U karmelitanek bosych w Boże Narodzenie nie obowiązuje reguła milczenia. Benedyktynki-sakramentki celebrują uroczystość tak samo, jak przed wojną. W obu zakonach nie ma dodatkowego nakrycia na wigilijnym stole
Kiedy 24 grudnia w Klasztorze Mniszek Bosych Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przy ul. Wolskiej wybije godz. 16.00 siostra wyznaczona przez Matkę Przeoryszę zaczyna uroczyste śpiewanie „Martyrologium” opowiadającego o najważniejszych wydarzeniach z historii Zbawienia. Pozostałe zakonnice ubrane w białe płaszcze formują procesję i tak idą do chóru, czyli wewnętrznej kaplicy. W ostatniej parze orszaku są dwie najmłodsze siostry, które niosą zapalone świece. Za nimi podąża jeszcze jedna siostra z tekstem „Martyrologium”. Wspólnota klęka na słowa „In Bethlehem Judae”, a powstaje na „Nativitas Domini nostri”.
W chórze śpiewane są nieszpory i odmawiana jest modlitwa. Około godz. 18.00 karmelitanki ponownie formują procesję i z radosną kolędą „Bóg się rodzi” przechodzą do refektarza. Tam czytana jest Ewangelia o Narodzeniu Pańskim. Następnie Matka Przeorysza odczytuje życzenia przysłane na Wolską, po czym mniszki dzielą się opłatkiem, składają sobie życzenia. I zasiadają do wspólnej wieczerzy.
Prawdopodobnie opłatek, którym w tym roku będą dzielić się karmelitanki, został upieczony przez siostry benedyktynki-sakramentki mające swój klasztor przy Rynku Nowego Miasta.
Sakramentki również w Wigilię procesyjnie przechodzą do refektarza na kolację. Dla części sióstr będzie to pierwszy posiłek tego dnia. Śniadania nie je bowiem żadna z nich, a postną, bardzo lekką zupę tylko niektóre. Benedyktynki już po nieszporach dzielą się opłatkiem i składają sobie życzenia. Podczas procesji do refektarza śpiewają kolędę. Jaką? Zależy od spontanicznego wyboru kantorki.
W klasztorach klauzurowych bogata tradycja świąt Bożego Narodzenia skoncentrowana jest na duchowej głębi. – W świecie zewnętrznym zgiełk przygotowań sprawia, że nie ma czasu na dobre przeżycie Adwentu. A w same święta ma się już tylko ochotę odpocząć. Także od tego, co Najważniejsze. W klasztorze natomiast wszystkie nasze wysiłki skoncentrowane są na tajemnicy Wcielenia – mówi s. Blandyna, matka przeorysza Klasztoru Benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu. A s. Alicja z Karmelu przy Wolskiej wyjaśnia: – Najważniejsze w tajemnicy Wcielenia jest to, aby dostrzec miłość Boga i Jego pragnienie spotkania się z człowiekiem.
Wiedziona ciekawością świeckiej zaczęłam rozpytywać, co to też te siostry karmelitanki porabiają w tym klasztorze. Czy w ogóle robią coś poza modlitwą? Rozmównicę zaległa cisza, po czym odezwała się s. Dorota, mówiąc, że wstają o 5.30. I dalej cisza. Skomentowałam więc, że chyba w takim razie nic nie robią, co u sióstr wywołało salwę śmiechu – nie pierwsza i nie ostatnia przy tym spotkaniu. Wreszcie jedna z dwóch nowicjuszek s. Edyta zaczęła opowiadać…
Wstajemy o 5.30, o godz. 6 zbieramy się w naszym chórze zakonnym (wydzielone z kaplicy miejsce przeznaczone tylko dla sióstr – przyp. red.) i odmawiamy Jutrznię, a po niej pierwszą z tzw. małych godzinek brewiarzowych – modlitwę przedpołudniową. O godz. 7 jest najważniejszy moment dnia, czyli Msza św., po której mamy godzinę modlitwy w ciszy. Potem śniadanie, a następnie rozchodzimy się do swoich prac. O godz. 11.50 zbieramy się w chórze, aby odmówić kolejną część modlitwy brewiarzowej (modlitwę południową), „Anioł Pański”, uczynić rachunek sumienia, po czym idziemy do refektarza na obiad. Po umyciu naczyń mamy godzinę tzw. rekreacji. Następnie znowu zbieramy się w chórze, by modlić się psalmami godziny popołudniowej brewiarza, po czym każda z sióstr ma ok. godziny czasu wolnego, kiedy można np. wyjść do ogrodu, napisać list czy odpocząć chwilę w celi. Jest to też czas przeznaczony na odmówienie Różańca. Godz. 15 jest momentem, kiedy w klasztorze rozlega się dzwon i każda z sióstr przez chwilę łączy się z Panem Jezusem konającym na krzyżu w krótkiej modlitwie. Od godz. 15 siostry z nowicjatu w ramach formacji zbierają się na lekcję, a reszta sióstr idzie do swoich prac. Ok. godz. 16.40 zbieramy się w chórze na Nieszpory, a po nich jest druga godzina modlitwy w ciszy. O godz. 18 wspólna kolacja, a po niej godzina rekreacji.
Koalicja amerykańskich organizacji chrześcijańskich poprosiła prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa i sekretarza stanu Marco Rubio, aby wpłynęli na władze Rosji w sprawie natychmiastowego powrotu do kraju prawie 20 tysięcy dzieci ukraińskich, wywiezionych stamtąd od wybuchu wojny w lutym 2022 roku. Prośbę tę zawiera list otwarty, podpisany przez 40 zwierzchników i wysokich przedstawicieli organizacji chrześcijańskich różnych wyznań i poglądów politycznych.
Dokument ten zwraca uwagę, że dzieci ukraińskie w wieku od 4 miesięcy do 17 lat doświadczyły reedukacji politycznej, przymusowej rusyfikacji, przeszły szkolenie wojskowe, zaznały przemocy fizycznej oraz pozbawiono je podstawowej troski. Niektóre z nich przekazano rodzinom rosyjskim, zmieniono im świadectwa urodzenia, żeby zatrzeć ich tożsamość ukraińską.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
