Reklama

Dominikańscy przewodnicy

Klasztor w sercu miasta

Dość często zdarza się, że przewodnicy oprowadzający turystów po lubelskiej bazylice Ojców Dominikanów opowiadają „legendy”. Jak choćby ta o dwóch ambonach, na których miały obywać się dysputy religijne z innowiercami. Jak było naprawdę, a także wiele innych ciekawych faktów z historii świątyni i Lublina poznali uczestnicy kolejnego już kursu „przewodników dominikańskich”, który rozpoczął się w ostatnią sobotę lutego. Zgłosiło się kilkanaście osób - wolontariuszy. Po ich ukończeniu będą mogli przekazywać grupom wycieczkowym rzetelną wiedzę.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Praca przewodników dominikańskich ma wymiar ewangelizacyjny. A ewangelizacja kultury to jedna z tych nowych form ewangelizacji, o których mówił Ojciec Święty podczas swojej wizyty na Haiti” - stwierdził przeor, o. Hieronim Kaczmarek OP. Przewodnicy mają swój udział w promocji klasztoru i Lublina. Może być on jeszcze większy, gdy powstanie szlak turystyczny „Od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej”. Po tej trasie mieliby oprowadzać turystów właśnie wolontariusze.
Uczestnicy szkolenia dowiedzieli się, że dominikański historyk pisał o klasztorze lubelskim już w 1303. r. Tak więc jest on znacznie starszy niż sądzili badacze na przełomie XIX i XX w. Potwierdził to architekt Jacek Ciepliński, autor projektu odnowy klasztoru. Przedstawił wyniki badań architektonicznych i ich porównanie z XVII w. widokami Lublina, wykonanymi m.in. przez Abrahama Hogenberga. Wiadomo już gdzie mogły znajdować się dwie dominikańskie baszty, pierwsza murowana kaplica - prawdopodobnie też o charakterze obronnym, a także mur klasztorny od strony miasta. „Przy okazji” wynikło wiele innych, ciekawych faktów dotyczących dawnego Lublina. W programie zajęć była też katecheza, wykłady o historii zakonu dominikanów na świecie i w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem roli, jaką odegrali na całej Lubelszczyźnie. Już niedługo po osiedleniu się w Lublinie prowadzili działalność duszpasterską na obszarze wielkości dzisiejszego województwa.
Niewielu lublinian wie, że w Kozim Grodzie już w XVII w. była wyższa uczelnia. Miała ona prawo do nadawania stopni naukowych, które były honorowane w całym ówczesnym świecie. Funkcjonowała właśnie w klasztorze przy ul. Złotej. „Przed I rozbiorem Polski, w prowincji polskiej zakonu było 60 klasztorów i 2 tys. braci” - mówił prof. Henryk Gapski z Instytutu Europy Środkowowschodniej. „Demokratyczna, sprawdzona przez stulecia konstytucja dominikańska była wzorem dla twórców konstytucji Stanów Zjednoczonych” - stwierdził Ojciec Przeor. Wiedzę o historii świątyni, jej zabytkach przekazywał kandydatom na przewodników również o. Waldemar Kapeć - autor przewodnika po kościele i klasztorze. Właśnie ukazało się jego kolejne wydanie.
Historia „klasztoru w sercu miasta” jest naprawdę ciekawa. Tych, którzy w to jeszcze nie wierzą, na pewno przekonają absolwenci kursu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Zmarł ks. prałat Mirosław Ratajczak

2024-05-22 10:43

archiwum Niedzieli

ks. prałat Mirosław Ratajczak

ks. prałat Mirosław Ratajczak

21 maja 2024 roku zmarł ks. prałat Mirosław Ratajczak. Kapłan ten odszedł do wieczności w wieku 80 lat życia i 57 lat kapłaństwa.

Ksiądz Mirosław Ratajczak urodził się w 18 sierpnia 1943 roku w Jabłonnej [Archidiecezja Poznańska]. Święcenia kapłańskie z rąk bpa Andrzeja Wronki przyjął 24 czerwca 1966 roku w katedrze pw. św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Po święceniach kapłańskich został skierowany do parafii pw. św. Aniołów Stróżów w Wałbrzychu.

CZYTAJ DALEJ

Kraków: Aktorka Anna Dymna zostanie honorową obywatelką miasta

2024-05-22 16:01

[ TEMATY ]

Anna Dymna

Archiwum Fundacji "Mimo Wszystko" /fot. Ewa Zaleska

Anna Dymna zostanie honorową obywatelką miasta Krakowa - tak zdecydowali w środę radni. To najwyższe wyróżnienie przyznawane przez miasto aktorka otrzyma "za wybitne zasługi dla teatru, filmu i kultury polskiej oraz za szczególne zaangażowanie w sprawy społeczne".

"Od ponad półwiecza Anna Dymna wyraziście wpisuje się w społeczno-kulturalny krajobraz Krakowa. Dzieje się tak nie tylko za sprawą tworzonych przez nią wybitnych ról teatralnych i filmowych. Anna Dymna to również jedna z najbardziej cenionych postaci działalności dobroczynnej w naszym mieście, regionie i kraju" – czytamy w uzasadnieniu do projektu uchwały.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję