Zimowa sesja Szkoły Maryi już za nami. Odbyła się w dniach 16-18 marca br. Prawie czterdziestu uczestników zgromadziło się w Liceum Sióstr Niepokalanek w Wałbrzychu, by „zmarnować” weekend dla Boga
Szkoła Życia Chrześcijańskiego i Ewangelizacji Świętej Maryi z Nazaretu Matki Kościoła – bo tak brzmi pełna nazwa – powstała w Krasiłowie na Ukrainie, skąd zawędrowała do kilkunastu krajów. Jest to propozycja stałej, rozłożonej na lata formacji. Celem Szkoły jest doprowadzić uczestników do relacji z Bogiem, a następnie zapewnić warunki wzrostu ku dojrzałości chrześcijańskiej. Jak podkreślają Olha i Sławomir Zatwardniccy, odpowiedzialni za wałbrzyską filię, program Szkoły cechuje równowaga między życiem wewnętrznym a zewnętrznym. Szkoła wyróżnia się także aktywnością świeckich, którzy w czasie sesji wykonują wszystko z wyjątkiem sprawowania sakramentów.
Pięciu posługujących – przybyły z Katowic kapucyn o. Przemysław Tomas oraz czterech świeckich – zaproponowało uczestnikom intensywny czas. Na program weekendu składały się: Eucharystie, modlitwy medytacyjne, uwielbieniowe i wstawiennicze, konferencje, rozmowy przy kawie, a na dobranoc tzw. bajeczki, tzn. poważne treści podane w zabawnej formie. Uczestnicy Szkoły podkreślają zwłaszcza rodzinną atmosferę panującą w czasie sesji. Nawiązywaniu relacji tak z Bogiem, jak i z ludźmi sprzyjało też miejsce, a przede wszystkim ciepła gościnność Sióstr Niepokalanek.
„Pierwszaki” w Szkole trafiają na stopień zerowy, w czasie którego głosi im się kerygmat. Jeśli otworzą swoje serce dla Pana, na kolejnym stopniu doświadczą, że Ten, który zagościł w ich duszy – zaczyna się gospodarzyć: porządkuje życie finansowe oraz rodzinne. Z kolei uczestnikom stopnia drugiego proponuje się wejście na drogę „Dwunastu Kroków” prowadzących ku wolności. Uczestnictwo w sesji nie zobowiązuje do kontynuowania formacji. Dotychczasowe doświadczenie pokazuje jednak, że wielu „zakochuje” się w Szkole i z niecierpliwością oczekuje na kolejną sesję. Mamy już termin: 11-13 maja br.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
Trwa II Diecezjalny Dzień Skupienia dla kobiet. Ok. 600 kobiet z całej archidiecezji zebrało się w kościele pw. św. Maksymiliana M. Kolbego, by wspólnie się modlić, przeżywać swoją wiarę i tworzyć radosną wspólnotę.
- Czy jest w Was radość? – pytał na dobry początek bp Jacek Kiciński, zwracając się do zebranych w świątyni i nawiązał do trwające synodu. – Mamy piękny czas w archidiecezji wrocławskiej. „Uczyńcie wszystko, co powie wam Syn” – to słowa Maryi. W ubiegłym roku I Diecezjalny Dzień Skupienia odbył się pod hasłem „Szczęśliwa, która uwierzyła”. A dzisiaj mamy takie słowa: ogród, wymiana spojrzeń, przejście z ciemności do światła, z osamotnienia do drugiego człowieka, ze śmierci do życia – mówił biskup Jacek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
