Reklama

Rola osób starszych w rozwoju rodziny w nauczaniu Jana Pawła II (1)

Na Wielki Post 2005 r. Ojciec Święty Jan Paweł II przekazał nam swoje orędzie „Bo tu jest twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi”, w którym zachęca nas do refleksji na temat roli ludzi starszych w społeczeństwie i Kościele. Już wcześniej w swoim nauczaniu Papież wielokrotnie zajmował się tym problemem.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Wydadzą owoc nawet i w starości,
pełni soków i zawsze żywotni, aby świadczyć,
że Pan jest sprawiedliwy...”.
Ps 92, 15-16

Rodzina jest podstawową jednostką ludzkiego społeczeństwa. W niej dokonuje się złożony proces wychowania i rozwoju zarówno młodego pokolenia, jak i każdego z jej członków poprzez specyficzne, wzajemne oddziaływanie na siebie. To właśnie w rodzinie przebiegają i realizują się najważniejsze dla człowieka procesy rozwoju wszystkich sfer życia: fizycznego, psychicznego i duchowego każdej jednostki ludzkiej.
Poszczególni członkowie rodziny połączeni są szczególną więzią rodzinną, która powinna być nacechowana przede wszystkim otwartością na dialog, jak też wzajemnym skierowaniem na siebie. Wchodząc bowiem w te niepowtarzalne, wzajemne relacje, żyjemy przecież jedno obok drugiego, stworzeni dla siebie. Pomimo wyraźnych różnic i wszelkiego rodzaju ograniczeń pozostajemy ze sobą w związku przynależności, który jest związkiem osobowym, emocjonalno-uczuciowym i duchowym. Związek ten powinien wszystkich zbliżać do siebie, a w szczególności rozbudzać w naszych sercach prawdziwą miłość promieniującą w przyszłości na każdą osobę ludzką. Miłość ta musi być rozumiana w sposób właściwy, a więc powinna być rozumna i dojrzała oraz zmierzać do autentycznego, a nie pozornego dobra, które odpowiada naturze ludzkiej, a zarazem doskonali każdego człowieka.
Prawidłowo rozwijająca się rodzina powinna dostarczać wszystkich potrzebnych bodźców do właściwego kształtowania się osoby ludzkiej, a także kształtować właściwe zachowania (zgodne z wypracowanymi i obowiązującymi normami) oraz motywować te postawy wobec innych ludzi, przedmiotów, zwierząt, procesów i zjawisk otaczającego nas świata. Rodzina jako najmniejsza grupa społeczna tworzy pewnego rodzaju specyficzną strukturę. Rozwój tej struktury zależy od wielu czynników, a w szczególności od zaangażowania i wkładu poszczególnych jej jednostek.
Rodzina winna stanowić miejsce, w którym każdy z jej członków czuje się dobrze, jest kochany i potrzebny, nawet jeżeli na to sobie nie zasłużył. Od decyzji i działań poszczególnych jej osób zależy bowiem to, czy znajdziemy w niej swoje miejsce i w razie zaistniałej potrzeby odpowiednie wsparcie.
Najbardziej naturalne i bogate środowisko, w którym człowiek może w sposób szczególny rozwijać się oraz bezpośrednio uczyć rozwiązywania różnorodnych problemów stanowi rodzina trzypokoleniowa. Rodzina taka, o ile funkcjonuje w sposób harmonijny i zdrowy, bardzo owocnie się rozwija, a dzięki obecności w niej osób starszych staje się bogatszym środowiskiem wychowawczym i może we właściwy sposób przygotować młode pokolenie do przyszłego życia rodzinnego i społecznego. W rodzinie trzypokoleniowej wytwarza się samorzutnie specyficzna symbioza przeszłości z teraźniejszością i przyszłością, która stanowi gwarancję zachowania ciągłości pokoleń.
W życiu człowieka każdy okres jest ważny i zaplanowany przez naszego Stwórcę. Powinien tylko zostać prawidłowo odczytany i wykorzystany tak, aby prowadził do uświęcania zarówno siebie, jak i innych. W planach Bożych ludzie starsi mają znaczącą rolę do spełnienia, ale ważne jest, aby oni sami zdolni byli odczytać swoje powołanie i zadanie, jakie mają do wykonania. Długowieczność jest wyraźnym wyrazem błogosławieństwa Bożego i nagrodą za sprawiedliwe życie. Starość to wspaniały Boży dar, który powinien zostać wykorzystany w sposób owocny. Zrozumienie i zaakceptowanie tej prawdy jest bardzo konieczne, chociaż niekiedy niezwykle trudne do spełnienia.
Jan Paweł II wyraźnie i często podkreśla, że każdy okres ludzkiego życia jest ważny i potrzebny: „Niech wszyscy członkowie rodziny czują się akceptowani i szanowani, muszą bowiem czuć się kochani. W sposób szczególny starzy i chorzy (...). Szacunek oznacza wzajemną akceptację, zaufanie i przywiązanie, cierpliwość i przebaczenie, gdy zachodzi potrzeba, pomimo przeszkód osobistych, które nigdy nie mogą usprawiedliwić braku miłości” (przemówienie w czasie Mszy św. dla rodzin, Onitsha, Nigeria, 13 lutego 1982 r.).
Ludzie starsi są błogosławieństwem dla współczesnego świata, a zwłaszcza dla rodziny, o ile sami potrafią przygotować się do starości, zaakceptować ją i odkryć. Mają więc szczególną rolę do wypełnienia w tej niecodzinnej, nowej, a zarazem niepowtarzalnej sytuacji. Ludzie starsi są wezwani do szczególnych zadań, a zwłaszcza do ubogacania innych swoim doświadczeniem życiowym, wrażliwością i mądrością, które wypływają z refleksji nad sukcesami i porażkami będącymi ich udziałem. Jednak oddziaływanie osób starszych wymaga wyczucia, wielkiej delikatności, wyrozumiałości oraz poszanowania wolności drugiej osoby. Przed podjęciem jakichkolwiek działań starsi powinni w szczególny sposób o tym pamiętać.
Osoby starsze winny zajmować poczesne miejsce w strukturze rodziny. Stanowią one bowiem bezcenny skarb, a zarazem specyficzny rodzaj grona pedagogicznego, którego zadaniem jest uczyć i wychowywać niezależnie od tego, czy zamieszkują wspólnie z wnukami, czy tylko opiekują się nimi dorywczo. Są także niezastąpionymi nauczycielami w kształtowaniu wzajemnych stosunków emocjonalnych między poszczególnymi członkami rodziny. To właśnie od nich młode pokolenie uczy się i czerpie wzorce do naśladowania.
Powinniśmy wszyscy spojrzeć na osoby starsze z perspektywy ich doświadczenia, mądrości życiowej oraz wielkiego trudu, jaki wnieśli w dzisiejszy kształt codzienności. Wszyscy nasi przodkowie wnieśli nieoceniony wkład w rozwój następnych pokoleń, a w szczególności wypracowywali mocne i trwałe fundamenty każdej rodziny. Aby współczesna rodzina rozwijała się w sposób twórczy, nie może zapominać, czy też z lekceważeniem odrzucać dorobku wcześniejszych pokoleń.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Propagator Dzieła Bożego

2024-06-18 14:27

Niedziela Ogólnopolska 25/2024, str. 24

[ TEMATY ]

patron

es.wikipedia.org

Św. Josemaría Escrivá de Balaguer

Św. Josemaría Escrivá
de Balaguer

Założył jedną z największych instytucji kościelnych, której misją jest pokazywanie ludziom, jak mogą spotkać się z Bogiem w ich życiu zawodowym i prywatnym.

Święty Josemaría Escrivá de Balaguer poświęcił się dla Boga i bliźnich. Urodził się w Barbastro w Hiszpanii, w pobożnej i dobrze sytuowanej rodzinie. Rodzice ukształtowali jego niezachwianą wiarę i ufność w siłę modlitwy i Bożej Opatrzności. Gdy miał kilkanaście lat, zdecydował się zostać kapłanem, aby w ten sposób bardziej otworzyć się na wypełnianie woli Bożej. W 1925 r. Josemaría przyjął święcenia kapłańskie. 2 października 1928 r. w Madrycie, gdzie kontynuował studia doktoranckie, podczas rekolekcji przeżył wizję dzieła, do którego Bóg go powoływał – był to moment, w którym narodziła się idea założenia Opus Dei. Tak ideę tej organizacji określił św. Josemaría: „Powołanie do Opus Dei może otrzymać każda osoba, która pragnie się uświęcić we własnym stanie: będąc stanu wolnego, żyjąc w małżeństwie czy we wdowieństwie, będąc świeckim czy duchownym”. Resztę życia poświęcił na rozwijanie Opus Dei. W chwili jego śmierci organizacja działała na pięciu kontynentach i liczyła ponad 60 tys. osób.

CZYTAJ DALEJ

Pielgrzymka prezydenckiego kapelana: "od Krzyża, do Krzyża i z Krzyżem, którego trzeba znowu bronić"

2024-06-24 13:59

[ TEMATY ]

ks. Zbigniew Kras

Archiwum ks. Zbigniewa Krasa

Ksiądz Zbigniew Kras, kapelan prezydenta Andrzeja Dudy idzie z samotną pielgrzymką "w intencji ustania wojny w Ukrainie i w Palestynie, od Krzyża, do Krzyża i z Krzyżem, którego trzeba znowu bronić". Ruszył 10 czerwca z Bałtyckiego Krzyża Nadziei, a celem jest Giewont. Duchowny codziennie relacjonuje swoją pielgrzymkę w mediach społecznościowych.

Duchowny również w ubiegłym roku pielgrzymował w intencji ustania wojny w Ukrainie z Warszawy do Lipnicy Murowanej. Prezydencki kapelan wyruszył wówczas spod Kolumny Zygmunta w stolicy, a celem była Kolumna św. Szymona w Lipnicy Murowanej.

CZYTAJ DALEJ

Papież polecił wybudowanie elektrowni agrowoltaicznej. Mówi o "przeciwdziałaniu globalnemu ociepleniu"

2024-06-26 14:13

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/ANGELO CARCONI

Ojciec Święty powierzył przewodniczącemu Gubernatoratu Państwa Watykańskiego i przewodniczącemu Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej zadanie budowy elektrowni agrowoltanicznej na eksterytorialnym obszarze Santa Maria di Galeria. Ma ona zapewnić nie tylko zasilanie istniejącej tam stacji radiowej, ale także całkowite zaopatrzenie w energię Państwa Watykańskiego. Postanowienia te zawarte są w opublikowanym dziś Liście apostolskim w formie „Motu Proprio” „Fratello Sole” (Brat Słońce).

Franciszek przypomina, iż w encyklice „Laudato si'” wezwał całą ludzkość do uświadomienia sobie potrzeby wprowadzenia zmian w stylu życia, produkcji i konsumpcji, aby przeciwdziałać globalnemu ociepleniu, którego jedną z głównych przyczyn jest wszechobecne stosowanie paliw kopalnych. Ponadto 6 lipca 2022 r. Stolica Apostolska przystąpiła do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu. Papież wskazuje na konieczność zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych do atmosfery i dążenie do neutralności klimatycznej. Wyraża przekonanie, że ludzkość ma do dyspozycji środki technologiczne, aby stawić czoła tej transformacji środowiskowej i jej zgubnym konsekwencjom etycznym, społecznym, gospodarczym i politycznym, a wśród nich energia słoneczna odgrywa kluczową rolę.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję