Tramwaj uwięziony między samochodami. Auta stojące na pasach i piesi przeciskający się między pojazdami. Ten obraz powtarza się każdego ranka na skrzyżowaniu Al. Solidarności z ul. Targową przy Dworcu Wileńskim.
Podobnie jest w innym punktach wlotowych do centrum miasta. W rozładowaniu niekończących się korków nie pomaga sygnalizacja świetlna ani nawet wysiłki osób kierujących ruchem. Wydaje się, że gorzej już być nie może. Tymczasem już niedługo sytuacja komunikacyjna w stolicy jeszcze bardziej się skomplikuje.

Nowe inwestycje

I to nie tylko przy Dworcu Wieleńskim, gdzie rozpocznie się budowa stacji metra. Na granicy Wilanowa i Ursynowa zacznie powstawać gigantyczny kompleks biurowy Polnordu. Planowana powierzchnia to bagatela 150 tys. metrów kwadratowych - mniej więcej tyle samo zajmują dzisiaj wszystkie biura w Poznaniu.
Latem ruszą prace przy Centrum Nauki „Kopernik”, a także po wieloletnim opóźnieniu odbudowa Pałacu Saskiego. W przyszłości w pałacu swoją siedzibę ma mieć miejski ratusz. Już wiosną drogowcy zaczną domykanie tzw. małej obwodnicy, która ma być przedłużeniem Trasy Armii Krajowej do przyszłej autostrady A2. Natomiast pod koniec roku wezmą się za wznoszenie mostów Północnego i Krasińskiego.
Niebagatelnym wydatkiem dla budżetu będzie modernizacja i rozbudowa oczyszczalni ścieków Czajka. Jej koszt to ponad 560 mln euro. Jeszcze więcej pochłonie druga linia metra. Na odcinek od ronda Daszyńskiego do Dworca Wileńskiego trzeba wyłożyć ok. 3 mld zł. Niemal połowę tej kwoty sfinansuje Unia Europejska.
Do rozpoczętych w tym roku inwestycji w kolejnych latach dojdą nowe, m.in. planowane od lat podziemne parkingi, wjazd do stolicy od strony Krakowa, obwodnice, rozbudowa Okęcia, modernizacja Dworca Wschodniego i wiele innych. W sumie do 2012 r. na inwestycje miasto wyda kilkanaście miliardów zł.

Wieżowce i skwery

Kolejne miliardy wyłożą prywatni inwestorzy, którzy zamierzają postawić szereg wysokościowców w centrum miasta. Jednym z pierwszych nowych drapaczy chmur powinien być najwyższy w kraju budynek mieszkalny (192 m) przy ul. Złotej.
Zdaniem ekspertów, zaprojektowany przez Daniela Libeskinda budynek w kształcie żagla ma szansę stać się nowym symbolem rozpoznawczym Warszawy. O to miano - w kategorii świeckich budowli - przyjdzie mu jednak walczyć ze stadionem narodowym i najwyższym wieżowcem w Europie. Ponad 280-metrowy drapacz chce w stolicy wybudować firma Jana Kulczyka. Dla osób wierzących nową ikoną, nie tylko Warszawy, będzie natomiast Świątynia Opatrzności Bożej w Wilanowie.
Poza dużymi i spektakularnymi inwestycjami nie należy też zapominać o skromniejszych budowach, remontach i rewitalizacjach, jakie planują poszczególne dzielnice. Tylko w styczniu władze Ursynowa zbierały opinie mieszkańców na temat dwóch projektów centrów kultury. Z kolei mieszkańcy Żoliborza wypowiadali się o planach rewitalizacji tzw. oficerskiej części dzielnicy.
Według zaproponowanego projektu pracowni Czuba Latoszek część oficerska Żoliborza ma mieć reprezentacyjny charakter. Architekci chcą ten efekt uzyskać dzięki nowym skwerom, ławkom i stylowym lampom. Na części ulic projektanci zamierzają wymienić nawierzchnię, a przy skwerach zrobić nowe place zabaw. W niektórych miejscach z chodników mają też zniknąć samochody.

Łagodzenie problemów

Planowane inwestycje nie rozwiążą wszystkich problemów, z którymi mieszkańcy borykają się na co dzień. Budowa kilku podziemnych parkingów - planowane są m.in.: pod Placem Teatralnym, Bankowym, Trzech Krzyży i Powstańców Warszawy - na dwa tysiące miejsc nie rozwiążą problemu parkowania samochodów w centrum. Dość powiedzieć, że teraz jest 21 tys.
płatnych miejsc parkingowych, a kierowcom ciężko jest znaleźć na nich wolne miejsce. Niektóre szacunki mówią wręcz, że co siódme auto w centrum generuje niepotrzebny ruch, bo nie ma gdzie zaparkować.
Mniejsze w stosunku do potrzeb są też plany inwestycyjne dotyczące nowych mieszkań komunalnych. Niedawno na Woli rozpoczęła się budowa 300 takich mieszkań. W sumie w ciągu 4-5 lat ma ich powstać ok. 2,5 tys. Jednak potrzeby warszawiaków są w tym zakresie dwukrotnie większe. Oprócz nowych mieszkań komunalnych i socjalnych trzeba także szybko remontować stare, gdyż mieszczą się one w rozpadających się budynkach.
Na miejsce w stołecznych żłobkach nadal czeka 2 tys. najmłodszych mieszkańców stolicy. Na szczęście niedawno powstał plan zakładający budowę 3-4 takich placówek przez najbliższe pięć lat. To w jakiejś mierze złagodzi problem małżeństw chcących mieć dzieci.

Czas na rozwój Pragi

Wiele spośród najważniejszych inwestycji w stolicy musi być ukończonych przed piłkarskimi Mistrzostwami Europy w 2012 r. Organizowany wspólnie z Ukraińcami turniej ma się rozpocząć na nowoczesnym stadionie narodowym. Ostatecznie zdecydowano, że zostanie on wybudowany w niecce Stadionu X-lecia. W przyszłości wokół stadionu powstaną inne obiekty sportowe.
Specjaliści chwalą wybraną lokalizację. Po pierwsze dlatego, że każde inne miejsce nie dawało wielkich szans na zakończenie budowy w terminie. Samo przygotowanie inwestycji od strony formalnej: analizy przyrodnicze, komunikacyjne, stan własnościowy itd. zabierają średnio trzy lata. Drugie tyle trwa budowa podobnych obiektów. Po drugie - i to z punktu widzenia miasta i jego mieszkańców wydaje się być ważniejsze - dotychczas prawobrzeżna część Warszawy nie uczestniczyła w przekształcaniu stolicy w nowoczesną metropolię. Kilka wyremontowanych kamienic przy ul. Ząbkowskiej i hipermarket nad Dworcem Wileńskim to nic w porównaniu z nowoczesnymi centrami finansowo-usługowymi, jakie powstały po lewej stronie Warszawy.
Stadion i dochodzące do niego metro połączy centrum Pragi z lewobrzeżną Warszawą. Będzie to magnes dla kolejnych inwestorów. Już dzisiaj np. coraz częściej wraca się do tematu zagospodarowania Portu Praskiego. To sygnał pokazujący, że Warszawa może zacząć się rozwijać po obu stronach Wisły.
Ambitne plany inwestycyjne przedstawione przez ratusz i prywatnych inwestorów to dopiero początek drogi. Teraz trzeba je zrealizować. Co niezwykle ważne, budowle związane z Euro 2012 musimy zrealizować na czas. W przeciwnym wypadku nasz kraj czeka kompromitacja na arenie międzynarodowej. Stawka jest więc znacznie większa niż zazwyczaj.