Reklama

Kościół

Warszawa: 30. Piesza Pielgrzymka Żołnierzy wyruszyła na Jasną Górę

350 żołnierzy i pracowników resortu obrony narodowej wyruszyło w 30 Pieszej Pielgrzymce Żołnierzy na Jasną Górę. Do Częstochowy idą wraz z nimi także Litwini, Słowacy, Amerykanie i Niemcy. Pielgrzymka rozpoczęła się od Mszy św. sprawowanej w intencji jej uczestników, której przewodniczył biskup polowy Wiesław Lechowicz.

[ TEMATY ]

Jasna Góra

pielgrzymka

żołnierze

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do hasła pielgrzymki: „Pan mój i Bóg mój”, nawiązał w kazaniu bp Lechowicz, który podkreślił, że aby rzeczywiście uwierzyć w Jego obecność, uwierzyć w to, że Pan Bóg jest „mój”, trzeba doświadczyć Go w swoim życiu. – Jestem przekonany, że pielgrzymka pozwoli wam doświadczyć bliskości Pana Jezusa w Waszym życiu – powiedział.

Ordynariusz Wojskowy zwrócił uwagę, że pielgrzymka daje wiele okazji do tego, aby dotknąć Pana Jezusa, poprzez korzystanie z sakramentów, pokuty i pojednania oraz Eucharystii, codzienną modlitwę, a także medytację nad Słowem Bożym.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– W pielgrzymki będziecie także dotykać Jezusa w waszych wzajemnych relacjach, we wspólnocie. Pan Jezus mówił przecież, że „gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18, 20) i „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Pan Jezus będzie obecny w twarzach Waszych braci i sióstr pielgrzymujących i spotykanych w drodze na Jasną Górę – przekonywał biskup.

We Mszy św. uczestniczyli m.in. gen. dyw. Adam Joks, dowódca 2. Korpusu Polskiego – Dowództwa Wojsk Lądowych z małżonką oraz gen. bryg. pil. Piotr Krawczyk, zastępca dowódcy Centrum Operacji Powietrznych, którzy wyruszyli na pielgrzymi szlak. Eucharystię koncelebrowali kapelani, którzy będą towarzyszyć pielgrzymom w drodze na Jasną Górę.

Przed błogosławieństwem głos zabrał ks. płk Stanisław Garbacik, dziekan Inspektoratu Wsparcia Rodzajów Sił Zbrojnych i zarazem dowódca pielgrzymki, który przekazał kilka informacji organizacyjnych i podziękował biskupowi za sprawowaną Mszę św. Wręczył też biskupowi polowemu Kartę Pielgrzyma, znaczek pielgrzymkowy oraz pamiątkowy coin.

Pielgrzymom przygrywała do marszu orkiestra wojskowa. Żołnierze ulicami Starego Miasta udali się na Plac Zamkowy, gdzie dołączyli do Warszawskiej Metropolitalnej Pielgrzymki Akademickiej.

Reklama

Kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski pobłogosławił pątników zgromadzonych na Placu Zamkowym i dał znak do wymarszu grup. Biskup Polowy i Metropolita Warszawski odprowadzili pielgrzymów na Plac Bankowy, a następnie żegnali kolejne grupy wyruszające z Warszawy.

Przewodnikiem tegorocznej wojskowej pielgrzymki jest ks. mjr Maksymilian Jezierski, kapelan Akademii Wojsk Lądowych z Wrocławia, weteran pielgrzymki wojskowej.

14 sierpnia pielgrzymi w mundurach spotkają się na Przeprośnej Górce w sanktuarium Ojca Pio, gdzie odprawiona zostanie uroczysta Eucharystia, a następnie żołnierze ruszą na Jasną Górę, gdzie nastąpi akt zawierzenia wojska Maryi, Hetmance Żołnierza Polskiego i zakończenie pielgrzymki.

Pierwsza pielgrzymka wojskowa na Jasną Górę ruszyła w 1991 r. wraz z Warszawską Pielgrzymką Pieszą, tzw. paulińską. Od tamtego czasu pielgrzymka została odwołana trzykrotnie: z powodu tragicznej powodzi w 1997 r oraz w latach 2020 i 2021 z powodu pandemii.

2023-08-05 11:26

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abiturienci przed tronem Matki

Niedziela szczecińsko-kamieńska 14/2024, str. III

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Katarzyna Piotrowska

Na Jasnej Górze maturzyści uczestniczyli w Eucharystii

Na Jasnej Górze maturzyści uczestniczyli w Eucharystii

W ramach Archidiecezjalnej Pielgrzymki Maturzystów na Jasną Górę do Częstochowy wyruszyli m.in. uczniowie trzech klas maturalnych Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. Maksymiliana Marii Kolbego w Szczecinie.

Tegoroczni maturzyści do Maryjnej stolicy Polski wyruszyli pod opieką nauczycielek: Katarzyny Piotrowskiej, s. Renaty Manthey oraz prefekta szkoły ks. Jakuba Rogowskiego. Pielgrzymki przed egzaminem dojrzałości w szczecińskim „Katoliku” są przedsięwzięciem stałym, wpisującym się w charakter placówki. Stanowią ważny element jej tradycji oraz wyrażają troskę także o kondycję duchową młodzieży. – Pielgrzymka maturzystów na Jasną Górę stanowi okazję do zawierzenia przez nich Maryi swojej teraźniejszości i przyszłości – mówi ks. Jakub Rogowski. – Jej głównym celem jest zawierzenie uczestniczących w pielgrzymce młodych ludzi jak i tych, których niosą oni w swych sercach Matce Bożej nie tylko spraw związanych z ich egzaminami maturalnymi. Proszą oni też Maryję o pomoc w rozpoznaniu drogi życiowej, zawierzają Jej swoją przyszłość. Uczestnictwo maturzystów w pielgrzymce jest bardzo świadome, do czego z pewnością przyczynia się ich osobiste życie duchowe. Wiedzą, dlaczego odwiedzają to miejsce okazując jak ważne jest dla nich zawierzenie Maryi swoich spraw, swej życiowej drogi.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Bp Piotrowski: duchowni byli ostoją polskości

2024-04-29 11:42

[ TEMATY ]

bp Jan Piotrowski

duchowni

archiwum Ryszard Wyszyński

Odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowej tablicy przy ścianie śmierci - z nazwiskami kilkunastu duchownych katolickich, którzy zginęli w obozie Gross- Rosen w Rogoźnicy

Odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowej tablicy przy ścianie śmierci - z nazwiskami kilkunastu duchownych katolickich, którzy zginęli w obozie Gross- Rosen w Rogoźnicy

Duchowni byli ostoją polskości, co uniemożliwiało skuteczne wyniszczenie narodu, zgodnie z niemieckim planem - mówił dzisiaj w kieleckiej bazylice bp Jan Piotrowski, sprawując Mszę św. przy ołtarzu Matki Bożej Łaskawej, z okazji Narodowego Dnia Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego.

- To duchowni, według Niemców, byli grupą niezwykle niebezpieczną, ponieważ poprzez swoją pracę duszpasterską wspierali wszystkich Polaków - podkreślał biskup w homilii. - Od początku wojny byli wyłapywani, torturowani, niszczeni i mordowani - dodał. Jak zauważył, „sakramentalne kapłaństwo było dla Niemców, Rosjan, a potem komunistów znakiem sprzeciwu”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję