Czy cokolwiek z tego co dzieje się teraz w Wielkiej Brytanii może się przełożyć na nową falę chrześcijańskich nawróceń? To się dopiero okaże.
Pogrzeb królowej Elżbiety II, w którym uczestniczyło ok. 500 światowych przywódców, przypomniał o „delikatnej potędze” Wielkiej Brytanii na świecie. Było to również spektakularne potwierdzenie – w starożytnej scenerii opactwa westminsterskiego, w samym centrum władzy – nieustannej przewagi chrześcijaństwa. Chociaż uroczystości były przygotowane przez Kościół anglikański, przywódcy innych wyznań również w nich uczestniczyli, w tym katolicki kardynał Vincent Nichols. Co to może zwiastować? Nowy król – Karol III w swoim pierwszym narodowym orędziu powiedział o „szczególnych stosunkach i odpowiedzialności” wynikających z jego związku z wiarą protestancką. Ponadto gdy spotkał przywódców religijnych w londyńskim pałacu Buckingham, podkreślił, że ma „dodatkowy obowiązek”. Cytując Karola III, to „obowiązek ochrony przestrzeni dla wiary i jej praktykowania przez religie, kultury, tradycje i wierzenia, do których kierują nas nasze serca i umysły”. „Przekonania, które rozkwitają w naszym bogato zróżnicowanym społeczeństwie i przyczyniają się do jego rozwoju, różnią się od siebie. Nasze społeczeństwo może się rozwijać tylko dzięki wyraźnemu zbiorowemu zaangażowaniu w podstawowe zasady wolności sumienia, hojności ducha i troski o innych, które są esencją naszej narodowości” – dodał. Brzmi zachęcająco, mimo wszystko jednak nie powinniśmy oczekiwać zbyt wiele.
