Reklama

Polska

Kard. Dziwisz: czyż nie powinniśmy dziś zrobić rachunku sumienia z naszej postawy wobec bliźnich?

Czyż nie powinniśmy sobie dziś zrobić rachunku sumienia z naszej postawy wobec naszych bliźnich, z którymi uczestniczymy w tej samej Eucharystii, przyjmujemy tę samą Komunię świętą? - pytał kard. Stanisław Dziwisz podczas Mszy św. sprawowanej w Boże Ciało w Sanktuarium św. Jana Pawła II na Białych Morzach.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mszy św. przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz. Obecni byli także m. in. biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej Jan Szkodoń i ks. Jan Kabziński, kustosz sanktuarium. W uroczystości uczestniczyli Rycerze św. Jana Pawła II oraz licznie mieszkańcy Krakowa i pielgrzymi.

W trakcie homilii kard. Stanisław Dziwisz nawiązał do słów Jezusa, które wygłosił po cudownym rozmnożeniu chleba. Kardynał wyjaśnił, że wówczas ludzie nie zrozumieli tego co tak naprawdę Jezus chciał im powiedzieć. -Jako Syn Boży przyszedł bowiem na świat, aby radykalnie uporządkować sprawy człowieka pogrążonego w mrokach zła, grzechu i śmierci, by przywrócić mu godność dziecka Bożego i odpowiedzieć na jego najgłębszy głód prawdziwego życia, które się nigdy nie skończy – stwierdził hierarcha.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kard. Dziwisz przypomniał również słowa Jezusa, które wypowiedział podczas ustanowienia Eucharystii: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje, które za was będzie wydane (…) - Te słowa nabrały pełnego znaczenia, gdy Chrystus umarł za nas na krzyżu i przelał swoją Najświętszą Krew za zbawienie świata. Za ocalenie losu każdej i każdego z nas! - powiedział metropolita senior archidiecezji krakowskiej, dodając, że po tym wielu uczniów opuściło Jezusa, a On mimo tego nie odwołał żadnego słowa. -Nie tłumaczył, że chodzi tylko o jakiś symbol, bo chodziło przecież o najgłębszą rzeczywistość. On sam stał się i jest Chlebem żywym dla wszystkich, którzy wierzą w Jego boskie posłannictwo – zwrócił uwagę kardynał.

Hierarcha podkreślił, że Kościół od dwóch tysięcy lat powtarza te same słowa, a wierni przyjmują z wiarą, że pod postaciami chleba i wina jest żywy Chrystus.- Oto w jaki niewyobrażalny sposób zbliżył się do nas, by nam towarzyszyć, by stać się pokarmem i napojem dla pielgrzymów zdążających do wieczności, aby nie ustali w drodze i doszli do celu – podkreślił.

Reklama

Kard. Dziwisz przypomniał, że Jan Paweł II ostatnią z encyklik poświęcił Eucharystii. -Ten ważny dokument, który możemy traktować niemal jako jego testament przekazany wspólnocie Kościoła, rozpoczął od znamiennych słów: „Kościół żyje Eucharystią – powiedział były osobisty sekretarz Ojca Świętego. -Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła – kontynuował.

Kardynał powiedział, że w tej encyklice Jan Paweł II wspominał miejsca, gdzie sprawował Eucharystię jako kapłan, biskup i papież. -Wszędzie – jak pisał święty papież we wspomnianej encyklice – Eucharystia „jednoczy niebo z ziemią”, a „pojęta jako zbawcza obecność Jezusa we wspólnocie wiernych i jako jej pokarm duchowy, jest czymś najcenniejszym, co Kościół posiada na drogach historii – mówił hierarcha.

- Eucharystia buduje Kościół ogarniający wszystkie narody, języki i kultury, umacnia jego jedność, „ponieważ – jak przypomniał nam dzisiaj Paweł Apostoł – jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba” - zaznaczył kard. Dziwisz. - Czyż nie powinniśmy sobie dziś zrobić rachunku sumienia z naszej postawy wobec naszych bliźnich, z którymi uczestniczymy w tej samej Eucharystii, przyjmujemy tę samą Komunię świętą? Pytam dlaczego więc potem żywimy wobec siebie niechęć i zwalczamy się zwłaszcza w sferze życia społecznego i politycznego, tak jakby było ono wyjęte z kodeksu postępowania prawdziwych uczniów Jezusa? - pytał hierarcha.

