Reklama

Kunszt artystów i konserwatorów

15 grudnia w sanktuarium pielgrzymkowym św. Jakuba Starszego Apostoła w Jakubowie odbyła się uroczystość poświęcenia ołtarza głównego tej świątyni, której przewodniczył ordynariusz naszej diecezji - bp dr Stefan Regmunt. Był to zarazem ostatni akord wieńczący obchody Jubileuszowego Roku Jakubowego obchodzonego po raz pierwszy oficjalnie przez Kościół w Polsce w łączności z sanktuarium w Santiago de Compostela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ośrodek kościelny w Jakubowie zaliczany jest tradycyjnie do najstarszych nie tylko w naszej diecezji, ale i na Dolnym Śląsku. Ta nieduża gotycka świątynia pod wezwaniem św. Jakuba Starszego Apostoła nie posiada zbyt wielu elementów z dawnego średniowiecznego wystroju wnętrza, a znajdujący się dziś w prezbiterium ołtarz główny jest dziełem barokowych mistrzów. Ci wszyscy, którzy odwiedzali tę świątynię w minionych latach, kojarzą ów ołtarz zapewne nie tylko z centralnie umieszczonym obrazem patrona pielgrzymów, ale również m.in. z rzucającym się w oczy zielonym kolorem (a właściwie kolorami), jakim został swego czasu pomalowany. To już przeszłość.
Dziś ołtarz ten odzyskał dawny blask i kolorystykę. Bez wątpienia wielomiesięczne prace 20-osobowej grupy konserwatorów pod kierunkiem prof. Mieczysława Steca z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych spowodowały, że patrząc na to dzieło, trudno nie ulec jego pięknu będącego owocem jakże teraz widocznego kunsztu dawnych artystów. Tak to już jest przy pracach konserwatorskich, renowacyjnych, że wiedza, talent i niezwykłe umiejętności jednych odsłaniają (przywracają etc.) wygląd, wielkość pracy innych. Ołtarz główny w Jakubowie jest od grudnia 2010 r. znakomitym tego przykładem. To nie tylko zmieniona kolorystyka, elementy kompozycji czy odnowione złocenia, ale to wręcz przywrócenie dawnego charakteru (choć nie uniknięto pewnych zmian) ołtarza pierwszego męczennika z grona Apostołów. Efekt pracy zespołu prof. Steca trudny jest do przecenienia.
I w takim właśnie nastroju radości i satysfakcji z poniesionego trudu odbyła się w środę 15 grudnia w późnych godzinach popołudniowych uroczystość poświęcenia tego wyremontowanego, odnowionego i zakonserwowanego ołtarza. Aktu tego dokonał bp Stefan Regmunt w obecności kustosza ks. Stanisława Czerwińskiego, kapituły sanktuarium, Bractwa św. Jakuba Apostoła oraz m.in.: dziekanów głogowskich dekanatów - ks. dr. Stanisława Jaworeckiego i ks. kan. Zbigniewa Walaszka, rektora klasztoru Ojców Redemptorystów o. Ludwika Obala, seniora - ks. dr. Aleksandra Walkowiaka, przedstawicieli władz samorządowych powiatów i gmin, służb mundurowych i konserwatorskich. Wśród gości znalazły się także delegacje wspólnot czcicieli św. Jakuba Starszego Apostoła ze Szczyrku na czele z ks. kan. Andrzejem Lorancem oraz z parafii pw. św. Jakuba Apostoła z Simoradza. Przedstawiciele simoradzkiej wspólnoty przywieźli ze sobą figurę św. Jakuba Starszego Apostoła, która peregrynowała w Roku Jubileuszowym, będąc m.in. na „Dniach polskich” w Santiago de Compostela. Po poświęceniu i specjalnie iluminowanej prezentacji ołtarza odprawiona została Msza św. koncelebrowana. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Regmunt. Oprawę muzyczną liturgii zapewniły Orkiestra Huty Miedzi - Głogów oraz chór z parafii pw. Miłosierdzia Bożego z Głogowa.
Po zakończeniu Najświętszej Ofiary wójt gminy Gaworzyce Jacek Szwagrzyk wręczył w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego specjalne podziękowanie za opiekę nad zabytkami bp. Regmuntowi oraz wyróżnił ks. Czerwińskiego odznaczeniem MKiDN „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. A uroczystość dobiegła końca przy dźwiękach góralskiej muzyki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Meksyk: 18 pielgrzymów zginęło w wypadku autobusu

2024-04-29 11:17

[ TEMATY ]

Meksyk

Adobe Stock

Co najmniej 18 osób zginęło , a 12 zostało rannych w wypadku autobusu 28 kwietnia w Meksyku. Według lokalnych mediów większość ofiar, to pielgrzymi z Guanajuato, którzy udawali się na pielgrzymkę do sanktuarium w Chalma.

Po bazylice Matki Bożej z Guadalupe w Mieście Meksyk, Chalma jest najczęściej odwiedzanym miejscem pielgrzymkowym w kraju. Każdego roku pielgrzymuje tam ok. dwóch milionów ludzi, aby oddać cześć ukrzyżowanemu "Czarnemu Chrystusowi".

CZYTAJ DALEJ

W czasie Roku Świętego 2025 nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego

W czasie Roku Świętego nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego. Zorganizowane zostaną jednak przy nim specjalne czuwania przeznaczone dla młodzieży. Jubileuszową inicjatywę zapowiedział metropolita Turynu, abp Roberto Repole.

- Chcemy, aby odkrywanie na nowo Całunu, niemego świadka śmierci i zmartwychwstania Jezusa stało się dla młodzieży drogą do poznawania Kościoła i odnajdywania w nim swojego miejsca - powiedział abp Repole na konferencji prasowej prezentującej jubileuszowe wydarzenia. Hierarcha podkreślił, że archidiecezja zamierza w tym celu wykorzystać najnowsze środki przekazu, które są codziennością młodego pokolenia. Przy katedrze, w której przechowywany jest Całun Turyński powstanie ogromny namiot multimedialny przybliżający historię i przesłanie tej bezcennej relikwii napisanej ciałem Jezusa. W przygotowanie prezentacji bezpośrednio zaangażowana jest młodzież, związana m.in. z Fundacją bł. Carla Acutisa, który opatrznościowo potrafił wykorzystywać internet do ewangelizacji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję