Matko Pocieszenia, życia strzeż i zdrowia,
Od powietrza, wojny, ognia i przednowia,
O przeżegnaj, jak kraj długi,
Nasze prace, nasze pługi;
Ustrzeż bytu i imienia,
Święta Matko Pocieszenia, nie opuszczaj nas.

22 października

Pani Gnieźnieńska – Szafarka Dobroci

Przybyliśmy dziś do bogatego w historię Gniezna – stolicy pierwszych książąt piastowskich. Jest to ważne miejsce historyczne stanowiące centrum życia religijnego i politycznego rodzącego się państwa polskiego. My jednak pielgrzymujemy do Gniezna by uczcić tu obraz Matki Bożej Pocieszenia - przedstawiający Maryję z Dzieciątkiem w typie hodegetrii. Obraz ten znajdujący się w głównym ołtarzu franciszkańskiego kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Antoniego otoczony kultem religijnym i uważany za cudowny.

Obraz został namalowany na wzór obrazu znajdującego się w bazylice Matki Bożej Większej (wł. Basilica Papale di Santa Maria Maggiore) w Rzymie, obrazu Matki Bożej Śnieżnej (włos. Salus Populi Romani) – to już kolejny raz w naszych rozważaniach przywołany jest ten rzymski wizerunek, którego nazwę tłumaczy się jako „Ocalenie Ludu Rzymskiego”.

Jeśli chodzi o gnieźnieński wizerunek to niestety - nieznany jest ani autor, ani pracownia w której został on wykonany. Z pewną dozą prawdopodobieństwa można go jedynie datować na pierwszą połowę wieku XVII, a może nawet na wiek XVI. Wiadomo na pewno, że w 1659 trafił on do franciszkanów gnieźnieńskich jako dar przekazany przez jednego z mieszkańców miasta Władysława Mituszewskiego. Nie sposób dziś określić: skąd on do niego trafił, ani co było motywem, że znalazł się on w jego rękach, tym bardziej, że nie zachowały się żadne dokumenty z tamtych lat, które by o tym opowiadały. W 1648 właściciel zaobserwował cudowne zjawisko, pojawienie się na licu tego obrazu kropel cieczy, najprawdopodobniej – jak przypuszczał – potu. Zjawisko to powtórzyło się jeszcze dwukrotnie 24 grudnia 1658 i 14 grudnia 1659. Chcąc się podzielić tym faktem postanowił on przekazać po kilku dniach od ostatniego „pocenia”, obraz na widok publiczny, ofiarując go do miejscowego kościoła. Początkowo umieszczono go z boku kościoła.Liczne modlitwy przez wiernych oraz doznane w ten sposób łaski i uzdrowienia przed obrazem – jak głosi tradycja – sprawiły, że wierni oraz ojcowie franciszkanie uznali go za cudowny, umieszczając przed nim już od drugiej połowy XVIII wieku liczne wota, będące swoistym podziękowaniem. W późniejszych latach zaczęto Maryję z gnieźnieńskiego wizerunku tytułować: Pocieszycielką Strapionych, Matką Pocieszenia i Uzdrowieniem Chorych czy też Szafarką Dobroci. Musimy wiedzieć też, że przed wizerunkiem Matki Bożej Pocieszenia modliło się wielu świątobliwych, wyniesionych na ołtarze osób: m.in. bł. Rafał Chyliński, św. Maksymilian Maria Kolbe, bł. Michał Kozal, błogosławiony a zarazem prymas Polski Stefan Wyszyński czy św. Jan Paweł II. Po II wojnie światowej, w 1956 przed obrazem doszło do aktu zawierzenia Matce Bożej franciszkanów gnieźnieńskich, będącego konsekwencją jasnogórskich Ślubów Narodu. Następnie, w 1963 franciszkanie oficjalnie nadali Matce Bożej z jej wizerunku tytuł Matki Bożej Pocieszenia – Pani Gniezna.

Z przekazu źródłowego ojców franciszkanów wiadomo, że obraz został pierwotnie koronowany, najprawdopodobniej w połowie XVIII wieku. Nie jest znany fundator pierwszych koron, koronator oraz dokładna data koronacji. Faktem jest natomiast, że od połowy lat 60. XX wieku franciszkanie podjęli starania w Stolicy Apostolskiej w celu uzyskania zgody na oficjalną papieską koronację Matki Bożej w jej gnieźnieńskim wizerunku. 18 października 1996 metropolita gnieźnieński, abp Henryk Muszyński na prośbę gdańskiego prowincjała franciszkanów o. Mansweta Wardyna OFMConv zwrócił się do watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o wyrażenie zgody na dokonanie koronacji obrazu, którą to prośbę zaaprobowano w dniu 20 listopada 1996 roku. Podczas swojej pielgrzymki do Polski w 1997 roku, papież Jan Paweł II w katedrze gnieźnieńskiej uroczyście koronował Matkę Bożą Pocieszenia w jej wizerunku w dniu 3 czerwca.

Rok później 24 czerwca 1998 abp Henryk Muszyński ustanowił kościół Wniebowzięcia NMP i św. Antoniego, w którym znajduje się wizerunek Pani Gniezna nowym sanktuarium maryjnym.

Pani Gnieźnieńska – Szafarka Dobroci, wspieraj nas, którzy pielgrzymujemy duchowo przed Twoje Oblicze. Umacniaj wiarę naszych rodaków, umęczonych powodzią. Udziel im pokoju serca i nadziei na lepsze jutro.