„Mogę wam powiedzieć, że jestem bardzo zadowolony, że to spotkanie, będące głębokim pragnieniem obu braci, było dla nich obu odnawiające i wyraźnie ożywiające” - stwierdził. Bp Voderholzer wymienił pokrótce najistotniejsze etapy wizyty Benedykta XVI w Ratyzbonie. „Odwiedził Instytut Papieża Benedykta,[dawny dom, w który mieszkał ks. prof. Ratzinger - KAI] gdzie są przechowywane i udokumentowane wszystkie jego prace teologiczne, a także przygotowywana jest kompletna edycja jego dzieł zebranych. W mojej niedzielnej homilii nazwałem go «teologiem stulecia» i największym kaznodzieją na katedrze Piotra, od czasów Leona Wielkiego i Grzegorza Wielkiego" – powiedział biskup Ratyzbony.
„W obliczu wielkości teologa – mówił dalej biskup Voderholzer, pięć dni pobytu papieża-seniora w Bawarii ukazały natomiast jego kruchość, zmęczenie starością i skończoność. Mówił słabym głosem, prawie szeptem, a wypowiadanie słów jest dla niego wyraźnie trudne. Jego myśli są jednak całkowicie jasne, jego pamięć i zdolności kojarzenia fenomenalne. W wykonywaniu spraw codziennych musi się zdać na pomoc innych. Trzeba odwagi, a jednocześnie pokory, aby oddać się w ręce innych i pokazać się publicznie” - stwierdził ordynariusz Ratyzbony.
Reklama
„Serdeczność jego miasta oraz jego mieszkańców, atmosfera domowa, krótko mówiąc, wyraźnie ożywiły starszego wiekiem papieża-seniora: Podróż Benedykta była być może także pożegnaniem z bawarską ojczyzną. Można było namacalnie dotknąć, jak Benedykt ponownie rozkwitł, gdy zobaczył z okien samochodu umiłowany krajobraz, alejki, a przede wszystkim ludzi. Gdyby mógł, przyjechałby rowerem ze swojej wioski, Pentling, na Stare Miasto w Ratyzbonie, usiadłby z młodzieżą na placu Bismarcka, słuchał, śmiał się, a nawet trochę poplotkował” – przypuścił biskup Voderholzer.
Oprócz aspektu historycznego i duchowego ordynariusz Ratyzbony podkreślił także wymiar ludzki podróży Benedykta XVI: „W moich oczach jego wizyta była podróżą człowieczeństwa”, powiedział - dzieląc się swoimi uczuciami związanymi ze spotkaniem z papieżem-seniorem. Zaznaczył, że człowiek, z którym można wiązać wielkie sprawy, spotkał się ze swymi rodakami jako człowiek kruchy i bezbronny, którego siła życiowa ledwo starcza na to, co istotne na tym świecie. „Byłem pod dużym wrażeniem tego doświadczenia” – powiedział bp Rudolf Voderholzer.
Również Stała Rada Konferencji Episkopatu Niemiec oficjalnie powitała Benedykta XVI: „Bardzo się cieszymy, że zadał sobie trud ponownego przybycia do swojej bawarskiej ojczyzny i wiemy, jak bardzo to było od niego wymagające” – czytamy w przesłaniu.