Nawiązując do święta Bożego Ciała, kardynał powiedział, że wierni wychodzą na ulice miast i wiosek, aby publicznie dać wyraz wiary w realną obecność Chrystusa. -Wyjdziemy również z eucharystycznym Jezusem przed nasze Sanktuarium. Wokół niego tętni życie Krakowa. To miasto żyje tajemnicą Bożego Miłosierdzia, które w Eucharystii znajduje swój najwyższy wyraz – powiedział kard. Dziwisz. -To miasto zostało naznaczone również postawą, służbą i świętością Jana Pawła II, który żył Eucharystią, nie opuścił jej ani jednego dnia i czerpał z niej siłę do swej niezmordowanej służby – wyznał. - Zróbmy więc Jezusowi miejsce przede wszystkim

Reklama

w naszych sercach, w naszych rodzinach i wspólnotach, w miejscach naszej pracy i nauki. Zróbmy mu miejsce tam wszędzie, gdzie człowiek cierpi i tęskni, gdzie oczekuje naszej solidarnej pomocy – apelował kard. Dziwisz.

Po Mszy św. odbyła się procesja eucharystyczna wokół Sanktuarium św. Jana Pawła II.

2017-06-15 20:16

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Dziwisz: ŚDM będzie wielkim świętem wiary dla młodych z całego świata

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

ŚDM w Krakowie

Katarzyna Cegielska

„Będzie to wielkie święto wiary dla młodych z całego świata, ale tym świętem będzie żył cały Kościół, i nie tylko młodzi chrześcijanie” – mówił kard. Stanisław Dziwisz w czasie homilii w Bazylice Mariackiej. Metropolita krakowski odprawił Mszę św. dokładnie w rok przed rozpoczęciem Światowych Dni Młodzieży 2016.

„Potrzeba nam takie świeżego spojrzenia na Kościół, który jest darem zmartwychwstałego Pana dla świata, dla wszystkich pokoleń. Potrzeba nam entuzjazmu wiary, bo nieraz ten entuzjazm przygasa pod popiołami codziennych trudności i słabości ludzi Kościoła” – mówił w niedzielę kard. Stanisław Dziwisz sprawując Mszę św. w intencji Światowych Dni Młodzieży, które dokładnie za rok odbędą się w Krakowie. W Bazylice Mariackiej modlono się w intencji wszystkich, którzy trudzą się przy przygotowaniach tego wielkiego wydarzenia.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki: kapłaństwo to nie jest fach, który można rzucić i zamienić na inny

2024-05-21 14:42

[ TEMATY ]

kapłaństwo

abp Stanisław Gądecki

Karol Porwich / Niedziela

„Niech nad waszą kapłańską służbą pośród Polonii i nie tylko czuwają słudzy Boży kard. August Hlond i ks. Ignacy Posadzy. Traktujcie poważnie wasze kapłaństwo, bo kapłaństwo to nie jest fach, który można rzucić i w każdej chwili zamienić na inny. Kapłaństwo jest wieczne” - mówił abp Stanisław Gądecki. Metropolita poznański przewodniczył w poznańskiej katedrze uroczystej Mszy św., połączonej z udzieleniem święceń diakonatu czterem alumnom i święceń prezbiteratu trzem diakonom Towarzystwa Chrystusowego.

W Eucharystii uczestniczyli generał księży chrystusowców ks. Krzysztof Olejnik TChr, prowincjałowie z Australii, Brazylii, USA, Niemiec, Wielkiej Brytanii i Francji, krajów, gdzie posługują chrystusowcy, rektor ks. dr Jan Hadalski i wychowawcy seminaryjni, siostry misjonarki, kapłani diecezjalni i zakonni oraz rodzice, krewni i przyjaciele alumnów.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję