Reklama

Z życia Toruńskiego Seminarium Duchownego

Promocja lektoratu i akolitatu

5 marca 2006 r. o godz. 9.30 w bazylice katedralnej Świętych Janów w Toruniu podczas uroczystej Eucharystii bp Józef Szamocki udzielił 6 klerykom III roku promocji lektoratu oraz 15 klerykom IV roku promocji akolitatu.

Niedziela toruńska 12/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przyjęcie tych posług poprzedziły rekolekcje wielkopostne dla kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, które rozpoczęły się w Środę Popielcową i które wygłosił ks. Tomasz Cyl - dyrektor Szkoły Podstawowej im. św. Wojciecha w Bydgoszczy.
W homilii Ksiądz Biskup powiedział: „Liturgii Słowa prowadzi nas na pustynię. I może nasuwa się nam taka refleksja: Panie Jezu, kolejny Wielki Post, Ty na pustyni. Gdzie jest nasza pustynia? Pustynia współczesna posiada wiele form: pustynie nędzy, pustynie głodu i pragnienia, pustynie porzucenia i samotności, wiele pustyń porzuconej miłości. (...) Pustynia jest wszędzie tam, gdzie zaczyna brakować Boga. (...) Moja pustynia to ta, na której jestem kuszony. (...) Aby wyprowadzić współczesny lud z jego pustyni, ku życiu, ku przyjaźni z Ojcem, trzeba świętych znaków i świętych posług, m.in. takich jak lektorat i akolitat”.
W dalszej części Mszy św. nastąpił uroczysty obrzęd udzielenia promocji. Po specjalnym błogosławieństwie, do każdego lektora Ksiądz Biskup kierował słowa: „Przyjmij księgę Pisma Świętego, wiernie przekazuj Słowo Boże, aby wzrastało i działało w sercach ludzkich”. Natomiast do akolitów Ksiądz Biskup powiedział: „Przyjmij naczynie z chlebem i kielich z winem do sprawowania Eucharystii w taki sposób, abyśmy mogli służyć Kościołowi w jej sprawowaniu”. Na te słowa każdy z nowo promowanych odpowiedział: „Amen”.
Do zadań lektora należy: czytanie Słowa Bożego w zgromadzeniu liturgicznym; jeśli nie ma psałterzysty, lektor wykonuje psalm międzysekcyjny; w przypadku braku organisty kieruje śpiewem oraz czynnym uczestnictwem wiernych podczas zgromadzenia liturgicznego; przygotowuje wiernych do godnego przyjęcia sakramentów.
Do zadań akolity należy: wspomaganie diakona oraz usługiwanie kapłanowi w wypełnianiu czynności liturgicznych. Jest on szafarzem nadzwyczajnym udzielania Komunii św. (może zanieść ją chorym i starszym pozostającym w domu), gdy kapłan lub diakon nie mogą tego obowiązku wypełnić z powodu choroby czy podeszłego wieku, albo, gdy liczba osób przystępujących do Komunii św. jest zbyt duża. Z tych samych powodów można zlecić akolicie wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz repozycji (bez błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem). Po Komunii św. akolita pomaga w oczyszczeniu i uporządkowaniu naczyń liturgicznych.
Zgodnie ze zmodyfikowaną instrukcją w sprawie posług oraz święceń udzielanych w seminariach duchownych, „Powierzenie posługi lektora i akolity zmierza do tego, by kandydaci do święceń stopniowo - poprzez studium i praktykę - przygotowali się do podwójnej służby kapłańskiej, jaką jest posługa słowa i służba ołtarzowi. Od strony wychowawczej stopniowe dochodzenie do kapłaństwa ma coraz bardziej mobilizować kandydata do pełnego wysiłku w dziele osobistej formacji; od strony religijnej ma go stopniowo wprowadzać w pełne zrozumienie istoty kapłaństwa służebnego; od strony eklezjalnej - ukazanie wiernym organiczną strukturę Kościoła jako wspólnoty służb i charyzmatów”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziękczynienie za Kościół i korzenie

2024-05-11 14:30

[ TEMATY ]

Ośno lubuskie

900‑lecie diecezji lubuskiej

Jubileusz diecezji lubuskiej

Karolina Krasowska

- Przeżywany przez was jubileusz jest okazją, aby dziękować Bogu za korzenie i jest też wezwaniem, aby dziękować za Kościół, który wspólnie stanowimy – mówił abp Wojciech Polak w Ośnie Lubuskim

- Przeżywany przez was jubileusz jest okazją, aby dziękować Bogu za korzenie i jest też wezwaniem, aby dziękować za Kościół, który wspólnie stanowimy – mówił abp Wojciech Polak w Ośnie Lubuskim

- Przeżywany przez was jubileusz jest okazją, aby dziękować Bogu za korzenie i jest też wezwaniem, aby dziękować za Kościół, który wspólnie stanowimy – mówił abp Wojciech Polak w Ośnie Lubuskim, gdzie trwają główne obchody 900-lecia dawnej diecezji lubuskiej.

Za nami wykład, okolicznościowy koncert i uroczysta Msza św. pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka.

CZYTAJ DALEJ

Wniebowstąpienie Pańskie

Niedziela podlaska 21/2001

[ TEMATY ]

wniebowstąpienie

Monika Książek

Czterdzieści dni po Niedzieli Zmartwychwstania Chrystusa Kościół katolicki świętuje uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Jest to pamiątka triumfalnego powrotu Pana Jezusa do nieba, skąd przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia przyjmując naturę ludzką.

Św. Łukasz pozostawił w Dziejach Apostolskich następującą relację o tym wydarzeniu: "Po tych słowach [Pan Jezus] uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ´Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba´. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej" (Dz 1, 9-12). Na podstawie tego fragmentu wiemy dokładnie, że miejscem Wniebowstąpienia Chrystusa była Góra Oliwna. Właśnie na tej samej górze rozpoczęła się wcześniej męka Pana Jezusa. Wtedy Chrystus cierpiał i przygotowywał się do śmierci na krzyżu, teraz okazał swoją chwałę jako Bóg. Na miejscu Wniebowstąpienia w 378 r. wybudowano kościół z otwartym dachem, aby upamiętnić unoszenie się Chrystusa do nieba. W 1530 r. kościół ten został zamieniony na meczet muzułmański i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Mahometanie jednak pozwalają katolikom w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego na odprawienie tam Mszy św.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Węgrzyniak: pewność zbawienia skarbem Ewangelii

2024-05-12 07:25

[ TEMATY ]

ks. Wojciech Węgrzyniak

Karol Porwich/Niedziela

Ks. Wojciech Węgrzyniak

Ks. Wojciech Węgrzyniak

Jednym z największych skarbów Ewangelii jest nadzieja, a nawet pewność zbawienia - mówi biblista ks. dr hab. Wojciech Węgrzyniak w komentarzu dla Vatican News - Radia Watykańskiego do Ewangelii uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego 12 maja.

Biblista przypomniał przykładowe fragmenty z Ewangelii, które mówią o niebie: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony” (Mk 16, 16), „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6, 54), „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce” (J 14, 2).

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję