Reklama

30 lat Drogi Neokatechumenalnej

Lubelska rocznica

25 marca br. przypada 30. rocznica powstania Drogi Neokatechumenalnej w Lublinie i w naszym kraju. Za przyzwoleniem ówczesnego biskupa lubelskiego Bolesława Pylaka w marcu 1975 r. w kościele Jezuitów w Lublinie, odbyły się - pierwsze w Polsce - katechezy, zmierzające do utworzenia wspólnoty neokatechumenalnej. Prowadzili je katechiści z Włoch pod kierunkiem Stefano Gennariniego i przybyłego z Rzymu jezuity, ks. Alfreda Cholewińskiego. Ze względu na ówczesną sytuację polityczną katechezy odbywały się pod kryptonimem „Specjalne rekolekcje z okazji Roku Świętego”. Zakończenie katechez i utworzenie wspólnoty dokonało się 25 marca 1975 r. w Niepokalanowie. Chęć wejścia do wspólnoty zadeklarowało wówczas 110 osób. Utworzono więc dwie bliźniacze wspólnoty po 55 osób.

Niedziela lubelska 12/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Działalność lubelskich wspólnot

Zaledwie po roku życia wspólnoty niektórzy z jej członków zostali wybrani na katechistów. Utworzono z nich ekipy, które przeszczepiały Drogę najpierw do archidiecezji warszawskiej, potem do Gdańska, Poznania, Wrocławia i innych miast w Polsce, a także na terenie ówczesnej Czechosłowacji, Gruzji, Litwy, Białorusi i Rosji. Obecnie w archidiecezji lubelskiej istnieje 90 wspólnot neokatechumenalnych. W samym Lublinie Droga istnieje w 10 parafiach; są w nich 44 wspólnoty. Liczba ta jednak może się zmienić, gdyż w tej chwili w niektórych parafiach prowadzone są katechezy, zmierzające do utworzenia nowych wspólnot. W całej Polsce Droga istnieje obecnie w 39 diecezjach, a liczba wspólnot zbliża się do 1000. Nad życiem i rozwojem wspólnot w naszej archidiecezji pośrednio czuwają katechiści włoscy, odpowiedzialni za neokatechumenat w całej Polsce: ks. Livio Orsingher oraz Stefano Gennarini i Silvana Venditti. Lubelskimi wspólnotami bezpośrednio opiekuje się zespół w składzie: ks. Zbigniew Czerwiński, Wojciech i Teresa Kaczmarkowie, Kazimierz i Stanisława Wojtasikowie oraz Tomasz i Elżbieta Bojarscy.

Owoce Drogi

W życiu wielu członków wspólnot neokatechumenalnych można zobaczyć dobre owoce ich dojrzewania w wierze. W szczególności jest to miłość do Kościoła, zwiększone poczucie odpowiedzialności za jego misję w świecie, wielki zapał ewangelizacyjny, chętny udział w katechizacji przygotowującej do sakramentów chrztu i małżeństwa, składanie hojnych ofiar na potrzeby ubogich w parafii i w archidiecezji. Dostrzega się tam także wyraźne odrodzenie życia małżeńskiego i rodzinnego, zwłaszcza zaś poszanowanie życia poczętego, wielką otwartość na nowe życie i gorliwą troskę rodziców o przekazywanie wiary dzieciom. Ta troska owocuje licznym udziałem ludzi młodych w życiu wielu wspólnot. Chętnie uczestniczą oni w spotkaniach poświęconych rozważaniu wybranych tekstów biblijnych w atmosferze modlitwy, zwanych skrutacją Pisma Świętego. Spotkania takie odbywają się co miesiąc. Chłopcy, którzy odkryli w sobie powołanie do kapłaństwa, uczęszczają na specjalne spotkania, na których mogą upewnić się co do swego powołania i uczą się to powołanie chronić. Niektórzy z nich wstępują potem do seminarium duchownego i otrzymują święcenia prezbiteratu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Prezbiterzy neokatechumenalni

Wśród młodych członków lubelskich wspólnot neokatechumenalnych byli tacy, którzy jako seminarzyści brali udział w życiu wspólnot. Obecnie pracują na terenie naszej archidiecezji albo ewangelizują na terenie Polski lub poza jej granicami. Na przykład wyświęcony przez Ojca Świętego w Lublinie ks. Sławomir Laskowski jest obecnie proboszczem w Homlu na Białorusi, pomaga mu ks. Piotr Golec, w pewnej odległości od Homla pracują jako proboszczowie: ks. Grzegorz Chudek i ks. Tadeusz Samorek. W Kazachstanie jako proboszcz działa ks. Tadeusz Smereczyński; na Ukrainie w Kijowie pracuje ks. Józef Czerwonka, w Berdiańsku pełni swoją służbę ks. Zdzisław Zając, natomiast jako wikariusz w Równem wołyńskim pracuje ks. Grzegorz Draus. Na terenie archidiecezji jako proboszczowie pracują: ks. Jan Bielak, ks. Wojciech Brodowski, ks. Janusz Gzik, ks. Jan Karaś, ks. Wiesław Klimek, ks. Tomasz Lewniewski, ks. Stefan Misa, ks. Piotr Patyk, ks. Piotr Petryk, ks. Zbigniew Szumiło i ks. Ryszard Winiarski. Jako wikariusze pracują: ks. Tomasz Bielecki, ks. Mirosław Flak, ks. Grzegorz Kiciak, ks. Piotr Melko oraz ks. Maciej Warowny. Ks. Andrzej Krasowski i ks. Krzysztof K. Kwiatkowski pracują jako ojcowie duchowni w seminarium, natomiast ks. Zbigniew Wójtowicz jest pracownikiem naukowym KUL i pracownikiem kurialnym. Z lubelskich wspólnot neokatechumenalnych wywodzą się też księża pracujący w ewangelizacji: ks. Marcin Jankiewicz, ks. Zbigniew Lenart - katechista wędrowny w Kazachstanie i na Syberii, ks. Tomasz Struzik - misjonarz w Boliwii oraz ks. Zenon Ziomek - katechista wędrowny na terenie diecezji rzeszowskiej i przemyskiej.

Reklama

Udział w „misji rodzin”

Lubelskie wspólnoty neokatechumenalne mają swój udział w innych formach pracy ewangelizacyjnej. Jedną z nich jest tzw. misja implantatio Ecclesiae, zwana też misją rodzin. Jest ona prowadzona zawsze ze specjalnym błogosławieństwem Ojca Świętego. Misja ta ma zastosowanie w miejscach, gdzie prowadzenie normalnego duszpasterstwa parafialnego jest bardzo utrudnione albo całkiem niemożliwe. Pracują tam zatem małe wspólnoty złożone z księdza, jednej lub dwóch rodzin wielodzietnych oraz kilku osób samotnych. W bardzo ciężkich nieraz warunkach próbują one tworzyć zalążek parafii, wspomagając się wzajemnie w niezwykle trudnej pracy ewangelizacyjnej. Taką misję pełni kilka rodzin ze wspólnot lubelskich. Pracują one w Rosji i w Izraelu, a ostatnio w Serbii i w Danii. Udział w tej misji ma ks. Andrzej Walencik, który pracuje obecnie w Moskwie.

Seminarium „Redemptoris Mater”

Z lubelskich wspólnot wywodzi kilku księży, którzy ukończyli Archidiecezjalne Seminarium Misyjne „Redemptoris Mater” w Warszawie. Erygował je w 1990 r. Prymas Polski kard. Józef Glemp. W seminarium studiuje obecnie kilku kleryków z terenu naszej archidiecezji. Do dzisiaj seminarium ukończyło i zostało wyświęconych ponad 50 prezbiterów, pochodzących z kilkunastu krajów, bowiem seminaria tego typu są zawsze międzynarodowe. Zwykle tak jest, że po święceniach przez 3 lub 4 lata pracują oni jako wikariusze w parafiach archidiecezji warszawskiej. Tak pracują obecnie księża: Adam Mazur, Piotr Jabłoniec i Zbigniew Koman. Po takiej pracy, jeśli jest potrzeba, Ksiądz Prymas udziela im pozwolenia, aby pracowali w różnych regionach Polski albo poza jej granicami, zwłaszcza na terenach byłego Związku Radzieckiego. Jako katechista wędrowny w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej pracuje ks. Jacek Piotrowski, natomiast na Ukrainie działa ks. Michał Brankiewicz.

Konwiwencja w Hispanii

Z rocznicą lubelską zbiegła się też druga rocznica, ważna dla neokatechumenów na całym świecie. W 2004 r. minęło 40 lat od momentu, gdy Bóg wzbudził w Kościele nową rzeczywistość, zwaną Drogą Neokatechumenalną. Obecnie wspólnoty Drogi istnieją w ponad stu krajach na wszystkich kontynentach. Jakby dla uczczenia tych rocznic, w dniach 21-28 stycznia br. odbyła się w Hiszpanii konwiwencja proboszczów i prezbiterów z całej Polski, którzy mają w swoich parafiach wspólnoty neokatechumenalne. Konwiwencja to rodzaj rekolekcji zamkniętych. W Hiszpanii była ona połączona z nawiedzaniem niektórych miejsc świętych w tym kraju, a także z odwiedzinami w tych parafiach Madrytu, w których Droga jest dobrze rozwinięta, a budynki kościelne są specjalnie przystosowane do tego rodzaju duszpasterstwa. W konwiwencji uczestniczyło 6 księży biskupów, którzy mają w swoich diecezjach Drogę oraz 200 prezbiterów - głównie proboszczów - z różnych diecezji polskich, kilku z Ukrainy oraz jeden z Kazachstanu. Naszą archidiecezję reprezentowało 10 kapłanów. W konwiwencji uczestniczyła też 20-osobowa grupa katechistów wędrownych, odpowiedzialnych za Drogę w różnych regionach Polski oraz ekipy katechistów wędrownych odpowiedzialnych za Drogę na Litwie, Łotwie, Ukrainie, Rosji, Białorusi oraz w Estonii i Kazachstanie. Umocnieni duchowo i zapaleni na nowo gorliwością ewangelizacyjną, biskupi i księża powrócili do Polski, aby to umocnienie i zapał zanieść do wspólnot neokatechumenalnych, którym posługują.

2005-12-31 00:00

Ocena: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – pasjonująca historia

[ TEMATY ]

Maryja

NAjświętsza Maryja Panna

Karol Porwich/Niedziela

Kościół w Polsce 3 maja obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, która została ustanowiona przez papieża Benedykta XV w 1920 r. na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości. Uroczystość ta – głęboko zakorzeniona w naszej historii - nawiązuje do Ślubów Lwowskich króla Jana Kazimierza z 1656 r., Konstytucji 3 maja oraz oddania Polski pod opiekę Maryi po uzyskaniu niepodległości.

Geneza, śluby lwowskie króla Jana Kazimierza

CZYTAJ DALEJ

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski - historia zawierzenia Matce Bożej

[ TEMATY ]

Matka Boża

3 Maja

zawierzenie

Krzysztof Świertok

Klementyńskie korony (replika) nałożone na Obraz Jasnogórski, 28 lipca 2017 r.

Klementyńskie korony (replika) nałożone na Obraz Jasnogórski, 28 lipca 2017 r.

Kościół katolicki w Polsce 3 maja obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Uroczystość ta została ustanowiona przez Kościół na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej. Nawiązuje do istotnych faktów z historii Polski - ślubów lwowskich króla Jana Kazimierza, zawierzenia Polski Matce Bożej na Jasnej Górze przez prymasa Wyszyńskiego oraz nowego Aktu Zawierzenia Narodu Polskiego Matce Bożej, którego dokonał obecny przewodniczący KEP z okazji 1050-lecia chrztu Polski - abp Stanisław Gądecki.

W czasie najazdu szwedzkiego, 1 kwietnia 1656 r. w katedrze lwowskiej, przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej, król Jan Kazimierz złożył uroczyste śluby, w których zobowiązywał się m.in. szerzyć cześć Maryi, wystarać się u papieża o pozwolenie na obchodzenie Jej święta jako Królowej Korony Polskiej, a także zająć się losem chłopów i zaprowadzić w państwie sprawiedliwość społeczną.

CZYTAJ DALEJ

Krościenko n. Dunajcem: otwarcie Centrum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

2024-05-03 08:27

[ TEMATY ]

Ruch Światło‑Życie

Krucjata Wyzwolenia Człowieka

Foto Oaza/Facebook

„Jestem przekonany, że z radością oraz z nieba przypatruje się nam ks. Franciszek Blachnicki - mówił podczas uroczystego otwarcia Centrum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Krościenku nad Dunajcem ks. dr Marek Sędek, moderator generalny Ruchu Światło-Życie.

Kopia Górka stała się wyjątkowym miejscem dla sługi Bożego, który miał wizję żywego Kościoła. - Jeden z kapłanów powiedział: „pamiętam, jak ksiądz Blachnicki prowadził nas po polanie i mówił, że tu będzie kiedyś kościół Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Póki co mamy w budynku kaplicę - dodał ks. dr Marek Sędek. Jej poświęcenie odbędzie w czerwcu, w 45. rocznicę ogłoszenia krucjaty, które odbyło się w czasie pierwszej pielgrzymki św. Jana Pawła II do ojczyzny.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję