Czwartek, 6 kwietnia 2023. ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE - WIELKI CZWARTEK

• Msza Krzyżma: Iz 61, 1-3a.6a.8b-9 • Ps 89, 21-22.25 i 27 • Ap 1, 4b.5-8 • Łk 4, 16-21 • Msza Wieczerzy Pańskiej: Wj 12, 1-8.11-14 • Ps 116B, 12-13.15-16bc.17-18 • 1 Kor 11, 23-26 • J 13, 1-15

Było to przed Świętem Paschy. Jezus widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać, widząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę». Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści ». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem” i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem».

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus umywa uczniom nogi. Znaczenie tego gestu należy odczytywać w kontekście wydarzeń, które wkrótce nastąpią, czyli: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W odniesieniu do tajemnicy paschalnej gest umycia nóg ma kilka znaczeń. Po pierwsze, jest przykładem pokory i uniżenia. Jezus niejednokrotnie zwracał uwagę na to, że w rzeczywistości Bożej największym jest nie ten, który ma ludzką władzę, nie ten, który panuje nad innymi i ma najwięcej do powiedzenia. Największym w królestwie Bożym jest ten, kto służy (zob. Mt 20, 20-28). Zazwyczaj niewolnicy umywali nogi swoim panom. Czyniąc to swoim uczniom, Jezus wskazuje każdemu, kto chce Go naśladować, drogę do osiągnięcia prawdziwej i trwałej wielkości. Umycie nóg jest też znakiem zbawczego dzieła Chrystusa. Przez swoją śmierć i zmartwychwstanie Zbawiciel odnowił porządek naruszony przez grzech; porządek, w którym nie ma podziału na lepszych i gorszych, na panów i niewolników. Przelewając swoją Krew za wszystkich, ukazał godność każdego człowieka bez wyjątku, a gest umycia nóg jest zaproszeniem do zauważania w bliźnim kogoś, kto jest przede wszystkim bratem i siostrą – tak samo jak ja – odkupionym przez Krew Chrystusa.

Obrzęd umycia nóg jest też znakiem powierzenia uczniom szczególnej misji, jaką jest miłość wzajemna. Praktykując konkretną miłość wzajemną, chrześcijanie mają być dla świata widzialnym znakiem obecności królestwa Bożego. Ryt obmycia nóg ma też swoje odniesienie do sakramentów świętych, których źródła Kościół upatruje właśnie w tajemnicy paschalnej i otwartym boku Jezusa. Obmycie nóg jest znakiem oczyszczenia i odnowienia. Ma więc swoje odniesienie do chrztu świętego, do sakramentu pokuty i pojednania oraz do Eucharystii. Korzystając z tych sakramentów, pozwalamy, aby Pan na nowo „umywał nam nogi” – oczyszczał nas, uwalniał od winy i duchowo odnawiał. Niech w poczuciu wdzięczności za „lekcję”, którą pozostawił nam Jezus, wybrzmiewają w naszych sercach Jego słowa: Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.

J.G.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!