Wtorek, 17 stycznia 2023. Św. Antoniego, opata, wsp. dow.
• Hbr 6, 10-20 • Ps 111, 1-2.4-5.9 i 10c • Mk 2, 23-28
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze rzekli do Niego: «Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno?» On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom». I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu».
Reklama
Przepisy liturgiczne i Tradycja są ważne, one mogą określać naszą wiarę, lecz nie możemy z nich zrobić boga. Mamy je traktować elastycznie, bo one są stworzone dla człowieka, mają służyć człowiekowi, dla jego integralnego rozwoju. To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Czasem nałożymy sobie zbyt wiele modlitw, zaniedbując naszą pierwszą wolę Bożą, nasze powołanie: bycia żoną, ojcem, mężem, i spowiadamy się z naszych niewypełnionych modlitw, które sami sobie nadaliśmy. Wkładajmy w nasze przepisy liturgiczne i w naszą modlitwę Ducha Świętego. Zapraszajmy Go tam, a będziemy wolni od wpływów „cementowania” przepisów Prawa. Będziemy wolni od ducha faryzeuszów.
B.W.
WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
