Odsłonięcie tablicy pamiątkowej zwieńczyło obchody ustanowionego przez Radę Miasta Tarnobrzega „Roku pamięci górników i pracowników Tarnobrzeskiego Zagłębia Siarkowego”.
Tablica z nazwiskami dziewięciu pierwszych pracowników siarkowego kombinatu zawisła na budynku Urzędu Miasta. – Siarki już się w Tarnobrzegu od lat nie wydobywa, ale ogrom tego co zrobili górnicy tarnobrzescy, co zrobili wszyscy ci związani z przemysłem siarkowym, widać gołym okiem. Dzięki kopalni siarki w historii naszego miasta mieliśmy i stolicę województwa, i niesamowity rozwój przemysłu, rozwój miasta. Dzięki siarkowej historii mamy dziś miejsca, gdzie tarnobrzeżanie mogą mieszkać, pracować, odpoczywać. Zostało nam także piękne Jezioro Tarnobrzeskie, również budowane rękoma górników – mówił Dariusz Bożek, prezydent miasta. Tablica poświęcona pionierom tarnobrzeskiego górnictwa i przemysłu siarkowego powstała z inicjatywy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa oddział w Tarnobrzegu oraz członków rodzin pierwszych pracowników kopalni. Upamiętnia osoby, które tworzyły powstałe 1 lipca 1954 r. Zarządzeniem Ministra Górnictwa nr 288/54 przedsiębiorstwo państwowe „Kopalnia Siarki Tarnobrzeg – w budowie”. Jego pionierską załogę stanowiła przybyła ze Śląska grupa pracowników, a wśród nich dyrektor Franciszek Machalski, naczelny inżynier ds. energomechanicznych Kazimierz Orzechowski, starsza księgowa Irena Szutkowska, starszy planista inwestycji Jan Handerek, naczelny inżynier Jerzy Haszczyc, starszy mierniczy Józef Kuśmierz, kierownik sekcji zaopatrzeniowo-administracyjnej Bolesław Minnicki, samodzielny referent ds. inwestycyjnych Halina Wróblewska oraz pierwszy tarnobrzeżanin zatrudniony w nowym przedsiębiorstwie, kierowca Kazimierz Bochniewicz. Inicjatorem powstania tablicy był jego syn. – Mam wielki sentyment i dla miejsc związanych z kopalnią siarki, i dla tych czasów, jak i dla ludzi. Ten rok, ustanowiony rokiem pamięci o tych, którzy tworzyli Tarnobrzeskie Zagłębie Siarkowe, przypomniał nam, co my tej siarce, jako miasto i ludzie, zawdzięczamy –mówił Stanisław Bochniewicz.
Miejsce, gdzie znajduje się tablica nie jest przypadkowe. Siedziba Dyrekcji „Kopalni Siarki Tarnobrzeg – w budowie”, która początkowo mieściła się w Mokrzyszowie, przeniosła się później do nowo wybudowanego budynku hotelowo-administracyjnego w Tarnobrzegu, przy obecnej ul. Mickiewicza 7, gdzie znajduje się Urząd Miasta.
Odsłonięcie tablicy pamiątkowej było jednym z punktów tarnobrzeskich obchodów Dnia Górnika.
Na Zamku Tarnowskich w Tarnobrzegu została przyznana nagroda im. dr. Michała Marczka.
Tegorocznym laureatem ósmej już edycji wyróżnienia został Jan Puk, artysta ludowy pochodzący z Trześni. – Nagroda bardzo mnie ucieszyła, gdyż władze powiatu tarnobrzeskiego i dyrekcja muzeum doceniły mnie i moją ponad 30-letnią pracę dla dobra dużej i małej ojczyzny, dla tej ziemi tarnobrzeskiej, gdzie żyli i żyją Lasowiacy, a jestem jednym z nich. Chciałbym zostawić po sobie jak największy dorobek, zarówno rzeźbiarski, jak i pisarski, piszę bowiem wiersze i różne wspomnienia do prasy. Pragnę przekazywać młodemu pokoleniu naszą tradycję, wiedzę o przeszłości regionu. Jak byłem młodszy, w tym roku skończyłem 82 lata, to jeździłem na spotkania w szkołach, nie tylko tych położonych w okolicy, ale po całej Polsce i opowiadałem, jak ludzie zamieszkujący obszar w widłach Wisły i Sanu żyli 100, 300 lat temu – mówił Jan Puk. Zasługi dla szerzenia kultury ludowej oraz uzasadnienie przyznania najważniejszej regionalnej nagrody przedstawił Tadeusz Zych, dyrektor muzeum. – Pan Jan idealnie pasuje do tej nagrody. Kiedy 8 lat temu ją wymyśliłem i zaczęliśmy ją wprowadzać w życie, uznaliśmy, że należy docenić osoby działające na rzecz tzw. małych ojczyzn. Do tej pory nagradzaliśmy ludzi opisujących swe ojczyzny za pomocą pióra, a dzisiaj mamy wyjątkową postać, czyli Jana Puka, człowieka, który też opisuje, ale przede wszystkim rzeźbi swoją małą ojczyznę. Ogromna większość jego twórczości to wielka pochwała miejsca, gdzie żyje, wielka pochwała rodzimej kultury i tradycji. Idealnie zatem wpisuje się w ideę nagrody, której patron dr. Michał Marczak sam czynił i o czym marzył – mówił Tadeusz Zych. Uroczystą galę wręczenia nagrody im. dr. Michała Marczaka uświetnił występ Zespołu Ludowego „Cyganianki”. Panie zaprezentowały stare pieśni, wykonywane kiedyś przez Lasowiaków zamieszkujących region tarnobrzeski. Nie zabrakło również opowieści o tradycjach wigilijnych i świątecznych, które przedstawiła Halina Ordon, kierowniczka zespołu i Centrum Kultury Lasowiackiej w Cyganach. Organizatorami i fundatorami nagrody są Tarnobrzeskie Towarzystwo Historyczne oddział Polskiego Towarzystwa Historycznego, Starostwo Powiatowe w Tarnobrzegu oraz Muzeum – Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu. Nagrody im. dr. Michała Marczaka przyznawana jest twórcom ludowym, którzy przez swoją działalność propagują kulturę lasowiacką, nie tylko w regionie, ale również w całej Polsce.
Sześć kilometrów będzie liczyła trasa konduktu pogrzebowego papieża Franciszka z Bazyliki św. Piotra do bazyliki Santa Maria Maggiore, gdzie zostanie pochowany - podały władze Rzymu.
Ostatnia podróż papieża Franciszka z placu św. Piotra do Bazyliki Santa Maria Maggiore będzie miała sześć kilometrów długości i po raz kolejny, tak jak miało to miejsce przez dwanaście lat jego pontyfikatu, będzie mu towarzyszył lud Boży, który będzie mógł go oglądać zza barier.
- Wspominając jego pontyfikat, prosząc Boga o miłosierdzie dla niego, prosimy, by Pan jak najszybciej wziął go do grona błogosławionych i świętych, wziął go do siebie na wieczność całą – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy św. sprawowanej w intencji śp. Ojca Świętego Franciszka w kościele św. Stanisława BM w Rzymie.
Arcybiskup w czasie homilii zwrócił uwagę na podobieństwa i różnice dwóch cudownych połowów ryb opisanych w Ewangeliach Łukasza i Jana – w czasie publicznej działalności Jezusa i po zmartwychwstaniu. Zauważył, że na miejscu tego drugiego spotkania Chrystusa z uczniami wznosi się dziś kościół, w którym jest „Mensa Christi” – „stół Chrystusa” – skała, na której – według tradycji – Jezus przygotował śniadanie dla Apostołów. Między tym kościołem a jeziorem Genezaret jest dwanaście skał z białego kamienia w kształcie serca. Metropolita krakowski zaznaczył, że jest wiele interpretacji a jedną z nich jest nawiązanie do dialogu, w którym Jezus pytał Piotra czy Go kocha. Inna interpretacja dotyczy dwunastu stopni miłości dzielących człowieka od przyjęcia chrztu do szczytu miłości w Eucharystii, a kolejna to dwanaście tronów dla Apostołów, którzy będą sądzili dwanaście pokoleń Izraela. – Będziemy sądzeni przez miłość, jaką mieliśmy za naszego ziemskiego pielgrzymowania wobec Boga i wobec drugiego człowieka. Z miłości będziemy sądzeni – mówił abp Marek Jędraszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
