W kościele seminaryjnym wyjątkowo, ze względu na odpust, odbyły się dwie Msze św. Pierwsza, której przewodniczył ks. Marcin Kuperski, została odprawiona o godz. 8, zaś Suma odpustowa pod przewodnictwem ks. Marcina Siewruka - o godz. 12.
W homilii ks. Siewruk zwrócił uwagę na to, że słynny gest wykonany przez św. Marcina (św. Marcin oddał połowę swego płaszcza żebrakowi) jest w rzeczywistości zwykłym, codziennym gestem. Bóg nie wymaga od nas czegoś nadzwyczajnego, ale tego, by nakarmić głodnych, pocieszać więźniów. Gdy przyjrzymy się naszemu życiu, z pewnością dostrzeżemy, że już nie raz uczyniliśmy coś dobrego, coś podobnego do tego, co uczynił św. Marcin. Jednak z drugiej strony, gdybyśmy tylko na to patrzeli, moglibyśmy pomyśleć, że już zasłużyliśmy na życie wieczne. „Czy na pewno nie wypadałoby zrobić czegoś więcej?” - zapytał kaznodzieja. Nie możemy oczywiście zmienić historii świata, nie możemy pomóc wszystkim ludziom, ale by naprawdę stanąć po prawicy Ojca musimy zrobić jak najwięcej. „Jak mogę spotkać miłosiernego Boga?” - takie pytanie zadawał sobie także inny Marcin, Marcin Luter. Przez całe swoje życie szukał odpowiedzi na pytanie, czy Boga może spotkać przez same czyny, czy przez głęboką wiarę. To trudne pytanie, bo nawet jeśli chcemy, by wszyscy zostali szczęśliwi, to mimo wszystko pozostaje niepewność i napięcie, gdyż słowa Ewangelii według św. Mateusza tym, którzy nie spełniają dzieł miłosierdzia, grożą potępieniem. Mimo tych pytań i napięć musimy wytrwać i każdego dnia starać się realizować wolę Bożą z ogromną wrażliwością. Ewangelia nigdy nie daje prostych odpowiedzi, lecz wzywa do wrażliwości.
Gdy spojrzymy z drugiej strony - to właśnie my jesteśmy tymi, którzy nic nie mają, potrzebujemy wsparcia i pomocy. Jezus w naszej słabości utożsamia się z nami i nie jesteśmy sami. Przecież to Jezus jest z żebrakiem, który marznie, jest głodny i któremu św. Marcin oddał połowę swego płaszcza. Potwierdzeniem tego jest wydarzenie Krzyża. - Niech pozostanie w nas ogromna nadzieja, że Bóg jest blisko nas, a jednocześnie, że Jezus będzie blisko nas wtedy, kiedy staniemy przed Nim na sądzie - zakończył homilię ks. Siewruk.
Po Mszy św. wszyscy zostali zaproszeni na przygotowaną przez wojsko grochówkę, a po niej odbył się festyn dla dzieci przygotowany przez alumnów IV roku. Mali goście seminarium mieli okazję skorzystać z loterii fantowej oraz z licznych konkurencji sportowych. Za uczestnictwo były przewidziane nagrody. Program uroczystości kończył koncert zespołu seminaryjnego „The Birets”, który trwał blisko godzinę.
18 listopada to dzień wspomnienia bł. Karoliny Kózkówny. To patronka m.in. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Jej beatyfikacji 10 czerwca 1987 r. w Tarnowie dokonał Jan Paweł II.
Na pozór wydaje się nam, że słowo posiada mniejszą wartość niż konkretna rzecz, towar, dobro materialne. Lecz tak nie jest. Rzeczy przemijają, lecz nie słowa, one trwają. Ileż wielkich budowli rozsypało się, rozpadały się monarchie i zmieniały się granice państw, a słowa wieszczów trwają, nie przemijają. Tym bardziej odnosi się to do słów Jezusa. Jego słowo stwarza nowe rzeczywistości, przywraca do życia, leczy ślepych, podnosi upadłych, rodzi nadzieję i wiarę.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «W owe dni, po wielkim ucisku, „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie” zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i „zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi po kraniec nieba”. A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wydarzenia, wiedzcie, że to blisko jest, u drzwi. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».
Kwiaty pod pomnikiem kard. Kominka złożył m.in. zarząd Fundacji Obserwatorium Społeczne.
59. rocznica ważnych słów biskupów polskich do biskupów niemieckich: „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”.
18 listopada przypada 59. rocznica „Orędzia biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim”. Dokument, którego inicjatorem był kard. Bolesław Kominek, miał szczególny charakter pojednania i zawierał braterskie przesłanie do Kościoła i narodu niemieckiego o wzajemne wybaczenie krzywd i win. Z okazji rocznicy wrocławianie upamiętnili to wydarzenie pod pomnikiem kard. Kominka. – Kard. Kominek spojrzał na relacje polsko-niemieckie wbrew obowiązującej wówczas w Polsce narracji, że Polacy i Niemcy skazani są na odwieczna wrogość. Po pierwsze w dokumencie opisał te relacje jako nie zawsze wrogie. Po drugie podjął tematy tabu, m.in. opozycję antynazistowską w Niemczech czy cierpienia wypędzonych. Postanowił złamać dychotomię ofiara-oprawca proponując w to miejsce etyczny dyskurs o pojednaniu. Opisał 1000-letnią relację obu narodów mówiąc o pozytywnych i negatywnych stronach – nie zapominał o złu, ale widział także dobro. Kard. Bolesław Kominek myślał o pojednaniu i sformułował ideę pojednania w tym najbardziej znanym zdaniu „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie” – o znaczeniu orędzia opowiadał prof. Wojciech Kucharski, zastępca dyrektora Centrum Historii "Zajezdnia". Podkreślał, że orędzie jest nie tylko elementem dziedzictwa Europejskiego, ale także światowego: – Dlatego w zeszłym roku w listopadzie trzech arcybiskupów – arcybiskup wrocławski, koloński i warszawski – wystąpili do Międzynarodowego Komitetu UNESCO o wpisanie trzech dokumentów na listę „Pamięć świata”. Rękopis orędzia znajduje się w archiwum archidiecezji wrocławskiej, finalny dokument podpisany przez 36 polskich biskupów w języku niemieckim znajduje się w archiwum archidiecezji kolońskiej, a odpowiedź Episkopatu Niemiec w języku polskim w archiwum archidiecezji warszawskiej. Te trzy dokumenty, tworzące korespondencję pojednania, są bardzo ważnym elementem, które Wrocław, Polska, Niemcy dają Europie i światu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.