Ojciec Święty przybył na pole Maki Bożej Starszej (Cinta Costera) o godz. 17.00 czasu miejscowego (23.00 czasu polskiego). Przy dźwiękach hymnu 34 ŚDM dotarł do podium powitany przez młodzież. Następnie w towarzystwie dwojga młodych Panamczyków przeszedł rzez replikę śluzy Kanału Panamskiego. Po drugiej stronie śluzy było pięcioro młodych z różnych kontynentów, którzy towarzyszyli Franciszkowi w drodze windy. Następnie papieża powitał arcybiskup Panamy, José Domingo Ulloa. Arcybiskup podziękował Ojcu Świętemu za przyznanie Panamie i całej Ameryce Środkowej organizacji Światowych Dni Młodzieży, „dzięki czemu bardzo wielu młodych ludzi z tego regionu, zwłaszcza tych, naznaczonych wykluczeniem i ubóstwem, mogło przeżyć doświadczenie spotkania z innymi, dzielić się marzeniami, planami i wyzwaniami”. To zaś odprowadzi do ponownego odkrycia, tego, że „są głównymi sprawcami odnowy Kościoła i społeczeństwa” – podkreślił mówca.

W imieniu całego pielgrzymującego ludu Panamy przekazał papieżowi wyrazy „najgorętszego powitania, podziwu i szacunku”. Zapewnił, że w czasie swego pobytu w tym kraju Franciszek będzie mógł „odczuć to ciepło i radość żywej wiary, wspieranej przez wielu kapłanów, diakonów i osoby zakonne, ale szczególnie przez świeckich, będących bijącym sercem” tutejszego Kościoła katolickiego. „Panama przyjmuje cię otwartymi sercami i ramionami” – zakończył swe przemówienie abp Ulloa.

Następnie powitały papieża pary młodych reprezentujących różne kontynenty. Ich słowom prezentacji towarzyszył barwny korowód flag państw z których przybyli do Panamy uczestnicy 34 Światowego Dnia Młodzieży. Z kolei weszli znani panamscy sportowcy z flagą swej ojczyzny. Za nimi para młodych złożyła Franciszkowi dar – stułę uszytą według wzorów indiańskich. W obrazie scenicznym ukazano, jak Ewangelia dotarła do różnych kontynentów z pomocą inkulturacji Z kolei młodzi ludzie z czterech różnych krajów Ameryki Łacińskiej przybliżyli papieżowi i wszystkim zebranym postaci świętych patronów obecnych Światowych Dni Młodzieży.

Jako pierwsza Ana Lucia Reyes Vargas z Meksyku przedstawiła św. Jana Pawła II i św. Jana Diego. W życiu papieża „wraz z całym Kościołem czytamy świadectwo niezachwianej wiary, miłości do Kościoła i mocną decyzję ukazania świata młodego oblicza Chrystusa”. „Święty Janie Pawle, naucz nas kochać Maryję, Matkę Kościoła, zrozumieć, jak w sercu starego papieża może jaśnieć wieczna młodość, dając nadzieję” – powiedziała Meksykanka. A św. Jan Diego, “szczery syn naszej Ameryki, udał się aż do Tepeyac, aby przyjąć w różach zrodzonych zimą naszą Matkę, która niesie nam światło Ewangelii, pokój Jej Syna i radość ze świadomości, że wszyscy jesteśmy braćmi, jeśli otwieramy serce na miłość Boga” – powiedziała dziewczyna.

Świętych Marcina de Porresa i Różę w Limy przedstawiła Peruwianka Kelly Maricela Carranza Casana. Przypomniała, że św. Marcin reprezentuje mieszaninę ras, “piękno serca pełnego Boga, czyste i wielkoduszne życie, przepełnione miłością i bliskością wobec ubogich. Również św. Róża, „modląca się dziewica, pierwszy kwiat świętości Ameryki”, miłująca ogromnie Chrystusa, „proponuje nam piękno życia czystego i nieskalanego, w przeciwieństwie do świata, który nie daje prawdziwej radości” – dodała Kelly.

Z kolei Haitańczyk Jackson Françcois przybliżył postaci św. Jana Bosko i bł. siostry Marii Romero. Pierwszy z nich “uczynił ze swego życia podarunek dla młodych”. Odznaczając się wielką radością zrozumiał, że młodzi potrzebowali Boga bliskiego, kochającego i cierpliwego, pełnego błogosławieństw dla wszystkich”. „Jakże bardzo potrzebujemy tej radości w świecie (...) o smutnym obliczu i bez nadziei” – powiedział Haitańczyk. Dodał, że bł. María Romero “uczy nas, że służba z miłością może być pełna życia, że oddanie się biednym wyzwala nas z egoizmów i pobudza nas do odpowiadania na wezwanie do świętości. Niech ona nauczy nas być miłosiernymi jak Bóg” – podkreślił Jackson.

I wreszcie Irving Menjivar Ortega z Salwadoru przedstawił świętych Oskara Arnulfa Romero i Józefa Sancheza del Río. Podkreślił, że ten pierwszy stał się święty nie tylko z powodu swego męczeństwa, poniesionego z miłości do biednych i cierpiących, ale także dlatego, że zawsze rozświetlał swe życie radością bycia pasterzem, który towarzyszy i rozumie innych. „Przemoc nigdy nie będzie drogą” – zaznaczył młody Salwadorczyk. Zwrócił uwagę, że życie młodego Józefa Sáncheza del Río było spójne wewnętrznie, radosne i szczere. „Chcemy, aby uczył on młodych kroczyć prawą drogą życia, rozjaśnianą przez Maryję z Guadalupe, Gwiazdę Ewangelizacji” – życzył młody Salwadorczyk.

Ojciec Święty znakiem krzyża i krótką modlitwą rozpoczął część liturgiczną spotkania. Odczytano fragment Ewangelii o cudzie w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-11), a następnie głos zabrał Franciszek.

Papież witając młodych zaznaczył, że Światowe Dni Młodzieży nie chcą być jakimś „Kościołem paralelnym, bardziej «rozrywkowym»”, a wręcz przeciwnie „Chcemy odkryć na nowo i rozbudzić wraz z wami nieustanną nowość i młodość Kościoła, otwierając się na nową Pięćdziesiątnicę”. Warunkiem tego jest „słuchanie siebie i słuchając uzupełnianie się nawzajem”, dawanie świadectwa poprzez konkretną służbę.

Franciszek przypomniał, że przybycie do Panamy oznaczało dla wielu młodych sporo wyrzeczeń, aby się spotkać i „stać się w ten sposób prawdziwymi mistrzami i budowniczymi kultury spotkania”. „Waszymi gestami i postawami, waszymi spojrzeniami, pragnieniami a nade wszystko waszą wrażliwością zaprzeczacie i podważacie wszystkie te wypowiedzi, które koncentrują się i starają się stwarzać podziały, wykluczać i eliminować tych, którzy „nie są tacy, jak my”. A to dlatego, że wyczuwacie, iż «prawdziwa miłość nie znosi słusznych różnic, ale łączy je harmonijnie w wyższą jedność» (BENEDYKT XVI, Homilia 25 stycznia 2006; w: L’Osservatore Romano, wyd. pl. n. 3(281)/2006, s. 29.). Wręcz przeciwnie, wiemy, że ojciec kłamstwa woli lud podzielony i kłótliwy, niż lud, którzy uczy się pracować razem” - powiedział Ojciec Święty.

Papież zaznaczył, że „kultura spotkania jest wezwaniem i zaproszeniem, by mieć odwagę podtrzymywania wspólnego marzenia”. Wskazał, że „marzenie to nazywa się Jezus, jest zasiane przez Ojca z ufnością, że będzie wzrastać i żyć w każdym sercu”, a wyraża się ono słowami „Miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem” (J 13,34).

Franciszek zauważył, że tym co utrzymuje młodych w jedności i pobudza do spotkania jest świadomość, że zostali umiłowani przez Chrystusa miłością codzienną, dyskretną i respektującą, miłością wolności i dla wolności, miłością, która leczy i uwzniośla. Do powiedzenia za Maryją „tak” tej miłości i wprowadzania jej w czyn zaproszeni są wszyscy młodzi. „Ten Dzień nie będzie źródłem nadziei z powodu dokumentu końcowego, uzgodnionego przesłania czy programu do realizacji. Największym źródłem nadziei tego spotkania będą wasze twarze i modlitwa. Każdy powróci do domu z nową siłą, która rodzi się za każdym razem, gdy spotykamy się z innymi i z Panem, napełnieni Duchem Świętym, aby pamiętać i podtrzymywać to marzenie, które czyni nas braćmi. Jesteśmy powołani, abyśmy nie pozwolili na jego zamrożenie w sercu świata: gdziekolwiek się znajdziemy, niezależnie od tego, co będziemy czynili, będziemy mogli spojrzeć w górę i powiedzieć: «Panie, naucz mnie kochać tak, jak Ty nas umiłowałeś»” – stwierdził Ojciec Święty otwierając Światowy Dzień Młodzieży w Panamie.

Po słowach papieża i chwili milczenia miała miejsce modlitwa wiernych. Po hiszpańsku modlono się za Franciszka i biskupów, aby napełnieni Duchem Świętym z radością głosi Ewangelię. Po angielsku proszono za uczestników panamskim ŚDM, aby potrafi czynić cokolwiek powie im Pan Jezus. Po francusku modlono się za młodych nie znających jeszcze Chrystusa, aby spotkali na swej drodze Jego autentycznych świadków . Po włosku proszono za cierpiących i zniewolonych złem, by Pan Jezus swoim miłosierdziem uleczył rany spowodowane przez grzech, a także nienawiść i obojętność. Po koreańsku modlono się o pokój w świecie i uwolnienie od przemocy. Po arabsku proszono za chrześcijan prześladowanych z powodu swej wiary w Jezusa, by ich ofiara stała się dla grzeszników wezwaniem do nawrócenia. Ostatnią intencję wypowiedziano po portugalsku, aby Pan zachował w młodych radość i dumę z bycia Jego dziećmi.

Spotkanie na polu Maki Bożej Starszej (Cinta Costera) zakończyło wspólne odmówienie modlitwy „Ojcze nasz” i papieskie błogosławieństwo, odśpiewanie po łacinie antyfony Salve Regina i złożenie prze Franciszka kwiatów u stóp figury Matki Bożej.