajmy, dążmy do poznania Pana”, bo to pozwala człowiekowi żyć, radować się i przezwyciężać to, co trudne.

Dawanie świadectwa zmartwychwstałemu Jezusowi Chrystusowi potrzebuje osób, które w każdym kolejnym pokoleniu odpowiadają na Jego wezwanie: „Pójdź za Mną!”. Celnik Mateusz, porzucając swoje dotychczasowe zajęcie, uczynił to natychmiast i bez żadnego wahania. W naszych czasach też istnieje potrzeba bezwarunkowego zawierzenia Panu. Głosiciele Ewangelii mają się zwracać nie tylko ku najlepszym, ale ku wszystkim, łącznie z tymi, którzy są daleko od Boga. Uzasadnienie tego paradoksu stanowią słowa: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają”; oraz: „Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. Znamy te słowa, lecz – aczkolwiek brzmią atrakcyjnie – nastręczają ogromne trudności w tym, by je skutecznie urzeczywistniać. Nie można oczekiwać, że wszyscy ludzie staną się dobrzy i głosiciele Ewangelii będą mieli coraz mniej pracy. Przecież Bóg proponuje człowiekowi drogę życia, ale jej nie narzuca. Ma tak dużo władzy nad nami, na ile człowiek zawierzy Mu siebie i swoje życie. Słowa Jezusa powinny nieustannie wyrywać nas z pokusy duchowego letargu i przypominać, jak wiele pozostaje wciąż do zrobienia na polu prowadzenia ludzi do właściwego poznania Boga.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2023-06-05 13:21

Ocena: +50 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chroń mnie, Panie, od pogardy, od nienawiści, strzeż mnie Boże!

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

Rozważania do Ewangelii Łk 5, 27-32.

Sobota, 25 lutego 2023. WIELKI POST

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Śp. bp Ryszard Karpiński. Tablica nagrobna i portret

2024-03-28 11:13

Katarzyna Artymiak

W kryptach kościoła św. Piotra w Lublinie umieszczono tablicę grobową i portret śp. bp. Ryszarda Karpińskiego.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję