Wyjazdy te odbywają się w dwóch etapach. Pierwszy ma miejsce na wiosnę, zazwyczaj rozpoczyna się w IV niedzielę wielkanocną, popularnie nazywaną Niedzielą Dobrego Pasterza, i trwa do późnej wiosny. Drugi etap przebiega jesienią, po powrocie kleryków z wakacji, i kończy się przed Adwentem.

Wczoraj

W 1950 r. biskup płocki Tadeusz Paweł Zakrzewski w 400-lecie urodzin św. Stanisława Kostki ustanowił „Diecezjalne Dzieło Powołań Kapłańskich pw. św. Stanisława Kostki przy kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku”. Jeden z zapisów w statucie tego dzieła polecał, aby „odtąd co rok w każdej parafii naszej diecezji jedna z niedziel w miesiącu wrześniu była niedzielą powołań kapłańskich w parafii”. Bp Zakrzewski zaznaczył także, że celem tego dnia miała być zachęta do modlitwy nie tylko o powołania, ale także o „świętość kapłanów i tych, którzy się do kapłaństwa w seminarium gotują”.
Ówczesny rektor seminarium, ks. dr Wacław Jezusek, pisał w „Miesięczniku Pasterskim Płockim” z 1951 r., że „akcja znalazła miły oddźwięk i chętne przyjęcie wśród księży i wiernych, którzy z dużym zaciekawieniem słuchają kazań wygłaszanych na temat kapłaństwa przez alumnów starszych kursów, którzy wraz z rektorem, profesorem lub prokuratorem seminarium [księdzem odpowiedzialnym za sprawy ekonomiczne] biorą udział w tych Dniach na parafii jako asysta w uroczystej Sumie i jako kaznodzieje”. Doskonalenie kunsztu kaznodziejskiego przez „starszych alumnów” i „bezpośrednie zetknięcie z pracą duszpasterską proboszcza na parafii” bardzo cieszyło Księdza Rektora.

Dziś

Do wybranych w danym roku parafii wyjeżdża tzw. grupa powołaniowa złożona zazwyczaj z trzech kleryków, którymi opiekuje się ksiądz profesor - wykładowca w seminarium. Zadaniem takiej grupy jest przede wszystkim głoszenie Ewangelii. Klerycy prowadzą w parafii spotkania z różnymi grupami: głównie z ministrantami, młodzieżą przygotowującą się do przyjęcia sakramentu bierzmowania, z członkami scholi i grupą oazową. Tematyka spotkań dotyczy zazwyczaj powołania, rozbudzania wrażliwości na Boży głos w sercu młodego człowieka, życia w seminarium, modlitwy za pomocą Pisma Świętego czy też współczesnych problemów Kościoła. Klerycy głoszą tzw. kazania powołaniowe, w których często opowiadają o swojej drodze do kapłaństwa. Przygotowują oprawę liturgiczną Mszy św., komentarze, wezwania modlitwy powszechnej, śpiewają psalm, rozdają Ciało Pańskie.
Podstawowym celem tych wyjazdów jest modlitwa o liczne i święte powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego; modlitwa, która pozwala odkrywać młodym ludziom Chrystusowe wezwanie „Pójdź za Mną”. Ważną sprawą jest także budzenie w spotykanych ludziach wierzących świadomości wybrania ich do wielkiej przygody z Bogiem, jaką jest chrześcijaństwo. Klerycy chętnie dzielą się swoim doświadczeniem Boga, opowiadają o swojej pozytywnej odpowiedzi na usłyszany głos Bożego wezwania.
Jesienią ubiegłego roku na łamach seminaryjnego pisma „Sursum Corda” zostały zamieszczone wyniki przeprowadzonej wśród kleryków ankiety na temat wyjazdów na Niedziele Powołań Kapłańskich. Wzięło w niej udział 76 respondentów. Klerycy podkreślali, że bardzo cenią sobie takie wyjazdy, gdyż dzięki nim mogą się uczyć kontaktu z ludźmi, stają się coraz bardziej otwarci na ich problemy. Wyjazdy te pozwalają im również poznać funkcjonowanie różnych parafii i panujące w nich zwyczaje. Dla wielu kleryków taka niedziela wiąże się z wygłoszeniem pierwszego w swoim życiu kazania - to wrażenie zostaje na długo w ich pamięci.
Chrystusowe wezwanie do pracy na niwie Pańskiej jest kierowane do wszystkich ludzi każdej epoki. Oby zawsze było z radością podejmowane przez rzesze młodych ludzi nieobojętnych na głos Bożego wezwania.